เหม่อมองเมฆบนฟ้าคราคิดถึง มีคำหนึ่งแทนใจไว้ห่วงหา ถึงอยู่ไกลว้าเหว่ทุกเวลา ตาสบตาฝากฟากฟ้าเป็นพยาน ฝากความรักความห่วงใยส่งมาให้ อยากอยู่ใกล้เคียงกันแอบฝันหวาน ยิ้มพิมพ์ใจประทับอยู่ในดวงมาลย์ แม้เนิ่นนานเส้นทางเราห่างไกล สายฝนโปรยลงมาต้องผิวเนื้อ ความหนาวเหลือทานทนจนสั่นไหว หากมีเธอกอดฉันตลอดไป คงอุ่นใจกายคลายหนาวในทันที อยากได้ยินเสียงกระซิบคำว่ารัก ให้ประจักษ์หัวใจในอกนี่ อยากได้ยินคำคิดถึงนะคนดี อยากได้ยินอย่างนี้ชั่วนิรันดร์ ความในใจเก็บไว้ไม่กล้าเอ่ย อยากเฉลยเมื่อมีเธอปรนเปรอฉัน คำพูดไม่อาจสื่อว่ารักกัน การกระทำสำคัญกว่าสิ่งใด โปรดเชื่อมั่นว่าฉันนั้นรักแท้ ปณิธานแน่วแน่ไม่หวั่นไหว ทุกนาทีมีรักอยู่เต็มหัวใจ ฝากดาวให้ปกป้องคุ้มครองเธอ
29 ตุลาคม 2548 22:48 น. - comment id 530546
ความในใจเก็บไว้ไม่กล้าเผย จะเอื้อนเอ่ยก็ไม่กล้าคราคิดถึง ได้แต่เก็บเอาไว้ให้คนึง ตราติดตรึงแก่นใจไปนานนาน
29 ตุลาคม 2548 22:49 น. - comment id 530547
เพราะจังเลยค่ะ ปลากะลังคิดถึงคนไกลอยู่เหมือนกันเลยค่ะ แต่ไม่รุเค้าคิดถึงปลาป่าว แวะมาเยี่ยมค่ะ
30 ตุลาคม 2548 01:08 น. - comment id 530577
30 ตุลาคม 2548 10:02 น. - comment id 530629
มาส่งความคิดถึง....
30 ตุลาคม 2548 14:02 น. - comment id 533315
ลมรำเพย รักพรม ชมชื่นด้วย สิ่งสดสวย เสริมใจ ให้ใฝ่ฝัน มองฟากฟ้า สื่อร้อย ผูกสัมพันธ์ ระลึกมั่น วันเดือน เตือนใกล้ตน
29 ตุลาคม 2548 14:41 น. - comment id 533520
เพราะจังเลยค่ะ อ่านแล้วตาหวานตาบทกลอนเลยค่ะ เพราะมากๆค่ะ ประทับใจจัง
29 ตุลาคม 2548 15:58 น. - comment id 533540
กำลังคิดถึง...คนไกล..อยู่พอดีค่ะ...อ่านกลอนนี้แล้ว...ประทับใจมาก...สมมุติว่า...คนไกล...มาบอกความในใจล่ะกัน...
29 ตุลาคม 2548 17:51 น. - comment id 533572
............... คิดถึงจัง .. บุรุษแห่งกาฬ ..
30 ตุลาคม 2548 15:36 น. - comment id 535640
แม้ห่างไปหาใช่ไม่รักนะ กาลเวลาจะพิสูจน์ดุจเงาฝัน ติดตามสอยร้อยหัวใจไว้ผูกพัน มิอาจสรรค์เรียกร้องขอครองใจ.แก้วประเสริฐ.