หวนคำนึงถึงวันเราฉันมิตร หลายดวงจิตหลอมรวมร่วมเป็นหนึ่ง มิตรภาพล้ำค่าจนตราตรึง ต่างผูกพันลึกซึ้งถึงแก่นใจ เคยห่วงหาอาทรไม่ซ่อนเร้น สื่อถึงกันเช้าเย็นมองเห็นได้ ผสานความโอบเอื้อเจือห่วงใย สมัครสมานรักใคร่ไม่เคยจาง แต่ด้วยเหตุอันใดไม่อาจรู้ เพื่อนเคยอยู่ชิดใกล้ไยเหินห่าง มีเรื่องให้ต้องแยกแตกสองทาง จำทิ้งขว้างความผูกพันที่สั่นคลอน เคยร่วมกินร่วมนอนตะลอนเที่ยว เคยกลมเกลียวสนิทสนมชมอักษร ร่วมตอบถ้อยร้อยรสเขียนบทกลอน วันนี้กลับยอกย้อนถอนสัมพันธ์ คนกลางที่กลืนกล้ำจำเลือกฝ่าย จะทางซ้ายหรือขวาต้องกล้าหัน ทิ้งข้างไหนไม่หวนมามองหน้ากัน ขาดสะบั้นตัดรอนไม่ย้อนคืน เหลือเพียงเรายืนคว้างอย่างโดดเดี่ยว อยู่คนเดียวหม่นหมองต้องทนฝืน แม้ว่าใจเจ็บช้ำยากกล้ำกลืน กลั้นสะอื้นสะกดไว้ในอกเรา เมื่อผองเพื่อนไม่เหลือเยื่อใยแล้ว เปรียบดังแก้วแตกไปไม่เหมือนเก่า สัมพันธภาพที่แท้เหลือแค่เงา ซึมซับเอาความเปล่าไร้ให้ชินชา จะจดจำภาพมิตรไว้ไม่แปรผัน หวังเพียงวันชีพสิ้นดินกลบหน้า ด้วยกุศลผลบุญหนุนนำพา เพื่อนคงมาร่วมใส่ดอกไม้จันทน์ .......................................
ผู้หญิงสีม่วง 1 พ.ย. 2548 01:29 น. - ID 83015 
4017
11
0
2 พฤศจิกายน 2548 06:04 น. - comment id 518452
ภาพผู้หญิงสีม่วง ที่เคยรู้สึกในความคิดคำนึง คือหญิงสาวที่น่ารัก สดใส แอบชื่นชมเสมอมา .. และยังคงมิตรภาพนี้ไว้ให้ตลอดไป อย่าเศร้านักเลยนะคะ บางทีเมื่อถึงคราวต้องตัดสินใจ คนเราก็ต้องเด็ดขาด ถึงแม้จะเสียใจและสูญเสีย เราเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เพื่อน .. พี่ว่าวันหนึ่ง ถ้าเขาคิดได้ เขาคงเข้าใจสิ่งที่เราตัดสินใจ มาเป็นกำลังใจยามหดหู่ค่ะ
2 พฤศจิกายน 2548 09:43 น. - comment id 527073
บางครั้งมิตรภาพที่ลางเลือนไป..อาจเพราะหัวใจที่มืดบอด..มองความจริงไม่ออกซะที.. ***แวะมาทักทายครับผม
2 พฤศจิกายน 2548 17:22 น. - comment id 528183
อย่าเศร้าไปเลยคนดี... พรุ่งนี้ก็สว่างแล้ว
2 พฤศจิกายน 2548 09:30 น. - comment id 528445
มิตรภาพยังคงอยู่ในที่ที่ควรอยู่ค่ะ.. :)
1 พฤศจิกายน 2548 17:26 น. - comment id 530845
สวัสดีค่ะ มิตรภาพไม่ไปไหน? ทรมาน...ยอมรับว่าทรมานมาก หากเพื่อนไม่เหมือนเก่าและเราก็ไม่เหมือนก่อน เราทรมานขนาดนี้แล้วเพื่อนเรา เขาไม่ทรมานเหรอ? หรือว่าเขาไม่คิดเสียดายมิตรภาพระหว่างกัน....หรืออย่างไร? ยังเป็นคำถามในใจ....
