แสนสงสารเด็กบ้านนามาอ่านเขียน สู้พากเพียรเรียนต่อหวัง "มอสาม" ปั่นสองล้อก็อุตส่าห์พยายาม เพียงเพื่อความหวังตนพ้นโง่งม ถึงหน้าฝนทนฝืนลื่นไถล โอ้เด็กไทยได้เท่านี้ก็ดีถม รัฐขยายโอกาสมัธยม ขอชื่นชมนโยบายด้วยใจจริง เพราะสังคมมากมายหลายปัญหา การศึกษาช่วยแก้ไขได้หลายสิ่ง ถ้าครูดีเด็กไทยได้พึ่งพิง ไม่ต้องทิ้งถิ่นนามาขายแรง ช่วงสามปีที่ต่อจาก "ปอหก" ให้เธอพกเอาวิชาอันกล้าแกร่ง วิชาการเลิศล้ำเป็นกำแพง หมั่นแสวงความรู้ไว้สู้งาน อดทนอีกสักนิดนะศิษย์รัก เก้าอี้หักห้องขาดแคลนแสนสงสาร ครูไม่พอรออัตรามาตั้งนาน รัฐบาลโปรดเห็นเป็นสำคัญ สนามบินขยายเขตเศรษฐกิจ ปล่อยชีวิตเด็กท้องนาไขว่คว้าฝัน ครูบ้านนอกรับภาระหนักอนันต์ รอแบ่งปันความเห็นใจ...จากนายทุน
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก 21 ต.ค. 2548 04:59 น. - ID 82659 
3428
15
0
21 ตุลาคม 2548 14:17 น. - comment id 528655
ขอแสดงความชื่นชมครับครูใหญ่.....กับบทกวีชี้ให้เห็น การศึกษาในชนบทกับวิถึทางความลำบากของครูนักเรียน กว่าจะฝ่าฟันถึงฝั่งฟัน เปรียบให้เห็นคุณค่าของการศึกษากับราคาของสนามบิน ????? มาเป็นกำลังใจ ครับผม
21 ตุลาคม 2548 16:14 น. - comment id 528711
อิอิ ขอโทษด้วยเจ้าค่ะที่มีหลงสัมผัสนอกไปดื้อๆเลย แหะๆๆ
21 ตุลาคม 2548 17:45 น. - comment id 528738
ได้ยินไปไกลเลย... อ่านที่ครูใหญ่บรรยายไว้ เหมือนภาพเมื่อหลายปีก่อนตอนออกค่ายเลย....ยังไงก็อย่างงั้น ไม่เคยเปลี่ยน...นี่ขนาดมีดาวเทียมไอพีสตาร์ที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคนะ..เค้าจะแบ่งช่องให้การศึกษามั่งป่าว? .......................................................................
21 ตุลาคม 2548 18:20 น. - comment id 528752
หน้าส่วนตัว
ลูกตาสียายสามาเมืองนอก
ไม่ต้องบอกว่าทำไมใครก็รู้
เป็นผู้ชายขายแรงแข็งขันสู้
ส่วนผู้หญิงเท่าที่รู้ก็รู้กัน
พงษ์สิทธิ์ มาญี่ปุ่นครั้งแรก ได้เพลง โยโกฮามา ซึ่งแต่งให้กับสาวไทยที่อยู่ โยโก
มาครั้งที่สอง เพลง สาวส่งออก แต่งให้สาวไทยทุกคนใน เจแปน เลย
เพลง สาวส่งออก
เป็นสินค้าราคาดี เป็นดอกไม้ที่ส่งออกแดนไกล เร่งให้โตให้เติบใหญ่ ตีตราส่งไป เมดอินเจแปน เป็นดอกไม้ในบาร์เหล้า ตามริมทางเท้าทั่งทั้งเจแปน ถูกดูหมิ่นถูกดูแคลน ลำบากเหลือแสน นะสาวหลงนา
