เต้นระบำเริงร่ายามฟ้ามืด ที่เคยจืดก็แจ่มแต้มไปทั่ว สายหมอกพราวแสงไปไม่หม่นมัว แม้สลัวแต่ก็ใสในราตรี คนเหงาหงอยคอยใครในความมืด ยิ้มเขาชืดเย็นชาไร้ราศี มารอรับน้ำใจความไยดี สายหมอกมีแบ่งปันสัมพันธ์งาม กลับมาถูกกล่าวหาว่ามากเล่ห์ คนซวนเซปากร้ายหมายเหยียดหยาม จะหลอกเจ้าไปทำไมให้มากความ ไม่เดินข้ามยังไม่รู้...ดูไม่เป็น เขาคือคนเดินหลงในดงมืด ทางยาวยืด...อีกไกลมองไม่เห็น คนแร้นแค้น.ผลักไสให้กระเด็น ความชาเย็น...สายหมอกกลัวเกินมัวมน แดดอุ่นอ่อนตอนเช้าเขารอหา อยากบอกว่ารอต่อไปให้สับสน กับกรอบกั้นเบาบางของบางคน จะอดทนเอื้ออาทร...ก็อ่อนใจ ยังเริงร่าเต้นระบำในความมืด แม้จะชืดหนาวเหน็บเจ็บแค่ไหน คำกล่าวหาว่าด้านดื้อแน่หรือไร ใครเหลวไหลก่อนจะจบให้ทบทวน ---------------------------- เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า...เขา...ย่ำไป กรวดน้ำให้...ขอให้จบ เลิกพบกัน
10 ธันวาคม 2548 13:24 น. - comment id 545311
ขนมจีน มาเจอ น้ำยา ก็เลยผสมพันธุ์ ไม่เห้นจะแปลกอะไรนี่ แล้วก็แล้วไป นึกเสียว่า ให้เป็นทาน อิอิ
10 ธันวาคม 2548 14:08 น. - comment id 545315
บิ้วอารมณืค่ะ อิอิ ไม่มีขนมจีน ไม่มีน้ำยา ไมมีอะไรนอกจากไยแมงมุม
11 ธันวาคม 2548 15:49 น. - comment id 545405
รูปสวยมั่ก ๆๆ
11 ธันวาคม 2548 17:13 น. - comment id 545427
เอาตะเกียงจ้าวพายุมาฝาก เผื่อว่าใจจะได้สว่างขึ้นบ้าง แต่สว่างมากไปอาจจะเห็นละเอียดไปถึงเส้นใยของแมงมุม อิอิ