1 พฤศจิกายน 2548 18:14 น. - comment id 530852
งานคุณ.. ทำให้รู้สึกสะท้อนใจนัก... ใ จ ห า ย . . . กับ มิ ต ร ภ า พ . . นั้น เค้าว่ากันว่า... การที่เราจะรู้จักใครสักคน..เป็นเรื่องง่าย... แต่การจะรักษาใครคนนั้นไว้ให้อยู่กับเรา.. เป็นเรื่องยาก... เห็นจะจริง... เพราะ หั ว ใ จ.. ทุกดวง ล้วนเปราะบางและละเอียดอ่อน.. จะมีสักกี่คน.. ที่ใช้ หั ว ใ จ ตนเอง ดูแล -- ทนุถนอม หั ว ใจ ดวงอื่น... ได้ ต ล อ ด ไ ป. . . . . จ ะ มี สั ก กี่ ค น . . .
2 พฤศจิกายน 2548 10:58 น. - comment id 530863
ไม่มีหรอกดอกไม้จันทน์ มีแต่น้ำจัณท์ เอาป่ะ อิอิอิอิ
1 พฤศจิกายน 2548 06:55 น. - comment id 532591
ใกล้แก่แล้วดิ่ .. คิดถึงเรื่องเก่าๆ .. กิ๊กๆ .. .. มันไม่หายไปไหนหรอก .. แต่มันแค่เปลี่ยนแปลงหรือป่าว? ..
1 พฤศจิกายน 2548 07:06 น. - comment id 532593
1 พฤศจิกายน 2548 09:39 น. - comment id 533916
เก็บไว้เป็นความทรงจำที่ฉ่ำหวาน เป็นตำนานเพื่อนสนิทที่ผิดผัน มีตัวแปรแทรกกลางระหว่างกัน สายสัมพันธ์สิ้นลงตรงแคลงใจ คนอยู่กลางปวดใจใครรู้บ้าง อยู่ระหว่างมิตรภาพคราบสงสัย พูดไม่ออกบอกกล่าวเขาอย่างไร จึงยอมไกลทั้งสองฝ่ายเพื่อคลายเกลียว
1 พฤศจิกายน 2548 10:14 น. - comment id 533919
คนบางคนแค่ยืมใช้ แค่อาศัยคำว่า...เพื่อน
1 พฤศจิกายน 2548 10:40 น. - comment id 533925
หุหุ ... ออกแนว งง งง ม่ายแน่ใจ ว่าเจ๊เป็นอะไรกันแน่ อืม ... เรื่อง จริงเป่าเนี๊ย ? นู๋ งง งง อ่ะเจ๊ อย่าคิดมากแล้วกันน๊า
1 พฤศจิกายน 2548 10:51 น. - comment id 533931
คำว่า \"เพื่อน\" เป็นบทบาทอาจยึดถือ หากหัวใจนั่นหรือคือสิ่งแน่ ปากพร่ำว่าเพื่อนเลื่อนลอยแท้ ไม่เคยแคร์ดูแลใจ แค่ใกล้กัน คนอยู่ไกลใจยังชิดเป็นมิตรแท้ แม้คืนผันวันปรวนไปไร้สิ่งฝัน ใจของเพื่อนมิเลือนหายคลายผูกพัน เฝ้ามองมั่นห่างห่าง ... ความต่างใจ แม้ไม่เคยเอ่ยปากว่าอยากรัก ไม่เคยปักใจแน่นจนยึดได้ แต่ห้วงบึ้งหนึ่งห้วงยังห่วงใย ยิ้มเพียงให้เธอก้าวสู่สิ่งดี : ) อาจจะไม่ได้เที่ยวท่องล่องแก่งเกาะ ร่ายคำเพราะประโลมจิตทุกหนที่ แต่ใจที่เปิดกว้างอย่างเคยมี อยากเต็มฝันเต็มปรี่ที่ดวงใจ เอาน่า ... มิตรภาพ อาจเป็นแค่ \"บทบาทหน้าที่\" แต่ถ้าดวงใจที่งดงาม พร้อมเติมเต็มรักให้กันและกันยังคงอยู่ มิตรภาพที่แท้จริงก็คงไม่เปราะบางเกินไปนัก รักเธออย่างที่เธอเป็น จะร้อนเย็นไม่คาดหวัง ให้จากใจไม่ปิดบัง เติมพลังเท่าใจมี กาลเวลาและการกระทำบ่งบอกความ \"เป็น\" มากกว่าคำพูดว่า ใคร \"เป็น\" อะไร สวัสดีค่ะ ... ผู้หญิงสีม่วง
