.. ครบวาระดิถีอีกปีแล้ว โตขึ้นอีกนิดหน่อยนะน้องแก้ว นัยน์ตาแววแพรวพริ้มจิ้มลิ้มจริง หรือเพราะช่อดอกไม้อะไรนั่น ใครเด็ดมันมาหยามแม่ทรามหญิง เห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่ประวิง เจ้าคงทิ้งสักวันเมื่อมันโรย ตุ๊กตาหน้าหมีสีขุ่นขุ่น มีแต่ฝุ่นฟอนผิวอย่างหิวโหย เพียงลมพลิ้วปลิวโบกกระโชกโชย คงกอบโกยเข้าร่างทางหายใจ จี้กุหลาบทาบปรกบนอกน้อง ยามเมื่อต้องแสงสุรีย์สีสดใส ประดับตัวยั่วตาใครต่อใคร คงวิ่งใส่ไล่ลากกระชากคอ ต่างของขวัญต่างคนระคนหน้า ต่างราคาต่างประสงค์ส่งให้หนอ บ้างสูงล้ำล่ำสันยันตี๋หล่อ กินบุญพ่อรอทองมากองกาย แต่ตัวพี่สีคล้ำดำอนาถ หน้าอุบาศว์ใครเห็นเป็นใจหาย "จน" สนิทติดหนี้เสียสี่ราย ฤๅจะปรายปลายตามาเมียงมอง เพียงหนึ่งครั้งหวังมาในครานี้ อยากแฮปปี้เบิร์ธเดย์แด่นวลน้อง แต่มิกล้าแสดงตนให้ขนพอง กลัวสยองรับวันเกิดเตลิดไป พี่ไม่มีอะไรให้ในครานี้ มีแต่จดบทกวีอันนี้ให้ แม้ไม่ชอบเช่นของของใครใคร แกล้งกรุ้มกริ่มยิ้มให้ก็ยังดี ..
รักษ์รัก 7 ม.ค. 2549 13:39 น. - ID 84916 
1212
0
0
7 มกราคม 2549 21:12 น. - comment id 551760
กลอนแต่งได้ดีมาก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
