เธอรู้ไหม ฉันเกลียดกับการไปหลงรักใคร ฉันเกลียดหัวใจที่อ่อนไหวอ่อนโยน รู้ว่าต้องปวดร้าวเหมือนคราวครั้งโน้น รู้ว่าต้องเจ็บปวดยังคงกระโจน ลงแหวกว่ายทะเลน้ำตา เธอรู้ไหม ฉันเหนื่อยเพียงใด ทำมาเท่าไร จนอ่อนจนล้า เจ็บปวดเท่านั้นที่ได้กลับมา สูญเสียคุณค่า เสียน้ำตา เสียใจ ค่าน้อย เพิ่งรู้ว่าค่าด้อย ไม่มีความหมาย คิดถึงห่วงหา ค่าแค่เม็ดทราย ร่วงหล่นมากมาย ไม่มีราคา สักนิด สักน้อยหนึ่ง สักครั้งให้ฉันซึ้งว่ายังมีค่า เศษคนเศษใจในสายตา ที่ฉันให้ไปและเธอให้มา.. ..แตกต่างกันเกินไป...
4 พฤศจิกายน 2548 23:22 น. - comment id 535195
วันก่อนทานมื้อเที่ยงไม่อร่อย เพราะมีประโยคหนึ่งลอยวืดมาทางหน้าจอว่า \" คุณไม่ได้หวังเศษใจหรอก คุณหวังทั้งชีวิตของเขามากกว่า\" โอ้โห .. แบดแมน..โรบิ้นล่ะงง อ้าวลืมไป ปีเตอร์ คอร์ป นี่นา... ผิดคิวแล้วสิเรา
5 พฤศจิกายน 2548 07:37 น. - comment id 535238
สิ่งที่เราได้รับ .. จะถูกเรียกว่าอะไร .. อยู่ที่ใจกำหนด .. ..
5 พฤศจิกายน 2548 11:45 น. - comment id 535262
เธอรู้ไหม ต้องข่มใจตนเองมากเท่าไร ที่ไม่ต้องมานั่งคิดถึง คนที่ไม่เห็นเราอยู่ในสายตาเลย
5 พฤศจิกายน 2548 15:59 น. - comment id 535291
เศษส่วน...ตอนเริ่มได้เรียนเป็นงงเหมือนกันอะ..เกี่ยวกันไหมเนี๊ยะ..อิอิ.. **ผ่านมาทักท่านครับท่าน..
6 พฤศจิกายน 2548 19:31 น. - comment id 535445
เธอรู้ไหม ฉันอ่อนแออ่อนไหวหนักหนา ตั้งแต่เธอไม่เคยสนใจเมตตา มอบรักสักเศษเสี้ยวอุราของเธอ เธอรู้ไหม ว่าเพราะเหตุใดฉันจึงต้องพร่ำเพ้อ เพราะฉันอยากมีกันในทุกวันที่ฉันพบเจอ แล้วสุดท้ายฉันก็ต้องล้นเอ่อเมื่อเธอไม่เคยให้เศษใจ ชอบค่ะชอบ