ยามเมื่อรักทุกถ้อย คำหวาน พร่ำพรอดพร่ำเพรื่อขาน รับได้ ยามแหนงหน่ายร้าวราน กลายกลับ พล่อยแฮ ขมขื่นใจสุดให้ ชอกช้ำระกำทรวง ยิ่งรักมากยิ่งให้ อยากฟัง คำว่ารักคงยัง หยาดเยิ้ม แม้คำพล่อยประดัง พร่ำบอก รู้ถูกหลอกหลงเคลิ้ม เจ็บนี้อีกนาน พร่ำพล่อยถ้อยเท็จร้าย เหลือเกิน ลวงหลอกให้หลงเมิน ห่างทิ้ง ขยี้บดยับเยิน ใจแหลก สลายเฮย คำรักเคยเพริศพริ้ง ลับแล้วขยะแขยง
19 มกราคม 2549 20:11 น. - comment id 554267
ปากร้ายช่างเจียรจานัก มีใครบอกรักหนักหนา โกรธแค้นเคืองใยว่ามา พร่ำว่าขยะแขยง...แสลงใจ
19 มกราคม 2549 20:35 น. - comment id 554274
มิได้เคืองแค้นโกรธ ผู้ใด โคลงฯร่ายเรียงความไป เท่านั้น ความรู้สึกในใจ ผองเหล่า ชนเฮย ช้ำชอกยากอดกลั้น พล่อยถ้อยหลอกลวง
19 มกราคม 2549 21:53 น. - comment id 554291
ทางแสงดาวช้างเผือก แม่หญิง โปรดอย่าได้ชังชิง ถักถ้อย ถามไถ่บ่ประวิง กล่าวตอบ แล้วนา หวังวาดจะเคลื่อนคล้อย คับข้องหมองใจ
28 มกราคม 2549 16:43 น. - comment id 556298
.แวะอ่านค่ะ
30 มกราคม 2549 13:28 น. - comment id 556659
ขอบคุณ.....แม่หญิง tiki_ทิกิ ที่แวะมาเยือนมาอ่าน