จากวันนั้นถึงวันนี้หนึ่งปีแล้ว เหมือนดั่งแจวเรือน้อยบนโลกใหญ่ ได้เรียนรู้พบเห็นความเป็นไป ชีวิตใครชาวมนุษย์สุดบรรยาย ช่วงชีวิตท่องโลกไซเบอร์นี้ พบคนชั่วและดีมีหลากหลาย ที่หวังหลอกลวงเราเข้าทักทาย มองดูคล้ายเรื่องราวชาวละคร เวบมากมายเปิดให้เข้าศึกษา เป็นตำราเรียนรู้ดั่งครูสอน วิชาการเกมข่าวกวีโคลงกลอน คงต้องออนเข้าอ่านประจำวัน โลกไอทีเปลี่ยนชีพที่จมปลัก ให้คึกคักหลงไหลสู่โลกฝัน จึงเข้ามาวนเวียนเขียนรำพรรณ ย่อโลกพลันอยู่ในมือคลิ๊กเข้าไป
22 พฤศจิกายน 2548 22:34 น. - comment id 540115
จากวันนั้นถึงวันนี้ปีที่สาม ที่ติดตามไทยโพเอ็มเติมเต็มฝัน ตั้งแต่แต่งกลอนไม่เป็นเล่นกันไป จนพอเขียนอ่านเข้าใจในเนื้อความ จะเข้าปีที่สามอีกไม่นานแล้วค่ะ สำหรับการอยู่นะบ้านหลังนี้ สำหรับผู้หญิงไร้เงา
23 พฤศจิกายน 2548 08:46 น. - comment id 540174
ขอให้สุขใจในโลกเสมือนจริงค่ะ
23 พฤศจิกายน 2548 11:29 น. - comment id 540210
ก็สุขใจเหมือนกันค่ะที่บ้านหลังนี้ ได้เรียนรู้หลายๆสิ่งหลายๆอย่างมากมาย ..ผู้หญิงไร้เงา จะเข้าสามปี แต่แสงไร้เงา จะเข้าสามเดีอนค่ะ ต่างกันมากค่ะ.....
23 พฤศจิกายน 2548 14:55 น. - comment id 540358
นี้แหละจ๊ะไรไก่ที่เขาบอกกันว่า......โลกแห่งการเรียนรู้ที่เปิดกว้างจริงๆๆๆๆๆๆๆ...... เปิดกว้างทัวโลกเลย...แล้วแต่ว่าเราจะหาและต้องการจะรู้เรื่องอะไร..... มีให้เราได้อ่านได้เรียนรู้หมดเลย.... ขึ้นอยู่ที่ว่าเราจะเลือกอ่าน..และเลือกรับเอาไว้เท่านั้นเองจ้าาาาาาคนดีที่คิดถึง...
23 พฤศจิกายน 2548 17:10 น. - comment id 540416
ไม่ว่าโลกในเน็ต หรือโลกความจริง ก้อคล้ายกันนะ มีทั้งคนดีคนเลว เราต้องเต้องไตร่ตรองพิจารณา ดีดีค่ะ
23 พฤศจิกายน 2548 23:52 น. - comment id 540545
อ่า... ครบปีพอดีหรอ งั้นเป็นพี่ผมประมาณเดือนนึงนะ ทั้ง ๆ ที่มีประสบการณ์บอกเล่าจากคนอื่นมาแล้ว ใช่แล้วที่ คราวนี้ได้พบกับตัวเองจริง ๆ มีหู 2 ข้าง มีตา 2 ตา ใช้แบ่งกันทำงานก็ได้นิ
24 พฤศจิกายน 2548 09:21 น. - comment id 540601
บทนี้ชอบมาก และโดยเฉพาะตรงข้อความฝากถึง..ชอบมากเป็นพิเศษค่ะไรไก่