เพราะดื้อรั้นเอาแต่ใจไม่ฟังความ คอยแต่ตามอารมณ์ไม่ข่มไว้ ทำโมโหโกธานิวหน้าใส่ ไม่ฟังใครแม้ห้ามปรามก็ตามที กลับมาย้อนกลับมาคิดว่าผิดไหม บอกว่าใช่ที่ก้าวร้าวกล่าวคำนี้ อยากขอโทษที่ไม่ฟังรั้งถือดี สิ่งที่มีคือเสียใจไม่ควรทำ ขอโทษแม่ที่ไม่เคยเอ่ยปรึกษา พลั้งวาจาด้วยอวดดีตีหน้าขำ แม่คิดมากนอนไม่หลับกลับการกระทำ แต่ไม่ซ้ำพร้อมปลอบโยนโอนอ่อนความ ขอโทษพ่อที่ลูกนี้มีอ่อนไหว เอาแต่ใจให้พ่อนี้ที่มาห้าม มอบแง่คิดให้ตรึกตรองกรองนิยาม อย่ายุ่มย่ามเรื่องคนอื่นไม่ชื่นใจ ขอโทษพี่คนหนึ่งซึ่งว่ากล่าว กับเรื่องราวที่ดื้อรั้นใจอ่อนไหว น้องสำนึกว่าตัวผิดสะกิดใคร ร้าวผู้ใหญ่ให้เกินตัวมัวหมองตน และมาขอเพื่อลดโทษความโกรธนี้ พี่คนดีอัลมิตราอย่าได้สน กับคำเด็กตัวไม่เล็กและซุกซน ใจอย่าหม่นกับบางเรื่องให้เคืองใจ หากไม่กล่าวถึงคนนี้ที่ชิดใกล้ เรื่องเป็นไปที่ผ่านมาว่าหวั่นไหว เพราะรักมากมากเกินกว่ากว่าใครใคร คือพี่ชายที่จากไปไม่เอ่ยลา กลับมาได้ไหมพี่ชายคนดีน้องของร้อง ตาเมียงมองอ้อนวอนเป็นหนักหนา ค้างคาวคืนคอน ใบบอนแก้ว โปรดกลับมา น้องสัญญาจะดื้อรั้นแต่ฟังความ กลับมาได้ไหมพี่สาวคนดีน้องของร้อง ตาเมียงมองอ้อนวอนเฝ้าสอบถาม พี่กอกก คนดีน้องคิดถึงพี่ทุกโมงยาม อยากติดตามให้กลับมาเช่นดังเดิม อย่าไรพี่ก็คือพี่ที่น้องรัก ยามทุกข์หนักมีพี่มาแต่งและเสริม ให้ความสุขปลดเปลื้องทุกข์ไม่ซ้ำเติม เรามาเริ่มสิ่งดีดีเช่นเคยที่ผ่านมา ขอปลูกดอกไม้มิตรภาพ 1 ต้น ..... เพื่อเสริมต้นที่ได้ขาดหายและตายไป .... จะรดน้ำพรวนดินด้วยความรักและความจริงใจ ... ปล : ขอบคุณพี่ดอกแก้วที่อนุเคราะห์พื้นที่สวนนะคะ ขอบคุณพี่ปีกฟ้า ที่สร้างสวนนี้ขึ้นมาค่ะ จากใจ .... ทะเลใจ ..... ปล: แม่ ( พระจันทร์เศร้า ) พ่อ (แก้วประเสิรฐ) พี่คนหนึ่ง (..............)
19 ตุลาคม 2548 21:50 น. - comment id 528154
ไม่ถือสาค่ะ อย่ากังวล ..
19 ตุลาคม 2548 22:37 น. - comment id 528159
อืมส์... โตขึ้นมาแล้ว... เจ้าเอมน้อย...
20 ตุลาคม 2548 08:25 น. - comment id 529210
ก๊อก ก๊อก มาส่งดอกไม้มิตรภาพจ้า...
