ความศรัทธาทั่วหล้าใช่หาง่าย มีมากมายล้วนติดคิดพลั้งเผลอ หลายคนบอกเปิดไว้ให้พบเจอ นำเสนอชี้หนทาง...ดูลางเลือน เกิดม่านหมอกครอบคลุมคอยรุมเร้า ติดตามเงาที่เห็นเป็นเสมือน มิตรสนิทเชื่อใจไม่แชเชือน สิ่งย้ำเตือน...คือความดีที่มีมา เดินตามไปด้วยหวังทางสว่าง แต่อัปปางล้มลงอยู่ตรงหน้า เอื้อมไม่ถึงสิ่งหมายสุดปลายตา ยิ่งไขว่คว้า...กลับห่างไกลไปทุกที "รู้สึกท้อเหลือทนบนหนทาง...มิอาจวางใจไว้กับใครได้ อยากหลบหนีให้พ้นทุกคนไป...เพียงแต่ใจไม่พร้อมยินยอมตาม"
22 พฤศจิกายน 2548 17:00 น. - comment id 539986
ความศรัทธาทั่วหล้าใช่หาง่าย แต่สหายอย่าสลายในความฝัน แม้นจะยากอย่างไรในชีวัน แต่เชื่อฉันสักวันจะหาเจอ ซึ่งตัวเธอคงได้พบอีกไม่นาน อย่าร้าวฉันมิ่งขวัญฉันเสนอ ยิ่งกว่านั้นบอกไว้ใจปรนเปรอ ยังพบเจอยังรักเธอนะคนดี เราก็หลงอยู่เหมือนกัน แต่เอ๊ หลงอะไรดีหละ หลงรักคุณหยีแล้วกัน ได้เปล่าเอ่ย อิอิ
22 พฤศจิกายน 2548 17:16 น. - comment id 539989
หลง..เฝ้ามองเธออยู่ว่าคู่ฟ้า หลง..คุณค่าแห่งใจที่ใฝ่ฝัน หลง..ช้ำชอกบอกตนจนชีวัน หลง..นิรันดร์ไม่หักใจที่ใฝ่ปอง.....ฯ มาหลง..น้องหยี..อีกคนก็แล้วกัน...คิดถึงนะคะ...สบายดีมั้ยจ๊ะ...
22 พฤศจิกายน 2548 17:22 น. - comment id 539993
สวัสดี น้องยาหยี ขืนไว้จ้ะ ขืนไว้ ถามใจตัวเองก่อนเดินตามนะจ๊ะ สบายดีนะจ๊ะ
22 พฤศจิกายน 2548 17:45 น. - comment id 540007
นั่นน่ะสิครับ มิอาจวางใจไว้กับใครได้............. ที่พักใจอยู่ไหนหนอนี่......... เหนื่อย...ใจ ชอบกลอนนะครับ ชอบมาก แบบว่า...โดนเลยครับ
22 พฤศจิกายน 2548 19:07 น. - comment id 540028
ห ล ง ห ล ง จริง ๆ
22 พฤศจิกายน 2548 19:16 น. - comment id 540033
วางใจตัวเองก่อนนะคะ มีการตรวจสอบตัวเองทุกระยะ ก็ไว้วางใจได้ค่ะ แวะมาอ่านกลอนดีๆค่ะ
22 พฤศจิกายน 2548 19:52 น. - comment id 540056
แม้แต่หัวใจตัวเองยังไม่อาจไว้ใจ แล้วนับประสาอะไร..... แต่อย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะคะ
22 พฤศจิกายน 2548 20:02 น. - comment id 540062
..เพราะมัวเมาเขลานักอยากหักห้าม จึงปล่อยตามอารมณ์ที่หวั่นไหว ท้ายที่สุดคือจุดเปลี่ยนหมุนเวียนไกล ทนหมองไหม้ในความผิดจิตหม่นมัว กลัวจะรู้ตัว..มันก็สายไป เฮ่อ... ทายทัก มา ทักทาย
22 พฤศจิกายน 2548 21:20 น. - comment id 540091
ความหลงทำให้เกิดความท้อแท้ได้ หากสิ่งนั้นไม่สมปราถนาตามความคิดเรา แต่บนความท้อแท้หากแยกแยะหาใช่เพียง ความหลงไม่ปัจจัยย่อมเกิดจากสติที่ควบคุมใจเรา นี่เป็นความเห็นผมนะครับผิดถูกอย่างไรใคร่ครวญ ดูครับ คิดถึงเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 พฤศจิกายน 2548 00:53 น. - comment id 540141
