ฉันคือนักเดินทาง.. มีฝันพร่างกลางใจไฟปรารถนา มีรอยยิ้มพิมพ์อารมณ์สมเจตนา จรัสจ้าแจ่มแจรงแต้มแต่งจันทร์ พรุ่งนี้สินะ วันที่จะท่องเวลาตามหาฝัน ใต้ท้องฟ้ากลิ่นไอดาว..จ้าวตาวัน ใจมุ่งมั่นสองมือเปล่าสองเท้าเดิน เสียงเรไรไหล่ทางที่ย่างก้าว มองเมฆขาวดอกไม้สวยแอบขวยเขิน นอนกางเต็นท์ อวดจันทร์ วันเพลิดเพลิน เท้าหยุดเดินพร้อมหัวใจหยุดเดินทาง หยุดที่เธอนี่ไงหัวใจฉัน ฝ่าคืนวันแม้ลำบากสู้ขวากขวาง อยากดูแลยอดดวงใจไม่จืดจาง เพราะเจอเธอจึงอยากสร้างทาง"รักแท้"
-ร้อยแปดพันเก้า- 20 ม.ค. 2549 09:58 น. - ID 85383 
1480
4
0
20 มกราคม 2549 12:40 น. - comment id 554366
นึกถึงเพลงหยุดตรงนี้ที่เธอของฟอร์ด... ***แวะมาแอ่วหาเน้อ...วันไหนได้ไปทางไชยปราการจะส่งข่าวนะท่าน
20 มกราคม 2549 12:50 น. - comment id 554373
... อ่านแล้วยิ้มแก้มปริเลยค่ะ รู้สึกดีตามกลอนไปด้วย .. ก็ขอให้มีความสุขกับคนคนนั้น ตราบนานเท่านานนะคะ
20 มกราคม 2549 13:12 น. - comment id 554382
เชื่อนะคะ ว่าสำหรับนักเดินทางทุกคน จะมีที่ทางซักแห่งที่เค้าเรียกว่า \"บ้าน\" ค่ะ
21 มกราคม 2549 05:06 น. - comment id 554472
นักเดินทาง ผมเคยใช้คำนี้ในงานเขียนยุคแรกของผมเอง ช่วงนั้นชีวิตของผมจรจัดจริง ๆ คือไม่มีบ้าน แต่พอมีบ้าน มุมมองต่อการเดินทางของผมก็เปลี่ยน เป็นบางครั้ง บางวันที่ผมอยากจรไปอีกครั้ง แต่ทำได้ยากแล้วครับ
21 มกราคม 2549 12:35 น. - comment id 554505
^@^..สวัสดีครับ..คุณบินเดี่ยวฯ..อิอิ เขินจัง..อยากเขียนแบบนี้ดูบ้าง งานผมมีแต่โหดๆ อะครับ..คงได้เจอกันสักวัน^@^..สวัสดีครับ..คุณทะเลใจ..ดีใจมากครับ ที่กลอนนี้ทำให้คุณยิ้มได้
^@^..สวัสดีครับ..คุณเพรง.เพยีย..ครับ หวังสักวัน จะรู้ซึ้งถึงคำว่า \"บ้าน\" ^@^..สวัสดีครับ ..คุณก่อพงษ์..เมื่อเราอยู่กับที่นานๆ ก็รู้สึกอยากออกนอกกรอบ คิดนอกกรอบน่ะครับ..คำว่า นักเดินทาง มันเหมือนได้ฝันอยู่ ตัวไม่ได้ไปไหน แต่ใจก็เริ่มเดินทาง มาจรจัด มาเดินทางกับตัวอักษร ก็ได้เจอเพื่อนร่วมทางได้เหมือนกันครับ เพราะมีเพื่อนร่วมทางที่ถูกใจ ก็ดีกว่าเดินคนเดียวนะครับ
ขอขอบคุณมิตรทุกท่านครับ
25 มกราคม 2549 20:37 น. - comment id 555586
หวานหยาดเยิ้ม แต่คมตามสไตล์ คนพิเศษต้องได้อ่านก่อนใครเลยใช่ไหมเนี่ย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
