ตรรกะ ของเขา

ดาวอังคาs

"เขา" ได้เล่าเรื่องราวกล่าวทิ้งไว้
สองช่างซ่อมปล่องไฟในตึกเก่า
เดินออกมาหนึ่งร่างช่างเกลี้ยงเกลา
แต่เขม่าจับติดตรึงอีกหนึ่งคน
"เขา" ได้ตั้งปุจฉาว่าคนไหน
ที่จะไปอาบน้ำก่อน ? พร้อมเหตุผล..... ?
เด็กคนหนึ่งตอบทันใดในบัดดล
"คนตัวหม่นเพราะเขม่าควันนั่นยังไง"
"เขา" ให้คิดให้ดีก่อนที่กล่าว
คนตัวดำเห็นคนขาวยังพราวใส
ก็ต้องคิดว่าตัวเองมิเป็นไร
ไร้ปื้นจับติดตัวให้ได้หมองมัว
"เขา" ให้คิดแนวทางต่างกลับผัน
คนผ่องพรรณเห็นคนดำคล้ำไปทั่ว
คงจะมองว่าเราเขรอะเปรอะทั้งตัว
เห็นผิดขั้วแตกต่างระหว่างกัน
"เขา" ให้เด็กตอบอีกครั้งอย่างพินิจ
เธอจงคิดให้รอบคอบก่อนตอบฉัน
เด็กจึงตอบถ้างั้นต้อง "คนผ่องพรรณ
ไปขัดสีฉวีวรรณก่อนนั่นไง"
"เขา" เฉลยคำตอบนี้มิถูกต้อง
ออกจากปล่องเหมือนกันมันแปลกไหม
หนึ่งสะอาด.. หนึ่งหมองหมาง.. ได้อย่างไร
มิตรองในความจริงสิ่งอันควร
"เขา" สอนสั่งกำชับกับลูกศิษย์
คำตอบผิดเพราะถามนำทำให้ป่วน
จะมิพบเรื่องแท้จริงสิ่งทั้งมวล
เมื่อกระบวนความคิดถูกปิดลง
คือ "ตรรกะ" จำไว้ให้แม่นมั่น
จะพบมันต้องอย่าให้ใจเผลอหลง
กระโดดจากสิ่งประจำเคยดำรง
จงปลดปลงโซ่เส้นเขื่องเรื่องเคยชิน
ในทิฐิแห่งสันดานอันแน่นหนา
คือมายาหลอนจิตนิจศีล
สลัดฉากที่ล่อวางหวังตีกิน
เปิดใจจินต์ก้าวพ้นเล่ห์กลลวง