บริบทเริ่มต้นของคนเก่ง ดูให้เป็นมองให้ออกบอกได้ไหม? คนอยู่ร่วมชายคาค่าเท่าไร? มีสัตย์ซื่อถือจริงใจ .. หรือไม่มี? ร่วมกินข้าวหม้อเดียวกันแบ่งปันให้ ช่วยกันใช้ช่วยกันสร้างเส้นทางนี้ ควรจับมือมองหน้าสามัคคี หรือจะแก่งแย่งบารมีมาครอบครอง คนนั้นเด่นคนนี้ดังฟังไว้เถิด เช้านี้เกิดเย็นนี้ดับทับให้หมอง อิจฉาริษยาโดยไตร่ตรอง ดีเกินฉันมันจะต้องเด้งออกไป สองมือถือเลื่อยไม้อันใหญ่โต เลื่อยเก้าอี้ให้โย้โก้ดีไหม? ค่อยค่อยเอียงค่อยค่อยหักสาสมใจ สมน้ำหน้าเด่นเกินใครจำให้ดี เฮ่ออออออ ... เหนื่อยนัก แต่ไม่ท้อต่ออุปสรรคจนต้องหนี มีปัญญาตามเข่นฆ่าราวี ตราบจนชั่วชีวีก็ลองดู บริบทเริ่มต้นของคนเก่ง ต้องทำใจละเว้นมิต่อสู้ ด้วยขี้เกียจก่อร่างสร้างศัตรู เอาความดีเข้าขู่สู้ทนทำ
4 พฤศจิกายน 2548 18:55 น. - comment id 535110
ขี้บ่นจริง .. คนแก่ก็งี้แหละเนอะ .. .......................... ปล. ห๊าาา ขนาดลงมานั่งทำงานที่พื้น .. ยังได้เงินเดือนแสนแปดเท่าเดิมอีกเหรอคะนั่น ..
4 พฤศจิกายน 2548 21:48 น. - comment id 535159
ใช่เลยครับน้องกี๊ อยากหั้ยอีกหลาย ๆ คนได้อ่านบทนี้จัง เยี่ยมมากจร้า นับถือ นับถือ +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
4 พฤศจิกายน 2548 22:43 น. - comment id 535184
ต้องเปลี่ยนเป็นม้าหินล่ะม้างงงง แกรนิตไปเลย อยากเลื่อย ๆ ไป อ่ะล้าเล่งงงง.... อ่ะ ๆ ๆ อย่างอนน๊าาาา
5 พฤศจิกายน 2548 01:01 น. - comment id 535225
นั่นแน่ แอบไปเล่นเก้าอี้ดนตรีที่ไหนมา สู้เขา สู้ต่อไป ทาเคชิ
5 พฤศจิกายน 2548 16:07 น. - comment id 535295
เมื่อเช้าเดินเข้าห้องทำงานมา..กำลังจะนั่งเก้าอี้เหลือบเห็นขี้เลื่อยกองอยู่...ตอนนี้กำลังหาตัวลูกน้องคนไหนบังอาจเลื่อยขาเก้าอี้อะ...
6 พฤศจิกายน 2548 11:29 น. - comment id 535363
เห็นบอกเก้าอี้ นึกว่าเก้าอี้ดนตรีซะอีก นั่งพื้นเลยเหรอคะคุณกี้...
6 พฤศจิกายน 2548 19:05 น. - comment id 535436
ชอบบทสุดท้ายค่ะ เก้าอี้สวยจัง ขอสักตัวได้ไหมค่ะ อิอิ