เปิดจดหมายท้ายสุดที่หยุดไว้ อ่านข้อความข้างในด้วยใจสั่น พบถ้อยคำเรียงร้อยเพียงสั้นสั้น ขอหยุดไว้ -ความฝัน- ในวันเก่า อ่านด้วยใจรำลึกให้นึกถึง ในรู้สึกหวนคะนึงถึงวันเศร้า ทุกอณูแห่งอารมณ์ -ขมปนเหงา- ซึมซับความซมเซาเข้าถึงทรวง ปิดจดหมายท้ายสุดหยุดแค่นั้น ลืมความทุกข์ทิ้งความฝันอันเลยล่วง ละความเจ็บเหน็บร้าวเศร้าทั้งปวง หยุดความหวงห่วงหาเคยอาวรณ์ คลี่กระดาษจับปากกามาเริ่มใหม่ วาดหัวใจดวงใสใส่อักษร เนรมิตฝันวันใหม่ใส่คำกลอน เปิดจดหมายเริ่มใหม่ -ตอนไม่ย้อนคืน-
กุมภกา 17 ม.ค. 2549 10:09 น. - ID 85248 
829
2
0
17 มกราคม 2549 12:53 น. - comment id 553685
จ ด ห ม า ย ฉ บั บ ใ ห ม่... อ่านแล้วอดที่จะนึกเป็นห่วง หั ว ใ จ ของผู้รับเสียมิได้ ขณะเดียวกัน ก็สัมผัสถึงความละมุนละไม ที่เกิดขึ้นกับหัวใจในกาลก่อน... หลายคืนค่ำ.... ที่พาตัวเองดื่มด่ำไปกับความรู้สึกเก่า ๆ แล้วขังตัวเองอยู่ในนั้น ทุ ก รู้ สึ ก... ยังคงสัมผัสได้..... ชั ด เ จ น และ เ ปี่ ย ม สุ ข.. ด้วยไมตรี
17 มกราคม 2549 13:05 น. - comment id 553695
สวัสดีค่ะ เคย...เขียนจดหมายฉบับสุดท้ายเมื่อนานแล้ว ครานั้นยังเป็นวัยเรียนวัยรุ่นมั่ง... จากวันนั้นจวบวันนี้ยังไม่ได้เขียนอีกจดหมาย(จดหมายรักนะ แต่จดหมายราชการนี้เป็นปกติ) ขอให้วาด...วันใหม่ด้วยใจที่สดใสค่ะ
17 มกราคม 2549 15:53 น. - comment id 553738
เมื่อเธอเปิดจดหมายฉบันนี้ ..ดอกไม้ ดอกนี้สำหรับเพื่อน......ไว้เตือนถึง .....อะไรก้อด้าย ..แทนความรู้สึกที่จริงใจ....... ..และไมตรี..ตลอดระยะเวลาที่ได้รู้จักกัน ไม่มีราคาอะไรแต่ให้ออกมาจากใจ...จะรับ.... หรือไม่...แล้วแต่ใจเธอ......
17 มกราคม 2549 18:35 น. - comment id 553789
เอมชอบเขียนจดหมาย ชอบเขียนไดอารี่ ชอบเขียนบันทึก ชอบเขียนการ์ดอวยพร แต่มาวันนี้ .. เอมไม่แตะต้องสมุดบันทึกเลยสักครั้ง เพราะมีครั้งนึง คนที่เราเคยเขียนบันทึกถึง เค้าบอกว่าอาจจะทิ้งสมุดบันทกของเราทิ้งไปแล้วก็ได้มั้ง หาไม่เจอ มันเลยทำให้ เอมไม่อยากเขียนจดหมายตามไปด้วย แต่ก็ ... หากจดหมายฉบับใหม่ .. ไม่มีคนส่งให้ เอมรับอาสาเป็นสตรีไปรษณีย์ให้ก็ได้นะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