เป็นกำลังใจให้ อย่างแรงกล้า
23 พฤศจิกายน 2548 09:09 น. - comment id 540180
...หลง.... เหมือนยิ่งเดินเข้าหา..แต่ทว่ายิ่งห่าง ศรัทธา...อยู่ในใจ
23 พฤศจิกายน 2548 12:37 น. - comment id 540260
สวัสดีครับคุณyee พระพุทธองค์ทรงชี้มัชฌิมาปฏิปทา คือ ทางสายกลางให้เราเดินเพื่อป้องกันความหลง เช่นนี้แร่ะครับ ศึกษาแล้วปฏิบัติตาม รับรองเดิน ได้ถูกทางแน่ครับ ฮิๆๆ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
23 พฤศจิกายน 2548 15:50 น. - comment id 540376
หลงทางเสียเวลา หลลงมารยาเสีย อนาคต
23 พฤศจิกายน 2548 16:31 น. - comment id 540399
เอาหัวใจวางไว้ที่กลางทาง แล้วปล่อยวางซ้ายขวาอย่าหวั่นไหว อยู่ตรงกลางที่ใจเราอย่างเข้าใจ จะสิ้นไร้ผิดหวังในฟังความ สวัสดีค่ะสลักเสลา...
23 พฤศจิกายน 2548 21:47 น. - comment id 540490
..พี่คนดีคะ..เรนแวะมาทักทาย..และเรนขอเป็นกำลังใจให้พี่คนดีของเรน ..นะคะ ยิ้มกับเรน..ดิคะ.. ..
23 พฤศจิกายน 2548 23:37 น. - comment id 540534
เอามั่ง แหย่มั่ง หลงทาง เสียเวลา หลงรัชดา ติดเหม่งจ๋าย นะจ๊ะ ยิ้มหน่อยน่า
24 พฤศจิกายน 2548 20:52 น. - comment id 540958
หลงทางแค่เสียเวลาอย่าได้ท้อ ก้าวไปต่อทิศทางใหม่ใจใฝ่ฝัน มีศรัทธาในอัตตาท้าฝ่าฟัน คงสักวันเส้นชัยก่ายเกยรอ
25 พฤศจิกายน 2548 15:01 น. - comment id 541268
คุณผู้หญิงไร้เงา...... ความศรัทธายังอยู่คู่ชีวิต ไม่ได้ปิดกั้นตนค้นความหมาย อยากพบรักแท้จริงพักพิงกาย เหมือนดังทรายคู่ทะเลทุกเวลา....อิอิ หลงรักคุณตูนเหมือนกันค่ะ...ขอบคุณค่ะ...... คุณราชิกา...... หลง..รักเธอคนดีนี้แน่แท้ หลง..ดวงแดมั่นคงยื่นยงเสมอ หลง..ติดตามเฝ้าฝันวันพบเจอ หลง..ละเมอเคียงกันหวั่น..ฟ้าคะนอง...อิอิ...(เย้าหยอกนะคะ) พี่ตุ้ม...สบายดีนะคะ...ด้วยรักและคิดถึงค่ะ......ขอบคุณค่ะ...... คุณพระจันทร์เศร้า...... อะไรจริง...อะไรเท็จ...ดูยากนะคะ... พี่จิ๋ง...สบายดีนะคะ...ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นแระ...รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ด้วยรักและคิดถึงค่ะ...ขอบคุณค่ะ...... คุณ ณ ภาณุ...... วางใจไว้ตรงนี้ได้เลยค่ะ...เดี๋ยวดูแลให้...อิอิ...ล้อเล่นน๊า เหนื่อย...ใจ...ต้องหาที่พักใจค่ะ...แบบ Full House ดีม๊ะ...ขอบคุณค่ะ...... คุณภูฯ...... ม่ายหลงจริง ๆ นะ...เฮ้อ...ค่อยหายห่วงหน่อย...อิอิ...ขอบคุณจ้า...... คุณ tiki...... เหมือนกับประโยคที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ใช่ป่าวคะ...