สะกิดฝันฉันทาคติ หนาวแล้วหนอใจเราเคยเฝ้าง้อ สิ่งที่รอดับหายดุจคล้ายฝัน หวานเคยพร่ำร่ำร้องสู่ใจกัน อากาศนั้นเคยเป็นใจลับคลายลง มองนภาห้วงหาวสุดร้าวจิต แลชีวิตลิดรอนไม่สมประสงค์ สิ่งสดชื่นแห่งอดีตถูกปลิดปลง เหลือความหลงแฝงไว้สู่ในอุรา อนาถแล้วจิตใจโธ่ใครเห็น ความหนาวเย็นสู่ไว้ใคร่หวนหา สะท้านทรวงหน่วงลึกตรึกวิญญาณ์ ยากนำพาฝากตรงสู้หลงคอย ครั้งหนึ่งนั้นจำนรรจ์เฝ้าสรรค์หา เปลืองเวลาเคยใช้สุดให้ละห้อย น้ำใจเอ๋ยเหลือลงตรงริ้วรอย แม้นเพียงน้อยฝังลึกสุดตรึกจำ ลมพัดใบไม้ไหวใจหนาวสั่น ดั่งความฝันในอดีตถูกขีดซ้ำ ดุจคลื่นรักฝากไว้สุดให้ระกำ โอ้ความช้ำใยมาคราหนาวเยือน มองทะเลเห่ไกวสุดให้เศร้า สิ่งปวดร้าวคราวนี้มิมีเสมือน สนสะบัดทิ้งใบสุดให้เตือน ถึงคราวเยือนวังแก้วแผ่วหัวใจ. * แก้วประเสริฐ. *
17 ธันวาคม 2548 10:21 น. - comment id 540305
คุณ ลอยไปในสายลม ระลึกหวนทวนอดึตวันคืนผ่าน วันซาบซ่านผ่านมาครั้งคราหลัง สุขสดชื่นระรื่นจิตถูกปิดบัง เหลือเพียงหวังจะต่อยอดสอดเข้ามา.แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 13:01 น. - comment id 546145
สวีสดีค่ะ...คุณแก้วฯ วังแก้ว..เคยดูจากภาพแล้วสวยงามจังนะคะ ยังไม่เคยได้ไปเลยค่ะ......
14 ธันวาคม 2548 13:09 น. - comment id 546147
ตอนเราหลับสนิท เราก็จะไม่รู้สึกหนาวกาย เราก็จะไม่รู้สึกหนาวใจ แต่กายข่มตาให้ปิดลงนั้นยากยิ่ง ก็คงจะมีแต่กาลเวลาเท่านั้น ที่จะทำให้เรารู้สึกอุ่นได้เป็นครั้งคราว
14 ธันวาคม 2548 13:34 น. - comment id 546164
หนาวแล้วหนอใจเราเคยเฝ้าฝัน อยากเคียงกันวันตะวันนั้นส่องแสง แต่แล้วกลับเลือนไปไม่แสดง เหมือนดั่งแกล้งให้ใจได้ระทม กลอนแต่งได้ดีค่ะ
14 ธันวาคม 2548 13:43 น. - comment id 546171
สวัสดจ๊ะลุงแก้ว............ คิดถึงความหลังครั้งเก่าก่อน คืนที่ได้ไปนอนอ้อนชมจันทรา วันเพ็ญเดือนดูงามเด่นเต็มตา มิเคยลับลาสวนวังแก้วด้วยฝังจำ ลุงแก้วจะไปพักอีกก็บอกได้นะ...หลานจะจัดการให้จ้าาาาาาาาา....เพื่อนๆคนอื่นๆด้วยนะ.....บอกมาได้เลยจ้าาาาา คิดถึงพี่หญิงไร้เงาม๊ากมากจ้าาาาาาาาา
14 ธันวาคม 2548 13:59 น. - comment id 546179
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ... ..เศร้าจังเลยค่ะ..... ......คนอ่านยิ่งเศร้าอยู่แล้ว..ยิ่งมาอ่านยิ่งเศร้ากันไปใหญ่เลยค่ะ... ............เป็นกำลังใจให้ค่ะ..... ...............แวะมาทักทายค่ะ........... *z#@*!z....!!!...ดูแลสุภาพนะค่ะ...*z#@*!z....!!!...
14 ธันวาคม 2548 14:20 น. - comment id 546186
........................................... ลมโชยมา..บอกว่า..หนาวอีกแล้ว.. ตอนนี้ลุงแก้วสบายดีไหม?? อากาศเปลี่ยนระวังไม่สบาย พักผ่อนให้มากไว้เป็นห่วงจัง.. .............................................
14 ธันวาคม 2548 15:01 น. - comment id 546198
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ เป็นอย่างไรบ้างค่ะ เห็นเงียบไปหลายวัน รู้สึกเป็นห่วงค่ะ อากาศเย็นรักษาสุขภาพนะคะ แวะมาส่งความคิดถึงคะ
14 ธันวาคม 2548 15:54 น. - comment id 546237
หนาวแล้วนะท่าน...รักษาสุขภาพด้วยนะ... หนาวเนื้อก็ห่มเนื้อนะ....
