สายลมหอบรักไป ทุกแห่งหน แห่งให้ใคร หลาย ๆ คน ได้สุขสันต์ หอบความรัก ควมอบอุ่นความผูกพันธ์ หอบความฝัน หอบคืนวัน ที่แสนดี แล้วก็หอบความคิดถึง เข้ามาใส่ หอบเอาควมห่วงใย มาแทนที่ แล้วก็หอบเอาความเหงามาบางที แต่สุดท้าย มักแทนที่ ด้วยความเหงาใจ เมื่อเริ่มต้น หัวเรื่องด้วยความรัก ตอนลงท้ายมักจำจากไปไปไกลเสมอ เมื่อเริ่มต้น ทุกวันฉันรัก เธอ เมื่อลงท้าย ก็คือเธอ ในหัวใจ สายลมเคยหอบความรักควมอบอุ่น หอบเอาความเกื้อหนุนมาชิดใกล้ แล้วก็หอบเอาความรักของฉันไป จนสุดท้าย ไม่เหลือใคร สักคน.... แม้ว่ารักจะลาจากไปแสนไกล แต่สุดท้าย เธอก็อยู่ในใจ ของฉันเสมอ มา ... รักวันที่รักกัน แต่ก็ไม่เกรียด วันที่เกรียดกัน ยังรักเธอเสมอ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
20 มกราคม 2549 21:54 น. - comment id 554444
^^\"แต่งดีมากเลยครับ เสียดายผิดพลาดที่วรรคที่ 2 ของบทที่ 2 ไม่สัมผัสกับวรรคสุดท้ายของบทแรก แต่อ่านแล้วรู้สึกเห็นภาพมากเลย พยายามต่อไปครับ
21 มกราคม 2549 09:55 น. - comment id 554489
เพียงสายลมพัดผ่าน ร้าวรานจิต โปรดให้คิดสายลม ก้ออ่อนไหว หอบรักและห่วงใย จากแดนไกล ทิ้งไว้ให้แล้วพัดผ่าน อย่าพาลกัน... เลดี้ศรีธัญญา อาการหนักมาก.....
22 มกราคม 2549 10:23 น. - comment id 554644
มีสายลมแห่งรักมาห่มให้ ถึงอยู่ไกลใจเคียงคู่อยุ่สุขสันต์ แม้ห่างไกลสายใยไม่สิ้นกัน ความผูกพันธ์ยังอยู่คู่สองเรา
24 มกราคม 2549 23:28 น. - comment id 555356
รักเธอจนหอบเลย^^ ป.ล.มาว่าเค้ามะมีสัมผัสนอกสัมผัสใน-แต่สัมผัสจากหัวใจ..ก็ยังไม่มี ฮิฮิ