เงินทองไม่ใช่ใบไม้ จะเด็ดดึงได้ดังปรารถนา แต่ละบาท กว่าจะได้มา ทั้งกายาจิตใจ ปวดร้าว
นะอย่าไปเลยเมืองนอก ถูกโกงถูกหลอกให้ไปขายสาว ต้องใช้หนี้เขายืดยาว หนี้ที่เจ้าไม่ได้กู้มา
สาวส่งออกจะบอกให้ สวรรค์ม่ใช่ของเธอหรอกหนา เป็นของนักเที่ยว แม่เล้า แมงดา และคนชั่วช้าที่พาเธอไป
ผมไปเที่ยวสแน็คยามใดต้องได้ยินใครคนหนึ่งในนั้นกำลังร้องเพลงนี้อยู่ทุกคราวไป ได้ยินยามใดใจผมมันเจ็บแปลบเสียทุกคราวไป
และคนที่ร้องก็ไม่ใช่ใครพวกเธอนั่นแหละ ที่หลั่งใหลกันมาหวังขุดทองในดินแดนแห่งนี้
ดินแดนที่ใครหลายคนใฝ่ฝันอยากที่จะมาขุดทอง บางคนมาเพื่อสร้างฝัน แต่ ใครที่มาถึงนี่แล้ว จุดจบคือการลงเอยแบบเดียวกันเกือบเสียสิ้น
แล้ว มันจะแตกต่างกันอย่างไงกับ แดน
สนธยา นะอย่าไปเลยเมืองนอก ถูกโกงถูกหลอกให้ไปขายสาว ฟังจนจำและเจ็บแทนเธอเหล่านั้นจริงๆ
21 ตุลาคม 2548 12:05 น. - comment id 529165
เห็นโรงเรียนบ้านนาพาแสนเศร้า เด็กไทยเราต้องพากเพียรมาเขียนอ่าน เพื่อให้ได้วิชาไปทำงาน เพื่อชีวิตอีกยาวนานสุขสบาย คิดอีกมุมก็กลัวเป็นเห็นดังว่า ถ้าประชามีความรู้อยู่มากหลาย แล้วเกษตรจะมีใครมาดูดาย เราทั้งหลายจงคิดตรึงตรองดู รัฐน่าจะส่งเสริมภาคเกษตรบ้างนะ คนจะได้มีแรงจูงใจทำนากันบ้าง อนาคตห้องครัวของโลกที่มีชื่อเสียงจะได้ไม่สูญหาย
21 ตุลาคม 2548 13:02 น. - comment id 529196
สร้างโรงเรียน..ขยาย..ให้โอกาส ประเทศชาติ..สร้างแหล่ง..แห่งความฝัน สู่อนาคต..เด็กน้อย..คอยเรียนกัน แล้วใยนั้น..ไม่สร้างครู..สู่ชุมชน ทำให้เห็น..เป็นอาคาร..สานความรู้ มองหาครู..เพิ่มอัตรา..ข้าฯไม่สน ครูคนเก่า..เอาว่ะ..สู้..กูก็คน เยาวชน..ของไทย..ใจสู้ยอม รัฐได้ภาพ..ครูได้เหนื่อย..เมื่อยและล้า รัฐได้หน้า..ครูน้ำตา..พาผ่ายผอม รัฐจริงใจ..แค่ไหน..ใจครูตรอม รัฐโปรดซ่อม..หัวใจครู..ให้อยู่นาน.... สร้างโรงเรียนขยายโอกาส แต่ไม่สร้างทรัพยากรบุคคล รัฐหนอรัฐ.. ผลงานแย่กันได้ ไง ๆ ก็ภาระ ช่วยกันรับหน่อย ............................................................. สงสัยแอร์มันเย็น..คิดเป็นแต่ในกระดาษ มองไม่เห็นปัญหาของชาติ.. สร้าง..แต่ไม่สาน..และซ่อมแซม นะครูนะ .............................................................
