...ผู้ร้ายในหัวใจ...

คนทะเล

รักผู้ร้ายหน้ามืดจนมัวหม่น
ปลุกปลอบตนหยุดโหยหาอาลัยเขา
ปล่อยตามทางมิยื้อแย่งเปลืองแรงเรา
มิรบเร้าขอคืนแม้นขื่นใจ
 
มิใช่ดีแต่มิร้าย จุดขายเด่น
หยอกล้อเล่นทั่วกันจนหวั่นไหว
ลืมเสียเถิดอย่ามัวช้ำโศกร่ำไร
เลิกร้องไห้ลาความเขลาแม้เศร้าทรวง
 
ไม่มีแล้วสิ่งงามชื่อความรัก
เมื่อตระหนักรู้ซึ้งความหึงหวง
เจ็บซ่อนหน้าอกช้ำเพราะคำลวง
หลุดจากบ่วงรักมารจะหาญทำ
 
เลื่อนฐานะเป็นพระเอกหมายเลขหนึ่ง
แสดงถึงบทบาทมาดดีล้ำ
สุดท้ายเผยนิสัยใจร้ายดำ
เหยียบขยี้ย่ำคนหลงได้ลงคอ
 
คงเริงร่าหน้าชื่นคนอื่นทุกข์
คงเป็นสุขยามใครได้เอ่ยขอ
รู้จักไหมคำนี้ที่ว่าพอ
หรือถูกง้อจากทุกคนจนชินชา
อีกกี่คนหม่นหมองนอนร้องไห้
จึงสาใจหยุดหว่านเล่ห์เสน่หา
หากชอบเห็นใครช้ำหลั่งน้ำตา
สักวันหนาถูกข่มเหงตามเพลงกรรม
 
สาวไม่สาวรุมหลงคงยิ้มย่อง
หน้าใสผ่องถูกแย่งยื้อถือว่าขำ
"คิดไปเอง" หลอกให้รักแล้วปรักปรำ
ศีลธรรมอ้างทำไมใช่ประเด็น
ทำความผิดอย่างไรไม่เคยรับ
พูดสับปรับกลับกลอกหลอกเห็นเห็น
พอรู้ทันทำมุสาอย่างหน้าเป็น
ทะลึ่งทะเล้นเรื่อยไปให้รอดตัว
 
มีบ้างไหมสีลปัญญาสมาธิ
เตือนสติคนอื่นให้จำใส่หัว
แต่ตนเองหลงตัณหาหน้ามืดมัว
ช่างน่ากลัวเหลือเกินจำเดินลา