สองคนมุ่งหน้า ฟ่าพายุร้าย หนึ่งเธอผู้แสนงาม อีกหนึ่งเขาผู้แสนทราม ทั้งสองก่อรัก ปลูกฝักรักงาม เมื่อไร้คนเห็นตาม จึงบุ่มบ่ามสู่แดนไกล เธอผู้อ่อนล้า รักกล้าแต่กายไหว เหนื่อเหลือทนทนไม่ได้ เขาแบกรักมาแสนไกล จึงเต็มใจอุ้มเธอมา ผ่านทางทุรกันดร์ เหนื่อยนั้นฉันทนท้า เธอเอ่ยปากที่รักจ๋า ฉันเหนื่อยล้า..หิวน้ำจัง ในป่าใหญ่ไพรสัณฑ์ อาหาร-น้ำนั้นยากสั่ง เขา..ความรักมาผลักดัง กรีดเนื้อเลือดหลั่งต่างน้ำกิน ทั้งคู่ทนฟันฟ่าในป่าใหญ่ ไม่ไกลก็ได้ไปในถิ่น อุดมน้ำผลน่ายลกิน จึงทั้งสิ้นรักใคร่ในนั้นแล. มาวันหนึ่งริมน้ำที่ไหลผ่าน โจรชั่วตัวซมซานผ่านบนแพ ถูกตัดแขนขาท่าจะแย่ ลอยบนแพผ่านมาน่าสลดใจ เขาหนุ่มนาเมตตาสูง ช่วยพยุงร่างโจนโอนเอนไหว ไร้แขนขาดูท่าถ้าปล่อยไป คงต้องตายแน่แท้แย่กมล. ยังมะจบน่ะคร้าบบบ.. * เรื่องราวของหนึ่งหนุ่มกับหนึ่งหญิงในหมู่บ้านหลังเชิงเขา ..ที่แหวกม่านประเพณี พากันหนีด้วยความรัก ..
น้ำตาซาตาน 22 ม.ค. 2549 10:01 น. - ID 85499 
1207
0
0
9 กันยายน 2550 02:13 น. - comment id 751555
แวะมาอ่านมาเยี่ยม ยังมีตอนต่อไหมคะ ?
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