21 ตุลาคม 2548 19:11 น. - comment id 529316
แวะมาให้กำลังใจครูใหญ่นะคะ สวัสดีทุกท่านที่นี่ด้วยค่ะ
21 ตุลาคม 2548 23:04 น. - comment id 529375
สวัสดีครับอาจารย์.... เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะขอรับ ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆกับเด็กๆตาแป๋วๆที่รออาจาย์สอนอยู่นะขอรับ ขอบอกว่าเวลาเกษียณแล้วจะภูมิใจกับลูกศิษย์ลูกหานับพันนับหมื่นที่ไปไหนใครก็รู้จัก ดีกว่าที่อยู่บนหอคอยงาช้าง สร้างสรรค์นโยบายใหม่ๆมาให้เสียอีกขอรับ......... ขอบอก.....ขอบอก...5555555555 ^_^
22 ตุลาคม 2548 00:54 น. - comment id 529390
ถ้าเด็กไทยได้เรียนอาไรที่เท่าๆกันทั้งประเทศก้อดีสิคะ การศึกษาจงเจริญ โย่วๆ
21 ตุลาคม 2548 05:09 น. - comment id 529427
21 ตุลาคม 2548 05:43 น. - comment id 529434
เห็นรัฐท่านจะทุ่มงบประมาณห้าแสนกว่าล้าน เอาไปเนรมิตสนามบินสุวรรณภูมิให้เป็นอีกจังหวัด เพื่อเป็นหน้าเป็นตาประเทศ... น่าเสียดายเงินตั้งมากมาย แทนที่จะมากระจายใช้พัฒนารากฐาน แขน-ขา ของประเทศให้แข็งแกร่ง นายทุนในรัฐบาล คงมีกำไรเป็นกอบเป็นกำก็คงคราวนี้ล่ะมั้งคะ เป็นแรงใจให้คุณครูใหญ่ฯ อีกแรงค่ะ เสียงกู่นี้...อาจดังไปไม่ถึงหูผู้ใหญ่ในบ้านเมือง แต่ก็ได้ยินก้องเต็มหัวใจของคนที่นี่แน่นอนค่ะ
21 ตุลาคม 2548 06:33 น. - comment id 529439
ครูน้อย....กันเอง ก็เห็นเหมือนกับกับครูใหญ่ครับ
21 ตุลาคม 2548 06:59 น. - comment id 529444
21 ตุลาคม 2548 07:47 น. - comment id 529449
เพื่อนคนหนึ่งบอกว่า .. ถ้าอัลมิตรามีชีวิตอย่างคุณก่อพงษ์ หรือ คุณครูใหญ่ หรือ คุณบัวกันต์ .. ก็จะเห็นสังคมในอีกรูปแบบ .. ซึ่งอาจจะแตกต่างจากสังคมที่อัลมิตราเป็นอยู่อย่างสิ้นเชิง .. เดือนหน้า .. อัลมิตราจะลงไปคลุกกับสังคมอย่างที่คุณเป็น :) แล้วเจอกันค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
21 ตุลาคม 2548 09:24 น. - comment id 529473
แม้จะเป็นช่วงสั้นๆที่ได้สัมผัสอาชีพนี้...แต่ก็ได้รับรู้ถึงภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ ***แวะมาทักทายคุณครูใหญ่ครับ...คงมีโอกาสได้มาพบเจอกันสักวันหนึ่งนะครับ..
21 ตุลาคม 2548 09:27 น. - comment id 529477
สวัสดีคับ สาวบ้านนา ครูใหญ่งัวเงียมากวันนี้ นอนตอนตีห้ากว่า ตื่นเจ็ดโมง สงสัยจะมึนทั้งวัน เพรงพเยีย คิดแล้วก็อิจฉานายทุนนะ ทำไมเราไม่เกิดมาเป็นนายทุนกับเขามั่งน้า กันเอง ว่าจะไปฉลองออกพรรษาด้วยนะ วันนี้ครูใหญ่อยู่โรงเรียนถึงบ่าย timer อย่าเศร้าไปเลย เพราะว่ามันเป็นเรื่องจริงและไม่มีใครช่วยอะไรได้มากกว่านี้ อัลมิตรา ได้ฟังเรื่องเล่าที่อัลมิตราไปลพบุรีแล้วคงเป็นความทรงจำที่ดีมากเนาะ ที่โรงเรียนครใหญ่ก็มีกลุ่มผู้มีจิตศรัทธามาทุกปีเหมือนกัน ทุกคนก็จะพูดเหมือนอัลมิตรา ถ้านายทุนทั้งประเทศคิดดี ๆ กับการศึกษาบ้าง ประเทศเราคงน่าอยู่ขึ้นอีกอักโขทีเดียว ถ้าอยากค้นเรื่องราวเกี่ยวกับการศึกษาถามครูใหญ่ได้เสมอนะ ร้อยแปดพันเก้า ขอบคุณที่เป็นแนวร่วมขอรับ
21 ตุลาคม 2548 09:43 น. - comment id 529492
อยากเจอะเจอนักบินเหมือนกัน พบกันเมื่อชาติต้องการ แหะ แหะ
21 ตุลาคม 2548 09:54 น. - comment id 529497
สวัสดีค่ะ คุณครูใหญ่ การศึกษาภาคบังคับ... หวังเพื่อพัฒนาประเทศ... แต่มองดูข้างหน้า...เหมือนจะริบรี่ เหลือเกิน...
