เพราะฉัน ต้องทำ..เท่านี้ หัวใจล้อมกล่อมขวัญให้คลายเศร้า เพียงคลายเหงาชั่วคืนตื่นคงหาย ได้เห็นเธอแย้มยิ้มอิ่มใจกาย มิคิดร้ายเพียงเท่านี้ที่ฉันทำ มือประคองตระกองกอดพรอดคำรัก ให้เธอพักเรื่องรุงรังฟังเรื่องขำ หยุดชีวิตที่เคยเศร้าแหลกระยำ ปล่อยความช้ำกลืนไปในทะเล เพียงสัมผัสไรผมที่พรมหน้า จูบเปลือกตาประทับไว้กันไขว้เขว โอบกอดเธอทั้งหัวใจไร้ลังเล ฟังคลื่นเห่ทะเลกล่อมล้อมสองเรา เพียงเท่านี้ที่ทำไปไม่อาจเอื้อม มิล้ำเหลื่อมรอยต่อเธอกับเขา ซึ้งและย้ำคำว่ารักได้เพียงเงา ทิ้งส่วนเว้าเป็นช่องหว่างอยู่อย่างเคย
9 พฤศจิกายน 2548 19:17 น. - comment id 528555
เป็นเพียงลมพัดใจให้คลายเหงา เป็นเพียงเงาคลอเคล้าเราจึงเผลอ เป็นแต่เราคอยเฝ้าหลงละเมอ เป็นที่เธอยังมองผ่านจึงรานใจ
10 พฤศจิกายน 2548 13:46 น. - comment id 531039
ทิ้งแต่ส่วนเว้า ส่วนโค้งเขาคงไม่ทิ้งแน่ อิอิ
10 พฤศจิกายน 2548 01:34 น. - comment id 531600
สำหรับเบญนะ .. เพียงเท่านี้ .. ที่ต้องทำ .. ก็คือ .. รักเธอให้มากที่สุด .. แล้วสิ่งอื่น ๆ ที่ควรทำจะตามมาเอง .. .................... ไม่ได้คุยกันนานเลยจ้า .. คำนึงถึงเสมอจ้ะ .. สบายดีป่าว ..
10 พฤศจิกายน 2548 21:49 น. - comment id 532889
ไปเที่ยวชมภูเขาที่ไหนมาครับ ถึงได้เห็นมีส่วนเว้าส่วนโค้ง ส่วนนูน ทำได้แค่เท่านี้ ด้วยคนดีใจด่างลาย รักกันเปลี่ยนกลับกลาย สิ่งหมายอยากเปลี่ยนจากเดิม