บางอย่าง..เริ่มเปลี่ยน ดวงตายังคงวนเวียน มองหา แค่เสียงฝีเท้าก้าวเข้ามา ก็คิดว่าหันไปคงได้เจอ คือคนที่เคยไฝ่ฝันถึง คนคนนึงที่ใส่ใจอยู่เสมอ เพราะคนเราต่างที่มา -มาพบเจอ จึงยากจะรู้ใจคนอย่างเธอ..ให้หมดใจ หรือเพราะเธอปิดกั้นความรู้สึก แล้วรอให้ฉันนึกเอาเองใช่ไหม คงนึกได้แค่ว่า..เธอเปลี่ยนไป คำตัดสินง่าย ง่าย.. แค่ฝ่ายเดียว แล้วจะให้ทำอย่างไรต่อไป หากเธอยังไม่เปิดใจ ไม่แลเหลียว คิดว่าเธอคงเปลี่ยนไปแค่ฝ่ายเดียว แต่ฉันผิดเองที่เปลี่ยนมาเกี่ยวข้องกันมากไป เหมือนเดิม..คงไม่มีวัน มีให้เลือกคือเลิกจากกัน..หรือความผูกพันยิ่งสดใส อยู่ที่เวลาต่อจากนี้ จะทำให้เธอรู้สึกดีได้เท่าไร และยอมเปิดความรู้สึกจากใจ..พูดกัน รักนะ ห่วงใย ยังกลัวคนที่รอเธอคนสุดท้าย..ไม่ใช่ฉัน ทำร้ายตัวเองบังคับใจ..รักแท้ยอมได้แม้เลิกกัน ขอเพียงแค่เธอสบายใจทุกวัน ก็เพียงพอ
7 พฤศจิกายน 2548 17:06 น. - comment id 528626
สะเทือนใจตรงคำว่า.. รักแท้ยอมได้แม้เลิกกัน..ซมซานจริง ๆ คะ
8 พฤศจิกายน 2548 04:39 น. - comment id 528881
โอ้โฮ..คุณหายไปไหนมา กลับมาเขียนอีกครับ
8 พฤศจิกายน 2548 08:31 น. - comment id 528914
....
8 พฤศจิกายน 2548 09:31 น. - comment id 528942
"เธอ\" ...น่ะมาอ่านยังก็ไม่รู้.. ..^______________^.. แต่เรามาอ่านแล้ว ไม่เจอกันน้านนาน...ทำไมจึง\"ซมซาน\"ได้ขนาดนี้ คิดถึงนะคะ....คงสบายดี...นะ
7 พฤศจิกายน 2548 21:33 น. - comment id 530220
นั่นซี..หายไปนานเลย
7 พฤศจิกายน 2548 21:48 น. - comment id 530228
กลอนซึ้งมาเลยค่ะ พู่กันสบายดีไหมอ่ะ?? ทรายคิดถึงจัง... ยังไงก็ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
7 พฤศจิกายน 2548 17:46 น. - comment id 531152
รักนะ ยังห่วงใย แม้นเธอห่างไกลกับฉัน แต่ความรู้สึกห่วงหา..ผูกพัน ยังคงเป็นนิรันดร์สำหรับฉันกับเธอ คิดถึงน้องชายนะ สบายดีไหม มีปัญหาอะไรเมล์หาพี่ได้นะจ๊ะ ด้วยรักและห่วงใยจ๊ะ
7 พฤศจิกายน 2548 20:17 น. - comment id 531182
สบายดี? หรือเปล่าครับ เป็นไงบ้างเราอ่ะ
11 พฤศจิกายน 2548 14:52 น. - comment id 531314
หูกวางไม่ได้ลีลาการแต่งกลอนดีอย่างเดียวนะครับ หน้ตาก้ดีอีก จะเป็นไรมั๊ยเนี้ยถ้าเราโกหก คิดถึงนะเพื่อนเก่า จากแดนไกล
11 พฤศจิกายน 2548 16:59 น. - comment id 532812
ไม่ค่อยสบายใจเหนื่อยอย่างที่ไม่เคยเหนื่อย
8 พฤศจิกายน 2548 13:10 น. - comment id 536357
เคยรักเธอนะ...บอกไปแล้ว แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ชอบเรา...เราควรทำยังไงดี เราหายไปนาน...แล้วก็โทรไปหาเค้าอีกครั้ง ...ไม่รู้เค้าจะคิดยังไงกับเราบ้าง...
8 พฤศจิกายน 2548 15:42 น. - comment id 536420
8 พฤศจิกายน 2548 16:13 น. - comment id 536422
พี่พู่กันหายไปนานจังเลยค่ะ กลับมาคราวนี้ก็น๊า ไหงเป็นแบบนี้ได้ล่ะ กลอนยังลึกซึ้งมากมายเลยนะคะ ความรักทำให้คนตาบอดจริงป่าวคะ
8 พฤศจิกายน 2548 17:18 น. - comment id 536440
น้องพู่กันหายไปไหนมาตั้งนานคะ คิดถึงจังค่ะ กลอนยังเพราะ ลีลายังดีเหมือนเดิมเลยนะจ๊ะ หวังว่าพู่กันคงมีความสุขดีนะคะ
7 มกราคม 2549 10:49 น. - comment id 551693
คิดถึงพี่พู่กันจังเง้อออ... พี่ๆน้องๆที่เคยรุจักเริ่มหายไปทีละคนสองคน.. กลับมาแต่งกลอนเพราะๆตามไสตล์พี่พู่กันให้อ่านอีกเร็วนะคะ