อย่าสงสัยเลย..ที่รัก เพราะฉันเหงามานานนักจนหัวใจชักจะอ่อนล้า จึงระบายออกมาบ้างจากการนั่งหลั่งน้ำตา ทั้งที่ควรจะชินชา..แต่กลับเหว่ว้าไม่เปลี่ยนผัน เข้าใจฉันเถอะ..ที่รัก เมื่อความเดียวดายมาทายทักฉันก็มักจะไหวหวั่น พื้นฐานเป็นคนขี้ใจน้อยจึงเป็นบ่อยเกือบทุกวัน ท่าทางซึมเศร้าที่เห็นนั้น..สักวันเธอจะคุ้นเคย เห็นใจฉันบ้าง..ที่รัก ความเหงาที่ฉันรู้จักอาการมันหนักจนเกินเอ่ย เมื่อต้องอยู่เพียงลำพัง..หรือในทุกครั้งที่ถูกละเลย ความอ่อนแอก็จะเผย..ไม่อาจฝืนทำเฉยได้สักที ฉันควรทำอย่างไร..ที่รัก อยากให้หัวใจหยุดพัก..เหนื่อยยิ่งนักในตอนนี้ เกลียดกลัวการอยู่คนเดียว..มันเปล่าเปลี่ยวสิ้นดี เกลียดกลัวการไม่มีเธอในทุกสถานที่..ที่ฉันไป ลองไม่อยู่คนเดียวแล้วนะ..ที่รัก แต่เมื่อเต็มไปด้วยคนไม่รู้จักเดินขวักไขว่ มันกลับยิ่งทำให้รู้ซึ้งถึงการที่ฉันไม่มีใคร พิษความเหงากรีดขั้วหัวใจ..เหมือนจะฆ่าฉันให้ตายลงตรงนั้น ** ** ** ** ** ** **
หลินจือ.. 2 ม.ค. 2549 21:13 น. - ID 84803 
646
1
0
3 มกราคม 2549 14:32 น. - comment id 550871
_______******___________________________________________ _____*********_________________________________________ ___************________________________________________ _***************_________*******_______________ _***************______*************_____________ __****************___****************___________ ___****************_******************_________ ____********************************* ________ ______*.*~*+กระดานโต้คลื่น*+.*~*___________ _______ ***********************_____________ _________******************__________________________ ___________*************_____________________________ _____________*********______________________________ ______________******_________________________________ _______________****___________________________________ ________________**____________________________________ ________________*____________________________________ เขียนดีมากเลยนะค่ะ ชอบค่ะ พิษความเหงากรีดขั้วหัวใจ..เหมือนจะฆ่าฉันให้ตายลงตรงนั้น ชอบทุกบททุกตอนที่เรียงร้อยได้อย่างสวยงามค่ะ .....เหงามากเหลือเกิน รู้ไหมที่รัก...... ไม่มีเธอที่รู้จักตรงหน้านี้ รู้ไหมความรู้สึกของฉันทุกวินาที เพียงแค่หายใจเข้าตรงนี้แทบขาดใจ ......ทางเดินที่เคยเดินยังมีเธอ วันนี้ไม่เห็นเธอคอยยิ้มให้ ยิ่งคิดก็ยิ่งเหงาหัวใจ แอบร้องไห้ใต้แสงจันทร์ .....*.*.*.*...***.***.*.*.*.*.*..**..*.**.*.*..**...*.
3 มกราคม 2549 22:55 น. - comment id 550943
. . . ม อ ง ด ว ง ต า ฉั น . . . เห็นความไหวหวั่น..นั่นไหม ขอร้องเธอสักครั้ง..หากเธอยังมีเยื่อใย คิดว่าสงสารฉันก็ได้..โปรดอย่าทิ้งฉันไว้เพียงลำพัง . . . ฉั น เ ห ง า เ ห ลื อ เ กิ น เ ธ อ รู้ ไ ห ม . . . ในยามที่ฉันไม่มีใคร..ก็แอบร้องไห้น้ำตาหลั่ง เธอทำอะไรคนดี..เห็นความหวาดกลัวของใครคนนี้บ้างหรือยัง หรือจะรอให้ความรักถูกกลบฝัง..ไปกับความเหงาที่ชิงชังคร่าหัวใจ ตังเม แวะมาทักทายค่ะ ชื่นชมในฝีมือการแต่งกลอนนะคะ
4 มกราคม 2549 13:25 น. - comment id 551076
......อยากให้เธอมาอยู่ใกล้นะ ที่รัก อยากให้ไม่มีสักวันที่เธอไปจากฉัน อยากให้วันนี้และวันต่อๆไปเรายังมีกัน แม้ความจริงเป็นเพียงฝันก็ยังดีใจ... กลอนเพราะมากๆค่ะ อย่างน้อยก็สะท้อนให้เห็นอะไรหลายๆอย่างที่เป็นไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