ขอบคุณค่ะ...... คุณผู้หญิงช่างฝัน...... ขอรับกำลังใจจากคุณมาเสริม...ให้เข้มแข็ง...ขอบคุณค่ะ...... คุณลายเพชร เกล็ดแก้ว (เพชรพรรณราย)...... เพราะตัวเรามีสิทธิ์จะคิดฝัน แต่ต้องหมั่นไตร่ตรองเมียงมองหา ในความจริงสิ่งซ่อนเร้นความเป็นมา ป้องกันตามืดบอดต้องถอดใจ กว่าจะรู้ตัวอีกครั้งก็ 50 ไปแระ...อิอิ...ขอบคุณค่ะ...... คุณแก้วประเสริฐ...... สติ...ก่อเกิด...ปัญญา... สบายดีนะคะ...ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นรักษาสุขภาพด้วยค่ะ ด้วยรักและคิดถึงค่ะ...ขอบคุณค่ะ...... คุณสีขาว...... เป็นกำลังใจให้ อย่างแรงกล้า ...อิอิ เป็นข้อความสั้น ๆ ที่ให้ความรู้สึกดี ๆ มากมาย...ขอบคุณค่ะ...... คุณเพียงพลิ้ว...... เพื่อป้องกันความหลง...ต้องหยุดอยู่กับที่...และมองไปรอบ ๆ ...อาจพบทางออกนิ...อิอิ...ขอบคุณน้า...... คุณเมกกะ...... ทางสายกลางมีอยู่ในใจเสมอมาค่ะ... แต่ทว่า...เข้าเมืองตาหลิ่ว...ต้องหลิ่วตาตาม...นี่ซิคะ...ทำงัยดี...อิอิ... เดินเอียงไปข้างหนึ่งแระ...อิอิ...ล้อเล่นน๊า...ขอบคุณค่ะ...... คุณสนิมรัก...... หลงทางเสียเวลา...แต่หลงมารยา...ไปเสน่หา...อิอิ...เปิดเส้นทางใหม่ค่ะ...ขอบคุณค่ะ...... พี่ดอกแก้ว...... เอาหัวใจวางไว้ตรงสายกลาง แต่มีบ้างที่จิตคิดหักเห ความถูกต้องโดนฉุดสุดคะเน จนปนเปล้นหลากยุ่งยากตาม พี่ดอกแก้ว...สบายดีนะคะ...รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ด้วยรักและคิดถึงค่ะ...ขอบคุณค่ะ...... น้องเรน...... กำลังใจของน้องเรนมีค่ามากมาย...ขอบคุณจ้า ...ยิ้มให้น้องเรนค่ะ...... คุณดาวอังคาร...... แค่หลงอยู่บริเวณสี่แยกไฟแดง...ก็งงแย่แล้ว...ไปทางไหนดีน๊า....อิอิ...ขอบคุณค่ะ...... คุณชัยชนะ..... หวังสักวันคงพบประสบเจอ หวังเสมอทางใหม่ที่ใฝ่ฝัน หวังศรัทธายังอยู่คู่ชีวัน หวังมีกันและกันฝ่าฟันไป ขอบคุณค่ะ......
25 ธันวาคม 2548 18:30 น. - comment id 549191
Merry Christmas
4 มกราคม 2549 23:59 น. - comment id 551238
แม้นเหนื่อยนักจงพักให้หายเหนื่อย แม้นปวดเมื่อยจงหยุดนวดให้ปวดหาย หากมีแรงกลับมาค่อยเยื้องกาย อย่าทำลายความหวังและกำลังใจ
5 มกราคม 2549 14:35 น. - comment id 551330
คุณลักษมณ์... สวัสดีปีใหม่... หวังสิ่งใดขอสมมาตรปรารถนา ให้ร่ำรวยเงินทองกองเท่าฟ้า มีชีวาสดใสไร้ภัยพาน ขอบคุณที่แวะมาค่ะ... คุณสนสามใบ... บางเวลาเหนื่อยอ่อนอยากจรหนี แต่ยังมีใจแกร่งเป็นแหล่งพัก บนหนทางยาวไกลได้รู้จัก พบเพื่อนรักนักกลอนสอนให้เดิน...อิอิ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ...