เข้ามานั่งตรงนี้ และไม่ต้องรีบ เล่าให้ฉันฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้น แค่มองหน้าก็รู้ว่ามึความทุกข์ข้างในใจ และไม่ต้องแกล้งทำว่ามีความสุข จะร้องเพลงปลอบใจคุณ ก่อนที่จะให้คำปรึกษา ไม่ต้องตกใจ และกลัว กับสิ่งเหล่านั้นที่ผ่านมา คุณไม่เคยเหงา หรือเดี่ยวดาย เพราะฉันนั้นอยู่ข้างคุณตลอดมา อย่างให้ร้ายๆ ทำร้ายคุณ ยังฉันนั้นจะแบ่งภาระจากคุณเอง เพียงแต่มองตา ก็สามารถเดาได้เลยว่า คุณนั้นมีปัญหาอันยิ่งใหญ่ คุณนั้นต้องการใครสักคน ใครคนนี้นให้คำปรึกษาและเข้าใจ ไม่ต้องโกหก มีไรก็บอกมา ไม่ต้องปิดปังเอาไว้ จงโปรดปลดปล่อยมันออกมา ไม่ต้องเก็บไว้ใจ เพื่อทรมานตนเอง ไม่ต้องสั้นและอย่ากลัว การทำผิดนั้นมิได้หมายไม่มีทางออก เราพลาดไปแล้ว เราต้องสู้ และหาทางแก้ไขกับสิ่งนั้น ฉันนั้นผู้หญิง เธอเองก็ผู้หญิง พวกเรานั้นผู้หญิง พวกเรานั้นรักคุณ นี้แหละที่ฉันอยากคุณให้รู้ ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว พร้อมทีจะให้คำปรึกษา กับกำลังใจ ที่จริงใจให้เธอ เพราะคือลูกผู้หญิง.......... สรุปแล้วก็เป็นเรื่องของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ทีท้องไม่มีพ่อ น่าสงสารมากเลย แต่เขาก็ได้รับการช่วยเหลือจากโบสถ์ บทกลอนนี้ก็เป็นคำพูดของผู้หญิงโบสถ์ สอนให้เด็กสาวกล้ารับกับความเป็นจริง และพยายามให้ความช่วยเหลือหญิงสาว คือพวกเราลูกผู้หญิงหัวอกเดี่ยวกัน ต้องกล้าเผชิญกันปัญหาทีมันเกิดขึ้น ...เรื่องเศร้ามากๆๆนะ แต่แสงไร้เงาสื่อไม่ถึงความเศร้าเลย เป็นเรื่องเล่านะ ได้ยินมาจากเพลงๆ หนึ่ง ก็นำมาขีดๆเขียนๆดูสัดหน่อย แต่ก็ไม่ได้เรื่องเลย ..มือใหม่หัดเขียน...
10 พฤศจิกายน 2548 12:25 น. - comment id 528563
หวัดดีแสงไร้เงา... เดี๋ยวนี้ไม่ใช่แค่ปัญหาครอบครัวนะ ..เป็นปัญหาสังคมไปแล้ว.. มาเยี่ยมจ้ะ..
10 พฤศจิกายน 2548 15:30 น. - comment id 529989
อืมนะ บางครั้งเมื่อเราทำผิดพลาดไป เราไม่ได้ต้องการคำนินทา แต่เราต้องการเพียงแค่ที่พัก พักสักนิด ก่อนก้าวต่อไป ^_^
10 พฤศจิกายน 2548 16:30 น. - comment id 530031
10 พฤศจิกายน 2548 17:02 น. - comment id 530055
แสงไรเงาคะ อ่านแล้วเศร้าไปเลย กำลังใจและการประคับประคองเป็นสิ่งสำคัญนะคะ ค่อยๆลองถ่ายทอดเป็นกลอนแปดดูสิคะ โครงสร้างไม่ยากเลย จะรออ่านนะคะ ขอบคุณที่ไปทักทายเสมอมา
10 พฤศจิกายน 2548 18:13 น. - comment id 530062
กงกำกงเกวียนหมุนเวียนกันไป
10 พฤศจิกายน 2548 13:20 น. - comment id 531025
ใช่ค่ะ ต้องหาทางแก้ไข เห็นด้วยทีสุดค่ะ
10 พฤศจิกายน 2548 13:33 น. - comment id 531032
จากgirl ก็ได้เป็น mom เลยยังไม่ดีอีกหรือ อิอิ
10 พฤศจิกายน 2548 22:01 น. - comment id 532332
ยินดีด้วยครับ ภาระที่เธอแบกไว้ถึงแม้ว่า จะผิดแค่ชั่วครั้งก็ตามย่อมเป็นภาระอันใหญ่หลวง เด็กสมัยนี้ไม่ค่อยคำนึงถึงอนาคตหรอกครับ เพียงแค่สนุกสนานเท่านั้นเอง เพราะสังคมยุคนี้ ผิดกับสังคมยุคก่อนมากมายเลยครับ ดีครับที่ ได้ผุ้ช่วยเช่นคุณ แก้วประเสริฐ.
11 พฤศจิกายน 2548 11:16 น. - comment id 532464
หวัดดีค่ะคุณฤกษ์ ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาทักทาย ..ลอยไปในสายลม.. การทำผิดต้องการ การให้อภัยและกำลังใจ ต้องการคำปรึกษา พักสักนิดก้าวต่อไป ..ว่าไงค่ะพี่มะกรูดมาส่งรอยยิ้มให้หรอ?? ขอบคุณมาแวะกัน... ..Completely.. กำลังใจคือสิ่งทีสำคัญสำหรับใครที่ทำผิดพลาดหรือท้อแท้ ตอนนี้แสงไร้เงาก็กำลังศึกษาอยู่ บอกตรงๆนะ เขียนกลอนอะไรก็ไม่เป็นเลย ..มือใหม่หัดขับค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาทักค่ะ ..ใครทำก็ต้องรับไปค่ะ ...คุณทานทองคำ ...ทะเลใจ.. เพื่อนเราเองก็เจอปัญหานี้เหมือนกัน เขาก็ตั้งท้องตั้งแต่ ม. 3 พูดไปแล้วก็โทษใครไม่ได้ ต้องโทษตัวเอง แต่ก็น่าสงสารมาก จากเด็กสาว กลายมาเป็นแม่คน ต้องรับภาระอันแสนหนัก แต่เขาก็ผ่าพันปัญหาอันยิ่งใหญ่ได้ ทุกวันนี้ก็มีครอบครัวที่น่ารัก ลูกเขาก็ประมาณ 7 หรือ 8 ขวบได้แล้ว ก็ผ่านมานานแสนแล้ว พูดก็เป็นของสังคมที่แก้ไม่ตก ขนาดประเทศที่เจริญแล้ว ก็ยังมีปัญหานี้อยู่ แก้ไม่เคยจบ ..... แต่ต้องฝ่ายต้องร่วมกันแก้ไข โดยเฉพาะพ่อและแม่ ต้องคอยเข้าใจใส่ลูกของทาน ต้องให้ปรึกษา หรือพูดคุยกันอย่าเปิดใจ... ..ชัยชนะ.. ดูกันให้เต็มเลยค่ะ ฉันนี้แหละคือลูกผู้หญิงตัวจริง ..ใจเกินร้อยค่ะ... ...แก้วประเสริฐ... ภาระอันใหญ่หลวง... เด็กสมัยนี้ทำไรไม่ค่อยกัน ...ไม่คิดก่อน ทำแล้วค่อยกัน.. ถ้าประเทศเรา ..รักษาวัฒธรรมเก่าไว้ได้ ปัญหานี้คงจะลดน้อยลงไปบ้าง...ว่าไหมค่ะ..??? หญิงโบราณ.... ไปล่ะ ..ถ้าอยู่พูดไม่รู้จบ.. ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่มาทักทายกัน
10 พฤศจิกายน 2548 19:48 น. - comment id 532844
เฮ่อ พูดไม่ออก ... เพราะปัญหานี้เคยเกิดกับคนใกล้ตัวสมัยตอนที่ยังเรียนอยู่ แต่โชคดีตรงที่เขามีกำลังใจที่เข้มแข็ง วันนี้เจ้าตัวน้อยก็ย่างก้าวเข้า 3 ขวบเห็นจะได้ ช่วงสิงหากลับไปเยี่ยมบ้านมีโอกาสได้แวะไปทักทายลูกชาย ( ของคนอื่น ) เจอหน้าเค้าถามว่า \" หายไปไหนมาหน่ะ รู้เปล่าว่าคิดถึง \" เอมถามเจ้าตัวน้อยกลับไปว่า \" อ้าวจำได้ด้วยหรอว่าใคร \" เจ้าตัวน้อยส่ายหน้า \" จำม่ายได้\" \"อ้าวจำไม่ได้แล้วหนูคิดถึงน้าได้ไงคะ\" \"ก็มันคิดถึงหน่ะ\" เฮ่อ คิดแล้วดีใจค่ะที่แม่เค้าเก็บเจ้าตัวเล็กไว้ ไม่งั้น คงเสียดายแย่เลย ก็เหมือนอย่างที่คุณ Completely ว่าไว้ กำลังใจและการประคับประคองเป็นสิ่งสำคัญ สำคัญจริง ๆ ค่ะ หากขาดสองอย่างนี้ไป ... อาจจะจบชีวิตไปทั้งสองชีวิตพร้อมกันก็ได้ แวะมาทักทายในตอนค่ำ ๆ ฝนกำลังจะตกค่ะ
10 พฤศจิกายน 2548 21:23 น. - comment id 532876
แวะมาดูหน้าลูกผู้หญิงตัวจริงครับ
10 พฤศจิกายน 2548 12:41 น. - comment id 534269
หวัดดีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยียมค่ะ แสงไร้เงาก็ว่างั้นล่ะค่ะ ปํญหาแก้ไม่ตก
10 พฤศจิกายน 2548 13:02 น. - comment id 534284
ปัญหานี้ต้องช่วยกันในฐานะผู้หญิงที่ต้องถูกกดขี่ทางเพศ ต้องหาทางแก้ไขตามสิทธิ์ของการเป้นมนุษย์