1 พฤศจิกายน 2548 11:05 น. - comment id 533944
เป็นงานที่สุดยอดเลยค่ะ แบบว่าบทจบกระทบจิตใจอย่างรุนแรง อธิบายไม่ถูกอะคะ แต่รู้ว่า สุดยอดทางอารมณ์มากๆค่ะ
1 พฤศจิกายน 2548 11:50 น. - comment id 533985
มิตรภาพมิเลือนจากเพื่อนไหน เพียงแค่ใจบางคนเหนื่อยหนักหนา เพราะไม่อยากเลือกฝั่งของมิตรา ด้วยรู้ค่าทั้งสองฝ่ายในสิ่งดี มิตรภาพยังอยู่คู่กับใจ แต่อาจไร้อักษรสะท้อนสี รอสักหน่อยคอยเวลาและวารี มิตรภาพแสนดีจักหวนคืน บางอย่างอาจต้องรอเวลา..แต่เชื่อว่ามิตรภาพไม่ได้หายไปไหนเลยค่ะจากใจของคนที่เป็นเพื่อน
1 พฤศจิกายน 2548 11:54 น. - comment id 533986
มิตรภาพคำนี้ยังมีอยู่ มาบอกให้รับรู้เอาไว้ตรงนี้ ถึงตัวไกลใจอยู่ใครนะคนดี มิตรภาพคำนี้ยังคงอยู่คู่สองเรา ยังคิดถึงเสมอจ้าาาาาา......ช่วงนี้ไม่ค่องจะได้เข้ามา แต่ก็ไม่เคยลืมเพื่อนคนดีที่ชื่อ ผู้หญิงสีม่วงคนนี้นะจ๊ะ...
1 พฤศจิกายน 2548 11:59 น. - comment id 533990
หน้าส่วนตัว
ใช่ว่าเธออยู่ลำพังอย่างเดียวดาย
เคียงข้างกายจงเห็นฉันเป็นเพื่อน
มีไมตรีมากมายหมายเยี่ยมเยือน
ดุจร่วมเรือนเรียงร้อยถ้อยความชม
แม้พ่ายแพ้พลาดพลั้งดังฝันร้าย
ยังย่างกรายหมายชิดสนิทสนม
ปล่อยเรื่องราวเศร้าหายกับสายลม
จงรื่นรมย์สดใสใจชื่นบาน
ทุกสิ่งนั้นหากตรองมองให้แจ้ง
ล้วนแสดงแต่ต้นจนอวสาน
ทุกข์และสุขเปลี่ยนแปลงสำแดงนาน
ตราบวายปราณจึงหายมลายลง
แม้นไม่เป็นดั่งใจที่หมายมุ่ง
ครั้นวันพรุ่งฟันฝ่าถ้าประสงค์
living for tomorow โอ้มั่นคง
เจตน์จำนงค์มุ่งหมาย...คล้ายบทเพลง ฯ
* * * *
* * * *
* * *
* *
เมื่อสองปีที่แล้ว มีหนุ่มคนหนึ่งเอาเพลงมาฝาก ลองฟังด้วยกันสิ
หวาน
อะไรอยู่ในรอยยิ้มมันสดใส
อะไรอยู่ในความหวานมันจับใจ
และในวันดีๆนั้นมีอะไร
* หวานละมุนละไมอยู่ในทุกตอน
หวานทุกความรู้สึกไม่มีวันจางหายไป
และให้หัวใจเก็บความหวานให้มันอยู่นานๆไว้
** หวานละมุนละไมจากใจถึงใจ
เหมือนเป็นดังไออุ่นที่ส่งตรงไปหากัน
จะอยู่ใกล้ไกลให้ความหวานนั้นพูดแทนหัวใจ
ในวันที่มองดูฟ้านั้นสดใส
ในวันที่มีหยาดฝนนั้นเป็นสาย
ไม่เคยมีวันใดที่ใจจะเหงา
(*,**)
(*,**)
และให้หัวใจเก็บความหวานทุกเรื่องราวของคุณ
มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
1 พฤศจิกายน 2548 12:53 น. - comment id 534020
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา ความรักย่อมมีสิ่งไม่พอใจ ลมโชยไหวเยือกเย็น ย่อมมีวันคลุ้มคลั่ง ชีวิตก็แบบนี้แหละครับ หากราบรื่นย่อมไม่เกิดประสบการณ์ใหม่ๆครับ
แก้วประเสริฐ.
