ณ คืนหนาวคืนนี้ที่รับรู้ ฉันยืนอยู่เคียงจันทร์อันสดสวย มีลมหนาวเคล้าเคียงเสียงระรวย กับอกด้วยไออุ่นกรุ่นสัมพันธ์ เขายื่นผ้าคลุมไหล่ด้วยใกล้ชิด โอบกอดนิดใกล้ใกล้กลิ่นอายฉัน ไออุ่นๆกรุ่นหวานในเงาจันทร์ ร่างชิดกันสัมพันธ์ซึ้งอย่างตรึงตรา ณ คืนหนาวคืนนี้แสนดียิ่ง เกินกว่าสิ่งใดใดให้ไขว่คว้า เพียงเขานั้นมองฉันแล้วสบตา ก็เกินกว่าหยาดฟ้ามาตรึงทรวง โปรดเถอะจันทร์หยุดก่อนจะได้ไหม อย่าเคลื่อนคล้อยลอยไปในแมนสรวง ด้วยฉันนี้ขอใกล้ใจหนึ่งดวง เพื่อแนบทรวงเนานานให้หวานพอ ณ คืนหนาวคืนนี้ที่แสนหวาน อยากขอจันทร์อยู่นานนานได้ไหมหนอ อยากชิดกายอุ่นไว้ให้เพียงพอ เพื่อลืมตา...ตื่นรอ...แสงตะวัน
23 ตุลาคม 2548 14:09 น. - comment id 531061
คงหายหนาวนะคะ อิ..อิ.. แวะมาเยี่ยมงานค่ะ...
22 ตุลาคม 2548 21:37 น. - comment id 533135
คืนหนาวเคล้าคืนหวาน เริ่มหนาวจริงด้วย อย่าลืมห่มผ้าด้วยนะ
22 ตุลาคม 2548 23:53 น. - comment id 533141
อยากให้หนาวๆมากๆหน่อยเนอะคะ จาได้ใส่เสื้อกันหนาวไปเรียน ^_^ แต่ติดอ ยู่ที่ว่านัส.. ขี้เกียจอาบน้ำ อิอิ กลอนเพราะคร๊า ^^
22 ตุลาคม 2548 13:58 น. - comment id 533238
มาชื่นชมนะ
22 ตุลาคม 2548 17:53 น. - comment id 533272
เอ... คืนหนาว เคล้าคนหวาน หรือ เคล้าคืนหวานดีน้ออ กลอนบทนี้เพราะจังเลยค่ะ ให้บรรยากาศที่หวานมากทีเดียวเลย อยากจะมีแบบนี้กะเค้ามั่งจะ อิอิ
22 ตุลาคม 2548 17:58 น. - comment id 533276
....จริงแล้วคืนที่ว่าหนะ ไม่น่าจะหนาวนะ..