หน้าส่วนตัว
ฤดูฝนเสร็จงานก็ผ่านพัด
โบกสะบัดทิ้งท้ายสายลมหนาว
ยะเยือกเย็นกระเซ็นซ่านผ่านเกรียวกราว
หากครั้งคราวหนาวใจใยเดียวดาย
ลมเหมันต์สั่นคลอนใจร้อนรุ่ม
ไฟเกาะสุมรุมเร้นเป็นต้องหาย
ค่อยแทรกซึมทุกขุมรูอณูกาย
ถึงสุดปลายขั้วใจใครหนึ่งคน
อาทิตย์ลับสลับสีราตรีหุ้ม
ฟ้าปกคลุมกลุ่มดาวทุกแห่งหน
ม่านหมอกหนาวก่อร่างสร้างตัวตน
มาเวียนวนล้อมรอบหอบหุ้มใจ
อรุณฤกษ์เบิกฟ้าทาสีสด
ปรายหยาดหยดน้ำค้างพร่างพราวใส
ไอหมอกขาวเกาะกุมสุมทรวงใน
ให้อ่อนไหวใจหวั่นจนสั่นชา
รออ้อมกอดแห่งไฟใครคนนั้น
ที่ทั้งคืนทั้งวันเฝ้าฝันหา
คนที่รักไม่ไขว้เขวตามเวลา
ดับความหนาวด้วยศรัทธาแห่งรักจริง...
ดาราจักร.. 8 ม.ค. 2549 22:51 น. - ID 84975 
1437
2
0
9 มกราคม 2549 00:19 น. - comment id 552013
ดับความหนาวด้วยศรัทธาแห่งรักจริง... ชอบวรรคนี้จริงๆครับ
9 มกราคม 2549 10:14 น. - comment id 552060
แต่งได้ดีครับอ่านแล้วก็ชวนเหงาใจนะครับ
10 มกราคม 2549 08:32 น. - comment id 552221
**.. วรรคสัดท้ายความหมายดีนะครับ พักนี้อยากมีฟามร๊ากกกกกกก....... อิอิ
10 มกราคม 2549 15:36 น. - comment id 552322
หนาวแล้วเด้อ... หาผ้าห่มตราคนได้ยัง รีบหาเน๊อะ..แล้วจะหายหนาววว
26 มกราคม 2549 12:27 น. - comment id 555689
ความหนาวนอกจากจะดับด้วยรักจริงแล้ว ความสุขคงพบทำให้มันอบอุ่นได้บาง แต่งกลอนเก่งนะคะ หวังว่าคูณจะรอคนนั้นด้วยศรัทธาแห่งรักก่อนที่จะชาชินกับความหนาวนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
