นกกับแมว

แก้วประเสริฐ

                นกกับแมว
     ใคร่จะแต่งเรื่องไว้ในปริศนา
คู่ภรรยารักใคร่หาใครเหมือน
เฝ้าปรนนิบัติแก่กันมิแชเชือน
มิบิดเบือนแก่นรักฝากใจกัน
     ยามทุกข์ยากหันหน้าปรึกษาสู้
เข้ากอบกู้อุปสรรคขวากหนามกั้น
มิเคยทะเลาะเบาะแว้งกันและกัน
เฝ้าเสกสรรสร้างคู่สู่ทางใจ
     ปลูกเรือนรักอยู่ในท่ามกลางสวน
ซึ่งอบอวลไม้ดอกหอมสดใส
พอยามว่างเกี่ยวคู่สู่ข้างใน
ระวังภัยให้ต้นไม้ได้งามตา
      เรือนพักผ่อนอยู่คู่กรงนกแก้ว
ที่เพริศแพร้วงามตาพาหรรษา
ส่งเสียงร้องพ่อจ้าขอข้าวมา
เจ้าของพาอาหารสู่สู้ปรนเปรอ
     ฝ่ายภรรยานั้นเดินดูกลุ่มไม้ดอก
กำลังออกเบ่งบานประชันเสนอ
ทั้งมะลิกุหลาบช่อชมพูสวยเลิศเลอ
แก้วพุดซ้อนยอดยาหยีมีมากมาย
     ระหว่างทางนางเดินดูหมู่ไม้
สายตาให้เห็นลูกแมวตกน้ำว่าย
ทั้งผอมโซอ่อนแรงคล้ายจะตาย
ตะเกียกตะกายร้องเรียกเพรียกร่ำวอน
     ใช้ไม้เขี่ยให้พ้นจากขอบสระ
พร้อมชำระร่างกายแฝงออดอ้อน
เลียฝ่ามือร้องเหมียวเหมียววิงวอน
จนนางใจอ่อนอุ้มเดินไปให้สามี
     พลางอ้อนวอนแล้วว่าโปรดข้าเถิด
เมตตาเกิดจะเลี้ยงมันให้สุขี
เป็นเพื่อนข้ายามท่านงานนั้นมี
อีกบ้านนี้มีหนูอยู่ช่วยดูแล
     เมื่อมีสุขย่อมมีทุกข์คลุกเคล้าสร้าง
ยิ่งอ้างว้างต้องหรรษาตามกระแส
โลกผันเปลี่ยนหมุนเวียนมิเปลี่ยนแปร
ดีชั่วแผ่เข้าขยายในเวรกรรม
     จำเนียรกาลผ่านมาคราวิบาก
แมวลำบากเติบใหญ่มิชอกช้ำ
ตามประสาสัตว์โลกที่กระทำ
สร้างระกำย้อนสู่คู่ภรรยา
     ต่างทะเลาะเบาะแว้งแฝงอาฆาต
จนต้องญาติไกล่เกลี่ยเฝ้าเพียรหา
เกิดจากแมวกินนกแก้วดังแก้วตา
สามีฆ่าแมวน้อยพลอยระทม
     วิมานน้อยร้อยรักจักพังสิ้น
วิมานดินถิ่นสวนล้วนร้างขม
ทั้งหยากไย่ต้นหญ้าสิ่งตรอมตรม
เฝ้าระบมขมขื่นสะอื้นทรวง
     พอสิ้นทุกข์สุขตามมาให้สุขี
กระแสดีที่ทำไว้ได้ลุล่วง
เจอพระท่านโปรดบอกสิ่งทั้งปวง
มันเป็นบ่วงของกรรมที่ทำมา
     เหมือนหว่านเมล็ดพืชลงไปในดินนี้
สิ่งที่มีตามมาไม่เปลี่ยนหนา
ย่อมก่อเกิดพืชพันธุ์นั้นขึ้นมา
เหมือนกรรมพาเกิดขึ้นและดับไป
     สุขนั้นเกิดกรรมดีที่สร้างสันต์
ทุกข์ก่อนั้นสิ่งชั่วมาสู่ไว้
เหมือนเมล็ดพืชเกิดขึ้นฉันท์ใด
ส่งสู่ไซร้เป็นกรรมที่ตามมา
     เกิดจากหลงมัวเมาเฝ้าโทสะ
คิดชำนะส่งทิฐิมิหรรษา
เข้าครอบงำจิตใจมินำพา
กิเลสเข้าหาจิตใจให้หมองมัว
     ทั้งสองฟังคำเตือนเลื่อนจากทุกข์
จิตถูกปลุกพ้นโมหะจากใจชั่ว
ยิ้มให้กันกราบพระเพราะลืมตัว
สิ่งดีชั่วประจักษ์แจ้งแห่งจิตใจ
     ต่างหันหน้าขออภัยกันและกัน
เริ่มสร้างสรรค์ให้บรรเจิดเกิดผ่องใส
บ้านและสวนคือวิมานรัดรึงหทัย
สิ่งทั้งหลายให้เป็นหนึ่งซึ่งเคยมี
     อันเรื่องนี้เขียนไว้เป็นอุทาหรณ์
สร้างเป็นตอนแต่งขึ้นจากจิตนี้
จากบทเค้าหลายตอนแฝงสิ่งดี
โปรดจงมีสติปัญญามาใคร่ครวญ.
           * แก้วประเสริฐ.*