14 ธันวาคม 2548 20:17 น. - comment id 546314
คุณ สลักเสลา ครับ สวนวังแก้ว เป็นสถานที่พักผ่อนที่ผมซึ้งและจารึกไว้ในใจผมยิ่ง สงบเยือกเย็นสบายยามได้ยลนักครับ หากคุณมีเวลาว่าง ลองไปเที่ยวซิครับ คิดว่าคงจะเหมือนผมแหละครับ ขอบคุณครับคิดถึงเสมอ แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 20:20 น. - comment id 546315
คุณ extreme life ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนี้แหละครับ ยามยิ่งเหงาด้วยแล้ว แม้กระทั่งนอนหลับยังอุตส่าห์ไปฝันถึงครับ ความอบอุ่นใจหากได้สิ่งอำนวยที่เหมาะสมคงจะดีนะครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 20:23 น. - comment id 546318
คุณ ผู้หญิงไร้เงา หนาวกายหนอพอประทังรั้งไออุ่น ความการุณยากยิ่งนักจักใฝ่หา คืนชมจันทร์ทั้งดวงดาวและเวลา คิดไขว่คว้าเหลือเพียงเงาเข้าแทรกใจ. คิดถึงท่านผู้หญิงจังยามนอนบนเปลครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 20:28 น. - comment id 546321
คุณ แก้วนืดา สะท้อนหลังครั้งเก่าเฝ้ารำลึก คำจารึกฝังไว้ในใจเสมอ สนุกสนานผันแปรแน่จริงเธอ ได้แต่เพ้อถึงครั้งเก่าเฝ้ารำพึง. ผมเองนะด้วยใจจริงอยากจะไปร่วมกลุ่มกันสักครั้ง สะท้อนถึงซึ่งความหลังอันสนุกสนานต้องรันทด คงจะหมด โอกาสเสียแล้ว หากจะไปจะติดต่อแก้วนืดานะหากรวมตัวได้ แจ้งให้ทราบด้วยจักขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 20:37 น. - comment id 546324
คุณ แสงไร้เงา ยามสกาวพราวเด่นเห็นจันทร์นี้ รัศมีทาบส่องต้องพื้นหล้า หมู่นักกลอนอ่อนหวานนั้นรจนา ส่งภาษาศิลป์ศาสตร์พาดรื่นรมณ์ ต่างขมักเขม่นเน้นภาษาพากันเขียน ร้อยเรียบเรียงฝากไว้ใจเหมาะสม ความรักยิ่งมิ่งมิตรจิตอารมณ์ ทิ้งเศร้าตรมสนุกสนานสำราญใจ. ครับเป็นคืนวันที่สุดจะแช่มชื่นหรรษายิ่ง แต่ทุกสิ่งเหลือไว้เพียงแค่ความฝันอันยาวนานครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 20:41 น. - comment id 546327
คุณ namsai ลมโชยหนาวเคล้ากายให้ร้าวจิต ความวิปริตโรคภัยได้เยือนหา ทั้งในห้วงทรวงอกหมกกายา รอเวลาเพียงลับดับจิตลง. ขอบใจมากเลยครับ ขอบคุณในความห่วงใยยิ่งครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 20:45 น. - comment id 546331
คุณ แมงกุ๊ดจี่ ที่เงียบไปหลายวันนั้นรันทด ความหมดจดร่างกายไม่สุขี โรคแพ้อากาศวอนเว้าเคล้าชีวี ความเปรมปรีดิ์เหลือน้อยคอยวันเวลา. สวัสดีครับ ครับพยายามครับโรคภัยไข้เจ็บรักผมมากครับ หากมีคนที่รักผมแบบนี้ก็จะดีมากนะครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 20:49 น. - comment id 546333
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ ยามหนาวเนื้อยากหามาเกื้อหนุน ความอ่อนละมุนจูนได้แค่ใจสนอง ร่างรันทดหมดหวังจะครอบครอง มีแต่ต้องมองฟ้าพารัญจวน. ขอบคุณครับสุขภาพไม่อำนวยครับขอบคุณยิ่ง แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 21:42 น. - comment id 546371
ไปไกลดีครับ หนาวจากฟ้าสู่ทะเลเลย ก่อนนอนต้องผิงไฟครับ
15 ธันวาคม 2548 10:39 น. - comment id 546504
คุณ ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก อากาศหนาวทำให้นึกถึงครั้งเก่าที่หาดสวนวังแก้ว เคยสนุกสนานรื่นเริงกัน บัดนี้เหลือเพียงแค่อดีต ที่จารึกไว้เท่านั้นครับ เลยไปไกลหน่อยครับ ยังนึก ถึงทุกๆคนจำได้เสมอ หากท่านคุณครูไปเยือนก็คง เหมือนผมแหละครับ ขอบคุณมากนะครับคุณครู แก้วประเสริฐ.
15 ธันวาคม 2548 21:28 น. - comment id 546763
ส่ง E-mail ให้แล้วนะครับ
16 ธันวาคม 2548 14:23 น. - comment id 546955
คุณ ทิวฟ้า ทัดตะวัน ครับขอบคุณจะไปตรวจสอบครับ แก้วประเสริฐ.
16 ธันวาคม 2548 15:09 น. - comment id 546989
เพียงอดีตขีดคั่นวันคืนเก่า ของสองเรามาเนิ่นนานผ่านความหวัง ณ วันนี้มีเพียงรักไร้กำลัง หมดสิ้นดั่งชีพนี้ที่ปลิดปลิว ....