ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ แด่ความเศร้า..ที่อยู่ในหัวใจ แด่ความเจ็บปวดอันอ่อนไหว ที่เก็บงำไว้ ไม่ให้ใครร่วมรับรู้ ไม่มีคำปลอบโยนมาให้ ฉันจะเพียงใช้ตาแลดู บอกว่าเข้าใจที่เป็นไปและเป็นอยู่ เข้าใจในสิ่งที่เธอสู้อย่างเดียวดาย ซับเถิดซับน้ำตา แม้ว่าความอ่อนล้านั้นไม่อาจแห้งหาย แต่มันคงทำให้อ้างว้างนั้นผ่อนคลาย ให้เธอรู้ว่ามีคนเข้าใจความหมาย สิ่งที่เธออดทน พูดพร่ำนั้นง่ายดาย เจ็บปวดมากมายพูดซ้ำอยู่ร้อยหน เรียกร้องความเห็นใจจากใครทุกทุกคน ไม่แปลกที่จะบ่นและร่ำร้องไม่ผิดอะไร น้ำตา กับ ไม่มีน้ำตา แตกต่างหรือ ในอ่อนล้าและอ่อนไหว ฉันไม่ได้เขียนกลอนบทนี้ ให้คนที่เรียกร้องความเห็นใจ เพราะเขามีมากคนที่พร้อมให้ แต่ฉันเขียนมันเอาไว้ เพื่อปลอบหัวใจที่ซ่อนน้ำตา
15 มกราคม 2549 16:48 น. - comment id 553352
ขอบคุณค่ะมาได้เวลาพอดี เช็ดก่อนเพื่อนเลยนะคะ ไม่ได้มีน้ำมูกคนอื่นเช็ดต่อได้ค่ะ
15 มกราคม 2549 17:23 น. - comment id 553361
มาเช็ดน้ำตา... แต่สำหรับมะกรูด น้ำตาตกใน คงไม่สามารถเช็ดได้..
15 มกราคม 2549 22:43 น. - comment id 553392
ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น .. ซึมซับความหวาดหวั่นสั่นไหวในใจเศร้า แอบเร้นความทุกข์ที่ตามเป็นเงา แฝงไว้ด้วยความเหงา .. เหงาใจ ไม่ต้องมีคำปลอบ .. ขอบคุณที่มอบผ้าผืนนั้นให้ ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจ มากคุณค่ายามร้างไร้ใครเหลียวแล ..
16 มกราคม 2549 09:15 น. - comment id 553446
งามอีกแล้วค่ะ และ พี่พุดเพิ่งมอบผ้าเช็ดหน้าสามผืน ให้คนที่รักค่ะ บางคนบอกเป็นลางร้าย แต่อยากให้นี่นานะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5333.html ญ เหตุ ไฉน ต้องมาพราก จาก กัน ช รัก เราผูกสัมพันธ์ ไม่เปลี่ยน ไป ญ เธอ หมดรัก เพราะ ฉันนั้นมีอดีต ช ขอ จงอย่าได้คิด ฟุ้งซ่าน สงสัย ญ เมื่อ ตัดสินใจ หนี ไปไกลจากฉัน ต้อง ดูแลตัวเอง เถิดที่รัก ช ผืน ผ้าเช็ดหน้า ที่มอบ ให้มา จะพกไว้ข้างกาย แนบดวงใจ พ ปี ผ่านพ้น นับ วันเนิ่นนานเท่าไหร่ รัก เราจะยั่งยืน ไม่พรากจาก กัน ญ เหตุ ไฉน ต้องมาพราก จาก กัน ช รัก เราผูกสัมพันธ์ ไม่เปลี่ยน ไป ญ เธอ หมดรัก เพราะ ฉันนั้นมีอดีต ช ขอ จงอย่าได้คิด ฟุ้งซ่าน สงสัย ญ เมื่อ ตัดสินใจ หนี ไปไกลจากฉัน ต้อง ดูแลตัวเอง เถิดที่รัก ช ผืน ผ้าเช็ดหน้า ที่มอบ ให้มา จะพกไว้ข้างกาย แนบดวงใจ พ ปี ผ่านพ้น นับ วันเนิ่นนานเท่าไหร่ รัก เราจะยั่งยืน ไม่พรากจาก กัน ญ เมื่อ ตัดสินใจ หนี ไปไกลจากฉัน ต้อง ดูแลตัวเอง เถิดที่รัก ช ผืน ผ้าเช็ดหน้า ที่มอบ ให้มา จะพกไว้ข้างกาย แนบดวงใจ พ ปี ผ่านพ้น นับ วันเนิ่นนานเท่าไหร่ รัก เราจะยั่งยืน ไม่พรากจาก กัน ปี ผ่านพ้น นับ วันเนิ่นนานเท่าไหร่ รัก เราจะยั่งยืน ไม่พรากจาก กัน ฝัน ถึงกัน เสมอ...
16 มกราคม 2549 14:56 น. - comment id 553512
แด่หัวใจที่ซ่อนน้ำตา... เรียงร้อยอักษรที่ให้อารมณ์ความรู้สึกที่งดงามมากค่ะ...
16 มกราคม 2549 23:37 น. - comment id 553601
ผ้าน้อยผืนนี้ คนดีเคยให้ ของขวัญจากใจ รับไว้ยินดี ผ้าน้อยผืนนั้น ใช้กันวันนี้ เมื่อวันฉันมี น้ำปรี่ออกตา เพราะเธอห่างหาย สุดปลายขอบฟ้า ยิ่งใช้กี่ครา อุรายิ่งตรม
17 มกราคม 2549 04:43 น. - comment id 553611
คุณคนทะเล มาคนแรกเลย.. จะมีแต่น้ำตา หรือ มีน้ำมูกด้วยผมก็ไม่ว่าหรอกครับ อันนั้นไว้ปล่อยเป็นหน้าที่ของคนที่มาทีหลัง เช็ดระวังๆกันเองละกัน 55 ---------------------------------- แมงกุ๊ดจี่ น้ำตาตกใน.. อ๊ะๆ..ทำเป็นเล่นไป อันนี้เน้นเคสนี้เฉพาะเลยนะ ------------------------------------ กีกี้ มาพร้อมกลอนกะดอกไม้หนึ่งดอก อ้ะ.. มามอบดอกไม้กลับพร้อมประตูหนึ่งบาน [_] (แต่งกลอนตอบไม่ออก มั่วนิ่มซะ) ---------------------------------------------- พี่พุด ขอบคุณครับ ที่เอาเพลงมาให้..ที่เอาดอกไม้มาฝาก ------------------------------------- คุณสลักเสลา ดีใจที่คณุชอบมันครับ ------------------------------------- คุณนิ๊งหน่อง พูดถึงผ้าเช็ตหน้าแล้วนึกถึงวง Triump Kingdom เนาะ.. เจอะเธอเมื่อไรในในมันหวิว เก็บดอกไม้ปลิวจนเกลื่อนถนน.. โบว์-จ๊อยซ์สมัยนั้น น่ารักซะไม่มี..คนอะไร
18 มกราคม 2549 11:11 น. - comment id 553929
อะโห..... สงสัยผ้าเช็ดหน้าจะไม่พอ เพราะนอกจากน้ำตาแล้ว คงต้องใช้ซับเลือดด้วย ...คมซะ....
18 มกราคม 2549 19:05 น. - comment id 554007
อ่ะนะ..คุณละมั่ง มีแซวๆ เดี๋ยวทีหลังจะเน้นทื่อๆละกัน จะได้ไม่บาดใครเข้า กะเอาแค่ทุบให้สลบก็พอ 55