ฉันจะลบทุกอย่างที่เป็นเธอ ไม่ว่าเบอร์โทหรือข้อความหวานหวาน เพื่อหวังจะลืมเรื่องเก่าเก่า...เรื่องเราเมื่อวันวาน เพื่อลบเรื่องราวร้าวฉาน..ที่ไม่เคยต้องการให้เกิดเลย เมื่อลบไปแล้ว...แล้วทำไมเล่าดวงใจ ทำไมเจ้าไม่ลืมเขาเล่าใจเอ๋ย ทำไมเจ้าไม่ยอมลืมอดีตคนคุ้นเคย ไฉนเลย...เรายิ่งลบ...เจ้ายิ่งจดจำ ก้อเข้าใจว่าคนเราไม่ใช่น้ำหมึก ไม่อาจลบความรู้สึกที่บอบช้ำ แต่ทำไมเล่าหนอใจเจ้ากรรม ยิ่งเจ็บยิ่ง...ยิ่งชอกช้ำ...ยิ่งจดจำ...ไม่ลืมเลือน
ปลาน้อย...คอยรัก 26 ต.ค. 2548 22:56 น. - ID 82861 
1035
8
0
27 ตุลาคม 2548 14:27 น. - comment id 529816
พี่เอางานเก่าๆที่เคยเขียนไว้มาฝากค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/story.php?storyid=2715 เรื่องของการลืม..เนี่ยแหละ
27 ตุลาคม 2548 21:05 น. - comment id 534187
รักแท้แม้ไกลใจคิดถึง รักแท้คิดคำนึงเสน่หา รักแท้แม้ต้องเสียน้ำตา ยังดีกว่ารักลวงหลอกเขาไป เอามาไห้จ้า กว่าจะคิดออก ไม่เพราะซะด้วย
27 ตุลาคม 2548 21:11 น. - comment id 534190
ทะเลใจ....ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนำ ปลาจาพยายามทำค่ะ เคยมีคนบอกปลาอย่างงี้หลายครั้งแล้ว แต่ปลาทำไม่ได้ซักที ยังไงก้อขอบคุณค่ะ ตอนนี้ปลายิ้มแล้วนะคะ
ขอบคุณค่ะที่ยังแวะมายิ้ม
nava(ไม่ล๊อกอิน)....
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาดู แล้วก้อขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ผู้หญิงไร้เงา....
ขอบคุณค่ะสำหรับกลอน โดนค่ะ นางสาวไปไม้.....
ปลาเข้าไปอ่านแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ ช่วยได้เยอะค่ะ
27 ตุลาคม 2548 21:30 น. - comment id 534202
ปิ+++ ขอบใจสำหรับกลอนจ่ะ
27 ตุลาคม 2548 23:36 น. - comment id 534245
เฮ้อ .. การลืมใครซักคนที่เคยผูกพันน่ะยากนะปลา เก็บเค้าไว้ให้เป็นความทรงจำเถอะ เคยได้ยินมั้ยที่เค้าว่า ยิ่งพยายามลืมเท่าไหร่ ก็ยิ่งจดจำน่ะ เวลามันอาจช่วยได้นะ อย่าพยายามคิดว่าตัวเองต้องลืมเลย เพราะนั่นจะทำให้เรายิ่งจำ ลองไม่ต้องคิดนะ ปล่อยไว้เฉยๆอย่างนั้นแหล่ะ (ไม่รู้สิเราเคยเป็นอ่ะ ยิ่งลืมยิ่งจำอ่ะ ก็เลยปล่อยเลยตามเลย เด๋วซักพักก็ออกไปจากสมองเอง) อย่าปล่อยให้ตัวเองว่างละกัน อาจช่วยได้ เราก็ไม่รู้จะช่วยไงดีอ่ะนะ เป็นกำลังใจให้ละกัน
28 ตุลาคม 2548 13:04 น. - comment id 535565
ต้องให้กาลเวลาช่วยครับ...อีก 1 เดือนหรือ1 ปีหรือหลายๆ ปี.....นับแต่นี้ไป ...ความรู้สึกคุณจะคลายความยึดมั่นลง ไม่เหมือนตอนนี้ครับ ...เหมือนกับบทกลอนที่คุณเขียนเรื่องอนิจจังน่ะแหละ... มาเยี่ยมครับ..
28 ตุลาคม 2548 21:18 น. - comment id 535994
+++ตังเม+++ เหอะๆแตง ทุกคนก้อบอกเราอย่างเงี๊ยะ เราก้อคิดอย่างที่บอกเหมือนกัน ตอนนี้กะลังพยายามอยู่ ขอบใจนะจ๊ะ ++++dark side of mind++++ ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนะ ปลาก้อว่างั้นละคะ แต่ก้อโพสไรไปเรื่อยเปื่อย คราวหน้าเข้ามาดูงานปลาใหม่นะคะ
27 ตุลาคม 2548 07:07 น. - comment id 536844
นู๋ปลา ... แบบนี้พี่เอมก็เคยเป็นจ้า ... แต่ยิ่งลบ ยิ่งจำ อย่างน้องว่าแหล่ะค่ะ พี่เลยใช้วิธี ไม่พยายามลืมและลบ จดและจำในสิ่งดี ๆ ที่เค้ามี และคิดถึงเรื่องไหนมีความสุข ... ก็คิดไป วิธีพี่อาจจะไม่ใช่วิธีที่ดีเท่าไหร่ ... แต่ว่าพี่ก็อยู่ได้กับมันพร้อมกับความสุขล่ะจ๊ะ ... เอ้าพี่จะเป็นกำลังใจให้นะคะ ... ยิ้มน่านะน้องนะ .... พี่จะอยู่เป็นเพื่อนนะ ... กลอนน่ารักดีค่ะ พี่ชอบอ่ะ ( เป็นคนชอบกลอนเปล่ากะกลอนแปดขึ้นสมองเลยล่ะนะ)
27 ตุลาคม 2548 10:13 น. - comment id 536890
แวะมาส่งยิ้ม
27 ตุลาคม 2548 11:31 น. - comment id 536932
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับ ทะเลใจ การที่จะลบ =เป็นการตอกย้ำให้จดจำ เช่นนั้นเธอ พึงจดจำสิ่งดีๆที่มีต่อกัน แล้วดวงใจเธอจักชื่นบาน
27 ตุลาคม 2548 11:50 น. - comment id 536946
พยายามลบเธอออกจากใจ แต่ทุกครั้งที่เป็นไปไม่เคยสัมฤทธิ์ผล ยิ่งลบยิ่งพบยิ่งเจ็บตน เพราะกมลมีเธอนั้นไม่หวั่นใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
