............................... .............................. งานเลี้ยงเลิกลาแล้ว เรายังจะอยู่ด้วยหรอ ไปเถอะ ไปจากสิ่งที่ไร้ชีวิต จิตใจ แม้การเสาะแสวงหาเพิ่งเริ่มต้น .....เพียงเริ่มต้น... สิ่งที่หา มาตลอดชีวิต ...ในความรู้สึกบอกว่าพบแล้วนะ แต่สุดท้ายก็ไม่เป็นอย่างความรู้สึกบ่งบอก ทุกสิ่งมีที่มา.... ทุกสิ่งย่อมมีที่ไป ที่ไหนบ้างหละที่ให้ความอบอุ่น น้ำใสใสที่เคยไหลริน...ตอนนี้มันเริ่มแห้งขอด.. เหลือเพียงความว่างเปล่า ...ว่างเปล่า....จริง ....
7 พฤศจิกายน 2548 15:44 น. - comment id 529116
งานเลี้ยงอาจมีวันเลิกลา แต่เชื่อซิว่า ก็ยังมีทุกเวลาที่มีงานเลี้ยงนะค่ะ มานั่งอยู่เป็นเพื่อนแก้เหงานะค่ะ
9 พฤศจิกายน 2548 19:11 น. - comment id 531507
เพราะได้อ่านคอมเม้นท์ของน้องมะกรูดที่หน้ากลอนของพี่อีกหนึ่งคน ความคิดที่ไม่แน่ใจจึงจบลง... http://gulfpoem.pantown.com/ พี่ฝากลิงค์กระต๊อบน้อยที่พี่อาศัยอยู่มาให้น้องมัทนะ หากคิดถึงจะได้ไปเยี่ยมพี่ได้... สุขตามอัตภาพกับหัวใจที่บริสุทธิ์ มิได้หวังชื่อเสียงและอำนาจ คือความอบอุ่นที่จริงใจ... ห้องรับแขกที่กระต๊อบนั้นมีผ้าม่านบางๆ ปลิวไสวงามตา... มีกาแฟที่หอมกรุ่น... มีขนม มีดอกไม้ มีอาหาร... ไม่หรูหรา แต่อร่อยจ้ะ... จูจุ๊บมาที่แก้มใสๆ 2 ฟอดนะคนดี... จารึกคำว่าคิดถึงมาพร้อมกับลมหายใจที่อุ่นนี้... สวัสดีค่ะ
8 พฤศจิกายน 2548 22:09 น. - comment id 531547
ความคิดเห็นที่ 39 : หมายเลข 539574 พี่ปรายจ๋า พี่อยู่ไหนหรอคะ ไม่เห็นเข้ามาแต่งกลอนให้อ่านมั่งคะ sun strom 07 พ.ย. 48 - 22:32 IP 61.7.140.240 น้องมัทจ๋า... พี่ขอโทษที่ต้องห่างหายจากน้องมัทไป... ที่นี่...พี่ไม่สบายใจเท่าที่ควร จึงต้องจากไปหากระต๊อบเล็กอยู่พออาศัย แต่แสนจะอบอุ่น... ไม่กล้าจะบอกใครๆ ว่าไปอยู่ที่ไหน เพราะแค่นี้ก็เจอข้อหาว่าเป็นนายทุนสร้างเวปแข่งกับที่นี่อยู่แล้ว พี่อยากจะบ้าตาย ใครนะช่างพูดไปได้... พี่คิดถึงอีกหลายๆ คนที่นี่มากๆ อยากให้ไปเยี่ยมเยียนกันบ้าง แต่คงได้แต่คิดเท่านั้น... อย่างไรพี่ก็ไม่เคยลืมบุญคุณของที่นี่หรอกนะ ขอรบกวนพื้นที่ตรงนี้จารึกคำว่า *ขอบคุณ* มาถึงคุณปีกฟ้าเจ้าของเวปด้วย... พี่ขอบคุณคุณปีกฟ้าในทุกๆ น้ำใจที่ได้รับนะ ขอบคุณค่ะ... พี่ห่วงน้องเรนมากนะ อยากคุยด้วยใจจะขาด แต่พยายามเงียบไว้ดีทีสุด หากทุกอย่างคลี่คลาย พี่คงกลับมาเยี่ยมนะ... แล้วพี่จะมาเยี่ยมเยียนน้องมัท จ้ะ... ดูแลสุขภาพด้วย อากาศเริ่มจะเย็นแล้ว... ระลึกถึงเสมอ... สวัสดีค่ะ
8 พฤศจิกายน 2548 22:21 น. - comment id 531555
ว่าง ๆ แบบนี้ดีครับ จะได้หาน้ำ เลือกน้ำแบบถูกใจเรามาเติมใส่แก้วได้ ถ้ามีนิดก็ต้องหาน้ำแบบเก่าอีกถึงจะเข้ากัน ถ้ามีมากก็ยิ่งได้เติมน้อย แต่ถ้าเต็มเติมไปก็คงล้นอีกนั่นแหละ ช่วงนี้บ้านพี่ฝนตก น่าเห็นใจชาวบ้านส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้าวดอกัน ฤดูฝนไม่ยักกะตกซักเท่าไหร่ แต่ยามไม่ให้ตกเทมาเหมือนฟ้ารั่ว ความไม่พอดีมีอยู่ทั้วทุกแห่งหนครับ
