เสียงเพรียกจากใจเรา

ฟา

   เส้นทางเดินเลื่อนไปใครไหนสร้าง
ความเวิ้งว้างหว่างทางไกลใครเล่าก่อ
เท้าที่ย่างเหยียบล้าลงใครจะรอ
เสียงที่ส่งบอกต่อพ้อกับใคร
   ตาคู่หนึ่งมองไกลเท่าไรหนอ
ความฝันก่อสร้างเสริมอีกนานไหม
มองซ้ายขวาหน้าหลังยังมีนัย
ความลึกซึ้งเกินไขกระจ่างความ
   เหนื่อยหนอเหนื่อยแรงลดอีกทดท้อ
เพียงความหวังที่ฝังก่อต้องก้าวข้าม
หนึ่งอารมณ์บางขณะผลาญใจงาม
ดังเสี้ยนหนามตำตอกให้ยอกตรม
   บางเวลาอารมณ์ต้องข่มจิต
ฝืนสังขารกลืนสนิทที่ขื่นขม
สิ่งสะกิดกัดกร่อนร้าวระทม
ต้องเก็บกดให้จมลึกสุดใจ
   อยากจะพร่ำคำเพรียกร้องเรียกหา
หนึ่งคนซับน้ำตาที่ซ่อนไว้
สุดจะเอ่ยคำพรอดออดผู้ใด
จำเก็บกลับกลืนไว้ในใจตัว
   				
comments powered by Disqus
  • จีด้า

    14 มกราคม 2549 13:37 น. - comment id 553202

    43.gif43.gif
    นั่นสินะคะ ต้องเก็บไว้ในใจ
    พูดออกมาไม่ได้ อึดอัดเนอะ
    กลอนสลดดีค่ะ
  • extreme life

    14 มกราคม 2549 14:17 น. - comment id 553207

    อย่างน้อยก็ได้ระบายออกมาทางบทกลอนนะครับ 12.gif
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    15 มกราคม 2549 14:23 น. - comment id 553324

    หวังเถิดหวังตั้งหน้าจ้องคว้าไขว่
    สร้างเถิดสร้างทางไว้ภายภาคหน้า
    เหนื่อยแสนเหนื่อยทดท้อรอเวลา
    คู่ดวงตามองไกลตั้งใจจริง
    
    ต้องสร้างภาพงามสง่าน่าชื่นชม
    บางเวลาฝืนข่มอารมณ์หญิง
    เก็บความนัยรันทดท้อรอประวิง
    กว่าคนจริงค้นพบคงจบเกม
    
    อยากได้คนซับน้ำตาคราใจหมอง
    อยากเพรียกร้องคู่ทุกข์สุขเกษม
    อยากเปิดใจให้กันฝันปรีเปรม
    อยากเติมเต็มช่องว่างระหว่างใจ
    
    ส่งสัญญานบอกกันในวันนี้
    หากได้รับข่าวดีไม่ไปไหน
    ตั้งใจจองเนิ่นนานก่อนใครใคร
    ใจสองใจตรงกันเท่านั้นพอ....
    
    หากใครครวญ ทบทวนดูจะเห็นเอง
  ฟา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน