ฉางน้อย แลทิวทัศน์ทั่วทุ่งใจฟุ้งซ่าน มองดูผาลวางอยู่คู่ใต้ถุน ทั้งเจ้าทุยในคอกงึมงำดุน เดินเซซุนวุ่นรอบแนวกองฟาง เหลือบแลจ้องฉางน้อยละห้อยหา สิ่งนำพาสู่เจ้าข้าวเลือนร้าง เปิดประตูมองเข้าไปไม่มีวาง ใจอ้างว้างคิดถึงสาวเจ้างามตา ร่างกำยำดำกร้านพล่านหัวอก แสนวิตกสัญญาจะมาหา ดอกจำปีที่เคยมอบคงโรยลา ท้องทุ่งนากลับแห้งแล้งน้ำใจ เบิ่งมองฟ้าฝนจ๋าข้าขอเถิด เมตตาเกิดฝนพร่างดินจ่างใส นาแตกแยกแห้งแล้งดูมากมาย จะหว่านไถ่ผาลกล้าน่าชิงชัง ลมในทุ่งหมุนคว้างฟางปลิวว่อน อกสะท้อนแฝงร้อนทั้งหน้าหลัง เหงื่อไหลรินอาบร่างใจอ้างว้าง เหมือนมนต์ขลังฟ้าครึ้มฮึ่มทึมมา แหงนมองฟ้าน้ำตาซึมผ่านสู่ห้วง เหมือนต้นรวงเหี่ยวแห้งแฝงสิ่งหา ฝนเจ้าเอ๋ยผ่านไปหายลับตา โอ้วาสนาสัญญานี้มีเพียงลม ใกล้แล้วหนอสัญญาจากสาวเจ้า บัดนี้เล่าข้าวในนามาขื่นขม เงินที่ไหนไปขออยู่เป็นคู่ชม เหลือแต่ตรมฝากไว้ในอุรา ท้องทุ่งนาคงไว้เพียงลมแล้ง กับรอยแห้งดินแยกแตกเสียหนา ความหวังเขาฝากไว้สู่กาลเวลา แสนระอาฟ้าดินเอ๋ยละเลยเรา หันมามองฉางน้อยข้าวให้ร้าวจิต หันมาคิดสาวฉางเจ้าเฝ้าแสนเศร้า หันมามองทุยเอ๋ยเคยคราดเนา สัญญาเขาคงสลายมลายสูญ อกเอ๋ยอกลูกชาวนาฟ้าไม่โปรด มาลงโทษคนอย่างข้าหาเกื้อหนุน เหมือนต้องสาปทุกอย่างร้างอาดูร หมดปัญญาทุนไปขอสาวเศร้าอาวรณ์. *แก้วประเสริฐ.*
10 พฤศจิกายน 2548 15:34 น. - comment id 529993
อืมนะ บางครั้งสิ่งที่คิดไว้ มันไม่ได้ดั่งหวัง ได้แต่นั่งทำใจ...
10 พฤศจิกายน 2548 15:48 น. - comment id 530006
10 พฤศจิกายน 2548 18:20 น. - comment id 530063
ไม่มีเงินขอสาวข้าวก็หมดยุ้ง ตายละหว่าทำไงดี ขายนาไปนอกดีกว่า ไปพวกเราไปนอกกัน
10 พฤศจิกายน 2548 13:26 น. - comment id 531029
บรรยากาศทุ่งนาชายป่าเขา เสียงลมเป่าฟ่อนข้าวให้หนาวสั่น น้ำก็แล้งนาก็ล่มจมโลกันท์ เล่นไฮโลทั้งวันสบายแฮ...
11 พฤศจิกายน 2548 09:27 น. - comment id 532393
11 พฤศจิกายน 2548 09:33 น. - comment id 532396
คุณ แสงไร้เงา ขอบคุณมากครับ บอกตรงๆผมดีใจมากเลยครับ เห็นคุณแล้วให้นึกถึงใครคนหนึ่งจังเลย รู้สึกดีใจเป็นที่สุดครับ แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 09:36 น. - comment id 532399
คุณ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เล่นไฮโลโปถั่วสุรานารี อีกทั้งตีไก่ชนปนปลากัด หลังเกี่ยวข้าวได้มาสารพัด แทงเสียจัดน้ำลายไปฝากเมีย.....ฮ่าาๆๆๆๆๆๆ แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 09:38 น. - comment id 532400
คุณ ลอยไปกับสายลม ครับความตั้งใจหวังบางครั้งก็ล่มสลาย ผมถึงผูกนิยายรักหนุ่มท้องนาไว้ฉะนี้แล ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 09:40 น. - comment id 532401
คุณ แมงกุ๊ดจี่ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 09:46 น. - comment id 532405
ทะเลใจ ลูกรัก หนุ่มเสื้อเขียวคือพ่อเองแหละจ๊ะ พ่อจะบอกอย่างหนึ่งคืองานนั้นอย่าท้อแท้เป็นอันขาด ต้องแสดงบุคคลิกเราให้สง่าเป็นที่นิยมไว้ หากแม้นเรา กระทำตัวเราท้อแท้เมื่อใดสิ่งต่างๆงานก็จะท้อแท้เสมอ เมื่อคราวที่พ่อทำงาน งานคืองานเล่นคือเล่นให้แยกกันออก หลังเวลางานคือเพื่อนพี่น้องทุกๆคนเล่นกันทุกๆคน แต่เวลาทำงานพ่อจะวางตัวอีกลักษณะหนึ่งไว้จน ทุกๆคนเข้าใจพ่อดี ลูกก็เหมือนกันจะแสดงอาการท้อแท้ไม่ได้ หากเจ้านายถามว่างานที่คุณพอจะทำได้ไหม ให้ตอบทันทีว่าได้จะพยายามให้ดีที่สุด ถึงงานนั้นจะเกินความสามารถเราก็สามารถค้นคว้า ได้และสอบถามคนที่เก่งกว่าเราได้ แต่จะแสดงอาการให้เจ้านายเห็นไม่ได้เป็นเด็ดขาดจ๊ะ ลองจำประสบการณ์พ่อเอาไปใช้นะจ๊ะ รักลูกเสมอ แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 09:51 น. - comment id 532408
คุณ ฉางน้อย เรื่องนี้ผมเขียนสำหรับคุณไว้จ๊ะ เพียงแต่ว่าเราพึ่งจะรูจัก ในส่วนตัวไม่ทราบแม้สักกระพี้เลยล่ะ เลยอุปโหลก จินตนาการไว้ว่า หลานเปรียบดังฉางน้อยที่ใส่ข้าว ส่วนสาวนั้นมีชื่อว่าฉางเช่นเดียวกัน หนุ่มท้องนาคือผู้หมายปองแหละ แต่ไม่สามารถ ทำได้ อิอิ เพราะไม่รู้จริง เลยต้องให้เศร้าคานาไปเสียฉิบ ฮ่าาๆๆๆๆ ทั้งหมดแต่งเองแหละ ขอบใจหลานนะไม่ต้องงงจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 10:18 น. - comment id 532425
คุณ น้ำใส อืมมๆๆๆขอบคุณครับขอบคุณจริงๆ แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 11:03 น. - comment id 532448
คุณ ทานทองคำ ครับไปกันครับแต่ไปลาวนะครับ อเมริกาอย่าไป พวกเงินแพงกว่าเราอย่าไป มิฉนั้นเป็นหมาเมืองไทยดีกว่าไม่อดตายเน๊อะ ขอบคุณจ้า แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 11:21 น. - comment id 532471
สวัสดีค่ะลุงแก้ว ฉางน้อยเก็บข้าว...แต่ไม่มีข้าวให้เก็บแบบนี้ก็แย่เน้อออ....... ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะลุงแก้ว.......
10 พฤศจิกายน 2548 19:19 น. - comment id 532835
เอ่หนุ่มเสื้อเขียวใครนะคุ้น ๆ อิ อิ แวะมาทักทายตอนค่ำ ๆ ค่ะพ่อแก้ว ... อยากกลับบ้านจัง เริ่มเหนื่อยและเพลียจาหมดแรงแล้วอ่ะ .. หือ หือ ... แต่กลับไม่ได้เจ้านายยังไม่เลิกประชุม เฮ่อ ...