1 พฤศจิกายน 2548 14:05 น. - comment id 534044
ก่อนเราเคยผูกพันไม่หวั่นไหว หลอมดวงใจเป็นหนึ่งถึงความหมาย จนกระทั่งนิสัยใจทรามกราย เธอทำร้ายคำว่าเพื่อนจนเลือนลาง จำได้ไหมวันก่อนตอนรู้จัก เราทายทักด้วยใจไม่หมองหมาง ทุกข์ร่วมทุกข์สุขร่วมสุขอยู่ทุกทาง ยามอ้างว้างฉันนี้ที่ปลอบเธอ คำว่า\"เพื่อน\"ของฉันนั่นยิ่งใหญ่ คือจริงใจไม่เสแสร้งแกล้งเสนอ ต่างกับเพื่อนคนอื่นซึ่งได้เจอ พอเพื่อนเผลอนินทาว่าร้ายกัน ถึงอย่างไรฉันไม่โกรธโทษเธอหรอก แม้ใจยอกเพื่อนแท้มาแปรผัน ด้วยหัวใจหวังไว้ในสักวัน ดอกไม้จันทน์ของเพื่อนคงเตือนใจ
2 พฤศจิกายน 2548 11:45 น. - comment id 534344
มิตรภาพมิเคยเลือนหาย นอกเสียมันตายไปพร้อมกับเรา ^_^
2 พฤศจิกายน 2548 15:50 น. - comment id 534380
อืมมม .. ยังไง๊ ยังไงก็แก่ตามไม่ทันพี่กี้หรอกอ่ะค่ะ .. แย่จัง ..
...
...
...
...
...
...
...
คำว่า \"เพื่อน\" ของฉันนั้นยิ่งใหญ่ หากว่าใครได้รับอาจสับสน เพราะไม่เคยเอ่ยคำฉ่ำกมล แต่เปี่ยมล้นข้างในหาใดเกิน ไม่ขยันโทรหาคล้ายว่าร้าง เหมือนสัมพันธ์จืดจางจนห่างเหิน ไม่หมั่นไปเยี่ยมหาคล้ายว่าเมิน เพราะบังเอิญบ้านไกลไม่นำพา ความเป็นจริงไม่เคยละเลยหนี ทุกเวลานาทียังห่วงหา ปากมันแข็งเกินเอ่ยด้วยวาจา แต่ในใจนี้หนาบอกว่า \"แคร์\" ( คิดม่ะออกอ่ะ .. สมองตื้อแระ )
...
...
...
สวัสดีค่ะป้ากุ้ง .. ( ขอเรียกป้าด้วยคน .. อิอิ )
ขอบคุณที่บินมาทักทายค่ะ ..
...
คนเมาอย่าถือคนไม่เมานะคะ .. สร่างก็ลืมซะน๊าาาาว่าแซวอะไรไปอ่ะค่ะ .. เหะ ๆๆ
...
เปิดเทอมแล้วสินะ .. ขยัน ๆ เรียนเข้าน๊าาา ..
......................
2 พฤศจิกายน 2548 20:14 น. - comment id 535507
มิตรภาพจากพี่ชายไม่กลายหนี ยังรอคอยข่าวดีรดน้ำสังข์ ยกหูหาดังจรวดรวดเร็วพลัน ด้วยความรักและผูกพันธ์มิผันแปร คิดถึงเพื่อนหญิงสมัยเรียนเหมือนกันครับ ป่านนี้คงมีลูกมีผัวกันถ้วนทั่วหน้า อย่างว่าครอบครัวก็น่าจะเป็นปัจจัยอีกอย่างที่ทำให้ความสัมพันธ์ต้องห่างกันไป
2 พฤศจิกายน 2548 19:54 น. - comment id 535993
มิตรภาพไม่เลือนหายหรือจางหาย จึงอย่าได้เศร้าหมองน้องสาวฉัน ให้อยู่ดีมีสุขทุกคืนวัน พี่ทั้งหลายยังผูกพันไม่ผันแปรเป็นอะไรไปจ๊ะคนเก่งของพี่ อย่าเศร้าซิค่ะ พี่ยังรักน้องเสมอนะ เพียงแต่ติดเรียนหนัก วิจัยก็ยังไม่สำเร็จ เอาไว้ว่าง ๆ จะโทรหานะจ๊ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