9 พฤศจิกายน 2548 22:22 น. - comment id 531579
พี่เมกจ๋า ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจ พี่เมกเองก็เถอะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ได้ยินข่าวว่า ฟ้าหาย ใช่ป่าวคะ เด๋วมัทหาฟ้าให้พี่เมกใหม่ก็ได้นะคะ เอาสีอะไรดีหละคะ อิอิ เอาท้องฟ้าสีครามป่าวจ๊ะ บลูสกายน่ะ ล้อเล่นจ้า(blue_sky ชื่อมัดหมี่เองค่ะ) คุณหญิงจ๋า ขอบคุณมากค่ะที่ยังคิดถึงกัน พี่ปรายจ๋า ดีใจที่พี่ยังคิดถึง อยู่ที่ไหนก็ไม่แปลกค่ะพี่ปราย เพียงให้เรามีความสุข เดี๋ยวมัทจะแวะไปเยี่ยมพี่ปรายค่ะ ว่าง ๆ พี่ปรายก็เข้าไปทักทายมัทได้นะคะที่ www.thummada.com ห้องบทกวีค่ะ ที่นั่นมีความอบอุ่น ร่มเย็น มีดนตรีเพราะ ๆ ให้ฟังด้วยค่ะ คิดถึงพี่ปรายมากค่ะ ขอบพระคุณที่พีเข้ามาส่งข่าวค่ะ พี่ชัยจ๋า ขอบพระคุณค่ะ อย่างไรก็ให้พี่รักษาสุขภาพด้วยนะคะ เป็นห่วงเพราะไข้หวัดนกกำลังระบาดด้วยค่ะ
6 พฤศจิกายน 2548 22:17 น. - comment id 533695
..พี่มัทคะ.. เรนขอนั่งซุกหลับข้างๆระกาน.. เรนอบอุ่นจัง.. ยิ้มให้เรน..น๊า .... เรนขอบคุณพี่มัทนะคะ .. เรนเป็นห่วงพี่มัท..ด้วยนะคะ .. ไม่อยากให้พี่มัทเศร้านะคะ .. ..เรนคิดถึง..
6 พฤศจิกายน 2548 22:20 น. - comment id 533697
อย่าเพิ่งเบื่อเลยนะคนดี นี้แหล่ะรสชาติของชีวิต มันส์ดีออกจร๊ะ พี่เมกยังเป็นกำลังใจให้นะ ฮิๆๆ +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
9 พฤศจิกายน 2548 22:09 น. - comment id 534129
แมงกุ๊ดจี่ อื้อออออ ดีป่าวอะ จุ๊บ ๆ น่ะ ขอบคุณค่ะ คุณไรไก่คะ บางครั้งก็เกิดความรู้สึกที่ไม่ค่อยดีค่ะ เบื่อ ๆ เหงา ๆ เอาเข้าจริง ๆ ก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น และทำใจยอมรับมันค่ะ ในเมื่อเราอยากหนีแต่หนีไม่พ้น ก็หันหน้ามาสู้กับมันให้มันกระเจิงไปจากเราค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจตลอดค่ะ ดอกข้าวคับ ครูก้อเบื่อทุกอย่างแหละ เป็นบางครั้งน่ะ ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้วคับ ดีใจที่ดอกข้าวยังไม่ลืมครูน่ะ เจ้ากาลาแม ยิ้มแล้วจ้าคนดียิ้มแบบนี้ชอบป่าวจ๊ะ พี่มัดหมี่ไม่เป็นไรแล้วค่ะ เป็นห่วงแต่เราแหละ ตั้งใจเรียนนะเจ้า อีกอย่างก็ปล่อยวางกับบางสิ่งที่เจ้าสงสัยเสียบ้าง เด๋วได้อกแตกดังโพล๊ะ เรื่องไอพีเข้าไปหาอ่านในเน็ทได้น่ะ ว่าง ๆ แล้วจะเล่าให้ฟัง ไม่ลองถามพี่พายุดูหละคะน้องเรน พี่พายุก็ทำงานทางด้านนี้นะคะ ขอบใจจ้า
6 พฤศจิกายน 2548 12:12 น. - comment id 535377
6 พฤศจิกายน 2548 15:35 น. - comment id 535400
เป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย นอกจากน้ำตาเท่านั้นที่จะให้รู้ถึง ความรู้สึกนั้นจริงเป็นอย่างไร
6 พฤศจิกายน 2548 18:45 น. - comment id 535425
.. เบื่ออิหยัง คุณครูมัดหมี่