10 พฤศจิกายน 2548 20:56 น. - comment id 532865
..... เอ่อ คือว่า สวัสดีค่ะ คุณลุงแก้ว งง คะ งง มากๆ เอ ทำไมบทกลอนนี้ ชื่อเหมือน เจ้าฉางน้อยตัวยุ่งเลยล่ะคะนี่ .....เอ แล้วตกลงว่า ชื่อ ฉางน้อย ในบทกลอนของลุงแก้ว น่ะ เป็นชื่อสาวน้องนางบ้านนา หรือว่า เป็นชื่อ ของ...เจ้าทุยล่ะค่ะ อิอิ .... .......แวะมาแซวค่ะ อย่างอนๆๆ ........โห ชื่อ ฉางน้อย เป็นชื่อเจ้าทุยแน่เลย
11 พฤศจิกายน 2548 13:00 น. - comment id 532951
ขอบคุณค่ะพ่อ ... สถานะตอนนี้ เอมไม่สามารถพูดในที่ทำงานได้ว่าเอมรู้สึกยังไงบ้าง เพราะยังไงซะ ถึงพูดไปเอมก็ต้องทำอยู่ดี แต่ก็รู้สึกดีค่ะที่มีบ้านให้เอมพักใจ และมีพ่อ แม่ พี่ เพื่อน และน้อง ห่วงใย และให้เอมเป็นห่วงเป็นใยเช่นกัน เอมต้องไปแล้วค่ะ ... พ่อแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ รัก เคารพ พ่อแก้วที่สุดค่ะ ลูกทะเลใจ เอาแต่ใจบ้างในบางที
10 พฤศจิกายน 2548 12:47 น. - comment id 534273
แวะมาทักทายค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 13:08 น. - comment id 534484
หนุ่มท้องนาหมายปองเพื่อครองขวัญ เฝ้ารำพันถึงนางมิห่างหาย ข้าวฉางน้อยคอยนางอย่างเดียวดาย ห่วงมิวายรอเธอกลับมารับใจ.....ฯ ....คุณแก้ว....ช่วงนี้งานเยอะมากค่ะ..โดยเฉพาะ..ไข้หวัดนก....ต้องเตรียมการป้องกันอย่างเต็มที่...จึงไม่ค่อยมีเวลาว่าง...แฝดเพื่อน...สบายดีมั้ยคะ...ยังคิดถึงนะคะ.. ....รูปนางรำ..ที่อยู่กลางภาพ..ราชิกา..คุ้นๆนะคะ...คุณแก้ว...ใครหนอ?..อยากรู้จัง..อิอิ...
12 พฤศจิกายน 2548 18:32 น. - comment id 534750
คุณ แก้วนืดา จ๊ะหนุ่มบ้านนาถึงเพ้อไงล่ะจ๊ะ ขอบคุณนะอากาศเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาแย่จัง ฝนที่บ้านก็ตกพรำๆเสมอๆและทุกๆวันด้วย ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
12 พฤศจิกายน 2548 18:34 น. - comment id 534751
ทะเลใจ ลูกรัก ถึงอย่างไรก็ต้องอดทนจ๊ะ แล้วจะดีเองแหละ ก็พยายามเสมอๆแหละลูก แต่ช่างเถอะอย่าไปยึดมั่นก็แล้วกันนะ รักลูกเสมอ แก้วประเสริฐ.
12 พฤศจิกายน 2548 18:37 น. - comment id 534752
คุณ ราชิกา คนมีงานรับผิดชอบก็อย่างนี้แหละครับอดทนเอาไว้ ตอนนี้ผมก็พยายามรักษาอยู่ครับ ส่วนรูปตรงกลางนั้น อิอิ ราชินีในฝันผมครับ ฮ่าๆๆๆๆ ขอบคุณแฝดเพื่อนรักมากครับ แก้วประเสริฐ.