21 ตุลาคม 2548 10:00 น. - comment id 529501
ไม่ริบหรี่หรอกครับแมงกุ๊ดจี่ ลุกคนมีเงินเขาบินกันไปเรียนที่อังกฤษ เมกา นิวซีแลนด์ ออสเตรเลีย แล้วเขาก็จะกลับมาพร้อมดีกรี Ph.D. มากำหนดการพัฒนาประเทศตามแนวคิดแบบนายทุนของเขาอีกต่อไป ส่วนลูกตาสีตาสาจบมอสาม มอหก ก็บินไปนอกเหมือนกัน ไปทำอะไรก็รู้ ๆ กันอยู่ เห็นไหม ไม่ริบหรี่เลย
21 ตุลาคม 2548 10:25 น. - comment id 529517
เคยเป็นเด็กโรงเรียนวัดอยู่พักหนึ่ง ได้เห็นว่ามีความแตกต่างกับเด็กเขตเทศบาลมากเลยอะค่ะ และยิ่งโรงเรียนตามชนบทห่างไกล คงยิ่งต่างสุดๆ ไปเที่ยว ตจว. เห็นหนุ่มน้อยสาวน้อย เดินไปเรียนกันรองเท้าไม่มีใจ แต่ยิ้มร่าเริงแจ่มใสกันดี
21 ตุลาคม 2548 11:59 น. - comment id 529545
โรงเรียนในเมืองก็ไม่ต่างกับท่านหรอกคับ ก็ทัมใจและปฎิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์ กับอุดมการณ์จรรยาบรรณของครู
25 ตุลาคม 2548 09:08 น. - comment id 530806
เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกไม่นาน ยังค่อนข้างมึน-งง กับระบบ-ระเบียบ ของไทยโพเอม มาทักทายล่าช้า แต่ก็เต็มใจมาค่ะ
21 ตุลาคม 2548 15:11 น. - comment id 530964
ช่างเถอะครูก็หนูลูกชาวนา อยู่บ้านป่าบ้านไร่ใครจะสน เสื้อเก่าเก่ารองเท้าขาดกันทุกคน เรื่องดิ้นรนทุกวันมันชินชา นะคุณครูทนอยู่กับหนูหน่อย เงินเดือนน้อยก็ช่างมันเถอะหนา แม้นโรงเรียนจะไม่มีหลังคา แม้นพื้นฝามันพุก็ปะเอา นะครูจ๋าทนอยู่กับหนูหน่อย เรื่องจิ๊บจ๊อยหากเขาไม่เห็นค่า สนามบินสนามเบือนมีราคา เยาวชนบ้านนาต้องมีครู ไม่เป็นไรนะครูอยู่ไปก่อน เก็บใบม่อนหนอนไหมไปกับหนู กินน้ำพริกผักรั้วกับปลาทู เราก็อยู่อย่างเราช่างเขาใคร อย่างมากแค่ ม.สามตามพี่พี่ กรุงเทพมีโรงงานรอหรือมิใช่ นะครูนะเราคงต้องทำใจ ประเทศไทยก็งี้ดีสุดแล้ว..
