อันความรัก ที่จาก ไปไกลแสน มิเคยแม้น จะเยี่ยมกราย คืนกลับหลัง ฉันยึดถือ อดีตรัก คือพลัง มิเหนี่ยวรั้ง ต้องรอ กันต่อไป จากไปแล้ว วันนั้น ใจฉันเจ็บ ได้เพียงเก็บ ซ่อนน้ำตา ความผิดหวัง ว่าความรัก จากไปด้วย ความชิงชัง คงเพียงฟัง เสียงหัวใจ ของตนเอง ถึงวันนี้ พี่กลับ ขอคืนมา เหตุร้างลา ลืมหมดสิ้น กันแล้วหรือ ความช้ำใจ ตอกย้ำ นั่นก็คือ สิ่งยึดถือ เตือนใจ ไม่หวนคืน
31 ธันวาคม 2548 16:36 น. - comment id 550463
** จับมือกัน ให้มั่น กว่าวันก่อน แม้ต้องจร จำลา น้ำตาไหล คำสัญญา จำมั่น นิรันดร์ไป รักจากใจ ขอพิสูจน์ คำพูดเธอ.... ** ทุกถ้อยคำ ที่พูด พิสูจน์สิ้น ใช่แค่ลิ้น ลวงคำ พร่ำเสนอ ใช่ใช้เล่ห์ ล่อลวง ให้ละเมอ ใช่หลงเพ้อ คำพูด พิสูจน์ใจ... ** ทั้งสมอง สองมือ ยังมุ่งมั่น แม้นหัวใจ ที่สั่น มิหวั่นไหว ด้วยความรัก ท่วมท้น ล้นหทัย จุดเปลวไฟ ใจเธอ เสมอมา... ** นี่คือความ ในใจ ครั้งสุดท้าย อยากบรรยาย ให้เห็น เช่นนี้หนา ทุกคำพูด พิสูจน์ได้ ทุกเวลา รักบูชา..คงมั่น..นิรันดร....ฯ มาร่วมแจมกลอน..กับ..น้องNoomint...นะจ๊ะ...พี่ราชิกา..เขียนไว้นานแล้ว...เนื้อหา..น่าจะไปกันได้นะคะ....
1 มกราคม 2549 03:14 น. - comment id 550511
โชคชะตาเหตุใดไม่นำพา วาสนาเหตุใดไม่ส่งเสริม เมื่อบุพเพอดีดรักมาริเริ่ม ใยซ้ำเติมเคราะห์กรรมให้เจ็บทรวง
1 มกราคม 2549 11:41 น. - comment id 550588
ไม่เคยโกรธโทษเธอที่เผลอทิ้ง แต่ความจริงให้ย้อนในตอนนี้ คงไม่ได้อีกหนหรอกคนดี เพราะฤดีเจ็บช้ำจำขึ้นใจ เราคงไม่แตกต่างกันมั้งค่ะ เพราะหากให้ย้อนกลับไปหาใครที่เคยทิ้งเราไป ผู้หญิงไร้เงาก็ไม่กลับเหมือนกันค่ะ