ใจของเธอลึกลงไปอยู่ไหนหรือ เคยค้นรื้อขุดหามาดูไหม ฤๅปล่อยสิ่งคลุมครอบสร้างกรอบใจ บังใจไว้ไม่เห็นแม้เส้นรอย กี่ขีดแผลดูแลใจบ้างไหมเล่า ปล่อยกี่สุขกี่เศร้ากี่เหงาหงอย ให้เร่งรุกทุกข์ช้ำน้ำตาปรอย ใจลอยคล้อยคว้างฝันกี่วันคืน กายหนึ่งกายหลายแผลกระทบทับ รู้สึกรับหลากสัมผัสทั้งชื่น-ขื่น ใจหนึ่งใจหนึ่งที่ที่กล้ำกลืน ใจยังยืนถูกกระหน่ำซ้ำรอยใจ พายุรักมักคลุมคุรุ่มร้อน ทำใจอ่อนละลายว่ายเวียนไหล เพลิงโกรธกริ้วปลิวปุดจุดเปลวไฟ เผามอดไหม้เศษเขม่าร้อนเข้าตา เงามืดมนวนวุ่นครุ่นหวั่นไหว มัวเมาใจฟุ้งซ่านพาลเป็นบ้า บังใจแท้แผลใจใครเยียวยา รู้ไหมว่าใจลึกลึกผลึกเพชร เพชรประกายฉายแวมแจ่มจรัส ใจสัมผัสสิ่งบังใจให้ร้อนเผ็ด บังแสงงามท่ามคุณค่าน้ำตาเล็ด สะท้อนสะเก็ดหม่นไหม้หลายคืนวัน เถิด ... เปิดใจไล่พายุปะทุคลั่ง แล้วไหลหลั่งน้ำใจขับไหวหวั่น ล้างลึกใจใสสะอาดปราศเงาควัน ตั้งคงมั่นเพียรสู้อย่ารู้ท้อ ใจของเธอลึกลงไปอยู่ไหนหรือ ลองฝึกปรือใส่ใจบ้างไหมหนอ กว่าเพชรแท้เผยจรัสชัดแววทอ เธอเพียงพอกับสิ่งเป็นย่อมเย็นใจ.
14 ธันวาคม 2548 10:44 น. - comment id 546060
อะไรอะไรก็อยู่ที่ใจค่ะ...สำคัญที่สุดคือใจคนเราทุกข์และสุขก้เพราะใจ
14 ธันวาคม 2548 11:41 น. - comment id 546100
ใจของเธอลึกลงไปอยู่ไหนนี่ ช่วยบอกทีได้ไหมใจขอถาม ด้วยอยากใกล้อยากชิดอยากติดตาม ทุกโมงยามเพราะว่ารักปักฤทัย แต่งได้ดีค่ะ คิดถึงคุณจังแดดเช้า
14 ธันวาคม 2548 11:49 น. - comment id 546109
ความเขลาเบาปัญญาพาหลงผิด ใจบอดมิดติดบ่วงยอมขื่นขม กรรมบังใจกิเลสพาตรองตรม ระเริงรมณ์วนเวียนสิ่งลวงใจ
14 ธันวาคม 2548 12:15 น. - comment id 546125
สิ่งที่อยู่บังใจ...แบบว่า...ต้องเปิดใจใช่ปะ.. มาชื่นชมงานงามจ้า....
14 ธันวาคม 2548 12:57 น. - comment id 546142
อืมๆๆๆๆ ใจมันก็อยู่ที่เดิมนั่นแหละครับ แต่บางทีเราก็ลืม ดูแล มันไปบ้างครับ บางทีก็เผลอเอาไปให้คนอื่นเขาดูแล แล้ววันหนึ่งเขาไม่อยากดูแล ก็โยนทิ้ง เมื่อนั้นแหละคับ เราถึงจะกลับ มาดูแลใจตัวเองเสียที
14 ธันวาคม 2548 15:21 น. - comment id 546215
เมื่ออดีตกีดกันใจ
14 ธันวาคม 2548 21:30 น. - comment id 546367
มาเยี่ยมอ่านงานงามครับ แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2548 21:47 น. - comment id 546374
มันคือเงามืดในหัวใจ นะ หนาวไหมเอ่ยทางโน้น
15 ธันวาคม 2548 13:47 น. - comment id 546561
ชอบทุกบทเลยค่ะน้องรุ่ง..โดยเฉพาะบทสุดท้าย