21 ตุลาคม 2548 14:11 น. - comment id 530975
เหมียวเข้าใจความรู้แบบนี้ดี เพราะก็เป็นนักเรียนบ้านนอกเหมือนกัน จังหวัดของเหมียวก็ติดแม่น้ำโขง เหมียวขอเป็นกำลังใจให้ครูใหญ่นะค่ะ สู้เพื่ออนาคตของชาติค่ะ สู้ๆๆๆๆๆๆ ถ้าเรียนจบแล้วเดี่ยวจะไปสมัครเป็นครู ดีไหมเนี่ย จะได้ช่วยเด็กตาดำๆๆๆ เป็นคนเก่งของชาตืได้ สาวเมืองเลย
22 ตุลาคม 2548 08:42 น. - comment id 533066
สวัสดีครับเพื่อนรักนักฝันลานกวี idaho โรงเรียนที่มีความต่างจากโรงเรียนทั่วไปก็มีอยู่บ้าง เช่น ร.ร.สาธิตของมหาวิทยาลัย ร.ร.ที่รัฐทุ่มงบให้เป็นพิเศษ เช่น มหิดลวิทยานุสรณ์ และบรรดาหนึ่งอำเภอหนึ่งโรงเรียนในฝัน ที่ทำเอาผู้อำนวยการโรงเรียนบางคนเครียดจนฆ่าตัวตาย เพราะมันเป็นการพัฒนาที่ผิดธรรมชาติ ทุกอย่างเน้นวัตถุครับ เห็นมะ เริ่มจากเงินทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาที่ปล่อยให้พ่อแม่กู้เงินให้เด็ก ทั้ง ๆ ที่เรียนฟรีไม่มีค่าเทอม เด็กมันเอาไปซื้อลิปสติคมาทา เขียนคิ้วไปโรงเรียน บางคนซื้อมือถือ แล้วไอเดียขายโน้ตบุ๊คให้เด็กมัธยม มันจำเป็นอะไรนักหนาอีแค่เด็กมัธยมจะต้องใช้โน้ตบุ๊คด้วยหรือ เขาคงคิดได้แค่เนียะ ไรไก่ เห็นด้วยกับผมนะ สาบนรสิงห์ ที่โรงเรียนครูใหญ่สอนเน้นการเกษตรมากพอสมควรทีเดียว ว่าง ๆ แวะมาเยี่ยมนะ ในรูปที่เอามาประกอบกลอนก็เป็นกิจกรรมเด้กเขาเลี้ยงไหม ในกระด้งคือตัวหนอนไหมครับ magic ขยายโอกาสบางอย่างแต่ก็ปิดโอกาสอีกหลายอย่างจ้า สาวเมืองเลย เรียนจบเร็ว ๆ นะ เด็กน้อยรอครูอยู่ มนต์กวี ตอนนี้สนามบินสำคัญกว่าทุกอย่างเลย ชลกานต์ ใช่แล้ว แรก ๆ ครูใหญ่ก็รู้สึกว่าต้องทน ตอนนี้มันชิน ปาเข้าปีที่ 6 แล้วตอนนี้ dark side of mind โรงเรียนที่ครูใหญ่สอนก็เป็นที่ปรารถนาของชาวค่ายหลายสถาบัน ปีนี้ก็รอ ๆ อยู่ tiki ขอบคุณที่เป็นแรงใจครับ สุญญะกาศ แหม..พูดถึงเกษียณเลยนะเรา แก่เลย แต่ตอนนี้ครูใหญ่ก็ภูมิใจในหน้าที่มากพอดู บางครั้งเหมือนจะลำพองด้วยนะ ช็อกโกแล็ต การศึกษาของไทยไม่มีวันเท่าเทียมกันได้เลย นับวันช่องว่างยิ่งห่างออกไปเหมือนคนรวยกับคนจน
22 ตุลาคม 2548 09:19 น. - comment id 533072
พิเศษถึงทานทองคำ ครับ ปัญหาสังคมดูจะทวีความรุนแรงมากขึ้น เพราะผู้ใหญ่ให้ความสำคัญกับเด็กในทางที่ผิด เห็นชัด ๆ เรื่องใช้เงิน เขาให้เด้กกู้ยืมเงินไปเรียนทั้ง ๆ ที่การศึกษาภาคบังคับคือการศึกษาให้เปล่า เด็กเอาเงินไปซื้อของฟุ่มเฟือยมาใช้ มือถือไงล่ะ แพงกว่ารุ่นครูใหญ่ใช้ด้วยนะ ถ่ายรูปได้ คลิปวิดีโอได้ แถวอำเภอที่ครูใหญ่สอนนะเด็กรอคิวกดบัตรเอทีเอ็ม กันเป็นว่าเล่น พ่อแม่ก็เลี้ยงลุกด้วยเงิน ที่ขายตัวเพราะความจนน่ะไม่มีแล้ว สมัครใจทั้งนั้น
22 ตุลาคม 2548 10:32 น. - comment id 533198
มาทักทายครูใหญ่ครับ สารคามน้ำท่าดีใช้ได้ ข้าวดีมาก นี่ก็เพิ่งเอาผ้านวมไปแลกข้าวสารคามมา ที่จริงข้าวเก่าปีที่แล้วก็ยังเหลืออยู่เยอะ ถ้ามีโอกาสมาเยี่ยมจะเอาเหล้าช้างเรณูมาฝากเด้อ
21 ตุลาคม 2548 09:02 น. - comment id 535695
3 พฤษภาคม 2553 09:42 น. - comment id 1125086
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