20 ตุลาคม 2548 07:55 น. - comment id 529241
เชิญใครกลับมานะ โอยยยยยยยยยย ที่ผ่านมาไม่ได้เป็นบทเรียนเลยเหรอ
20 ตุลาคม 2548 07:15 น. - comment id 529270
พี่อัลมิตรา ... ขอบคุณค่ะ ... พี่ภู ... เอมยังไม่โตหรอกค่ะ จะเป็นน้องและเด็กสำหรับพี่ไปเรื่อย ๆ ... เพราะว่า หากโตกลัวพี่ ๆ จะไม่ตามใจอ่ะ ... ( โดยเฉพาะพี่หนุ่ย ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร ชอบแกล้งขัดใจ (กลางสายฝน ) อยู่เรื่อยเชียว ) คิดถึงพี่ตะวันนะเจ้าคะ .... คอมเม้นท์ที่ 4 .... โนคอมเม้นท์ค่ะ ..
19 ตุลาคม 2548 21:24 น. - comment id 529274
ใช้เวลาคิดและไตร่ตรองเรื่องที่ตัวเองทำลงไป ... จนเมื่อวานมีใครบางคนพูดสะกิดใจมา .... กลับเอาไปนอนคิดอยู่คืนนึง ... กลับอีกวันกว่า ๆ .... ได้บทสรุปตัวเองมา ...... ควรขอโทษคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าไม่ว่าเค้าจะผิดหรือถูก ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม เอมไม่มีสิทธิ์ไปว่า .... เอมขอโทษพี่อัลมิตราที่เอมล่วงเกิน .... ในหน้ากระทู้ของเอม .... ขอโทษแม่ที่มากระวนกระวายใจเรื่องเอม ... นะคะ แต่เราก็เข้าใจกันแล้วเนาะ ... ขอบคุณพ่อ ขอบคุณพี่คนหนึ่ง ขอบคุณพี่ชาย .. ที่มาเตือนสติอย่าให้อารมณ์เหนือเหตุผล ... และสุดท้าย ...ขอโทษพี่ ๆ ที่เอมแสดงกิริยาไม่น่ารักออกไปวันนั้น ... ขอบคุณพี่ ๆ ที่เป็นห่วงเอมด้วยค่ะ .... แทนคำขอบคุณและขอโทษค่ะ เอมไปล่ะค่ะ ชักไม่ไหวแล้ว เหนื่อยเต็มที งานเพิ่งเสร็จ หนูอยากกลับบ้านนนนน ... แห่ะ แห่ะ บ่นอีกแล้วเนอะ เด็กขี้บนปนขี้น้อยใจ
21 ตุลาคม 2548 02:37 น. - comment id 529411
หนอนสีทองว่ายน้ำมาไกล ถวิลหาทะเลใจเพื่อปราศรัยในคืนนี้ที่จันทรายังผ่องดวง ยิบยับยิบยับขยับเขยื้อน ในคืนดวงจันทร์เพ็ญส่องสดใส ผิผิวน้ำประกายผ่องทะเลใจ หนอนสีทองว่ายมาไกลหลงเงาจันทร์ สติคงมั่น ตรองใจคนด้วยใจ...
21 ตุลาคม 2548 07:14 น. - comment id 529421
พี่อุ๊ ... พี่อุ๊ไงคะ อิ อิ ... หวัดดีค่ะ พี่อุ๊ .. เอ่มาเดินลุยสวนแบบนี้ ... มีผลไม้มาฝากเอมเปล่าคะ ... พ่อแก้วจ๋า .... ว่าง ๆ เอมอาจจะแวะไปรบกวนดูดอกกุหลาบสีขาวต้นนั้นนะคะ ( จำชื่อไม่ได้ ) เพราะว่าเห็นหญิง หญิง ทีไร คิดถึงพ่อแก้วทุกที คุณทิกิกั๊บป๋ม ... สวัสดีค่ะ บ่มีอ่ะหยังหรอกเจ้าค่ะ ... ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ ... และขอให้คุณทิกิมีความสุขเช่นกันค่ะ ... คอมเม้นท์ที่ 16 โนคอมเม้นท์ค่ะ แต่ขอบคุณที่แวะมาทักทาย พี่อ้อย ... เอมขออยู่เงียบ ๆ ดีกว่าค่ะพี่ .. เรื่องนี้และเรื่องอื่น ๆ จะไม่สนใจ ขอแต่งกลอนตอบเพื่อน ๆ ดีกว่า หนอนทะเล ... พระจันทร์ทอดแสงแข่งดวงดาว สุกสกาวพราวพร่างนภาไหว หนอนสีทองก่อเกิดประเสริฐกว่าสิ่งใด สวยงามทั้งกายใจให้ชื่นชม ทะเลใจจะอยู่คู่เคียงข้าง ไม่ทิ้งร้างให้เงียบเหงาเฝ้าขื่นขม ทุกนาทีมีใจให้ชื่นชม ทุกอารมณ์จะบอกรักให้หมดใจ เมื่อคืนนี้เอมเปิดประตูตรงระเยียงหน้าบ้าน ยืนมองออกไปแล้วเจอพระจันทร์ ทอแสงสวยงาม หากว่าเต็นดวงก็คงจะสวยงามมากกว่า และทำให้คิดถึงเงาพระจันทร์สะท้อนกับน้ำทะเลยามค่ำคืน ทำให้คิดถึงใครบางคนที่เคยนอนชมจันทร์สะท้อนเงาน้ำทะเลมากมาย คิดถึง คิดถึงจริง ๆ
20 ตุลาคม 2548 12:37 น. - comment id 530425
คอมเม้นท์ที่ 5 .... สำหรับคนที่ขอโทษ ... เห็นเพราะว่าตัวเองสมควรขอโทษ .. อย่างที่บอก ไม่ว่าเค้าจะผิดหรือว่าเค้าจะถูก .. ยังไงเค้าก็วัยวุฒิสูงกว่า หากจะเทียบอายุ .. เรียกเป็นน้า เป็นอา เป็นพ่อ เป็นแม่ได้ทุกคน และสำหรับคนที่เชิญกลับมา .. เค้าคือคนที่เอมรักและนับถือมาก ๆ ... ในโลกความจริงที่สัมผัส ความดีเค้ามีเยอะ แต่เค้าไม่ได้แสดงออกมาทั้งหมดในโลกจินตนาการ ก็เท่านั้นเอง ... และขอยืนยันคำเดิม ไม่ว่าจะยังไง ... เอมก็อยากให้พี่หนุ่ยกับพี่ปรายกลับมาเป็นครอบครัวของเอมในนี้เหมือนเดิม พี่มะกรูดจ๋า ... มามะ ยิ้มแก้มปริแล้วค่ะ .. อ่ะ สำหรับพี่มะกรูดจ้า .. พี่มาว ... หึ ม่ายอาววววว ... ขอกินเองได้ป๊ะ ... อิ อิ แซวเล่นอ่ะพี่ พี่เมาถ้าหากว่าให้เอมชงนะ ... หยดละ 20 บาท ok ป๊ะพี่ .. คริ คริ พี่ดอกแก้วคะ ... หากวันนั้นพี่ดอกแก้วไม่ชวนเอมปลูกดอกไม้มิตรภาพ ... ก็ไม่แน่นะคะ เอมอาจจะปลูกช้ากว่านี้ก็ได้ .. ขอบคุณค่ะพี่ดอกแก้ว สำหรับสวนดอกไม้ที่สวยงาม ... พี่แทนคะ ... ขอบคุณค่ะที่มาดูแลหัวใจ หุ หุ หุ เอ่แล้วจาดูแลนานแค่ไหนน๊า .. อยากรู้จัง *^_^* คอมเม้นท์ที่ 10 .... คนเราทำอะไรมีเหตุผลเสมอ .... หากคุณผ่านมาเพื่อบอกว่า ได้รู้จักตัวตนทะเลใจจริง ๆ .. ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ... เพราะหากรู้ว่าทะเลใจเป็นคนอย่างไรจริง ... คุณจะไม่พูดว่าทะเลใจกลับคำ หรือก้มหัวให้ใคร.. เหตุผล ทุกอย่างอยู่ในกลอน ลองอ่านดี ดี .. แล้วจะกลับมาใหม่อีกครั้งก็ไม่ได้ว่านะคะ ... อ่อ ... หากคุณใช้อารมณ์ไม่ถูกใจหรือขัดใจมาอ่านคุณก็จะเห็นในด้านที่คุณพูด ลองกลับไปอ่านใหม่ช้า ๆ ชัด ๆ แล้วจะเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างที่ทะเลใจสื่ออกมา แม่จิ๋ง .... ขอบคุณแม่จิ๋งมากนะคะที่เป็นห่วงเอมเสมอ .. ค่ะมู๋เอมสู้ ๆ ๆ ๆ ๆ หือ หือ แต่น้อยใจพ่อแก้วจังค่ะ ..... พอแม่อารมณ์ดีไง๋ ไม่แวะมาทักน๊า ... งอนพ่อแล้วนะ ... หึ ไม่รักพ่อแล้ว ... รักแม่ดีกว่า ... ( หะ หะ หะ แม่หายโกรธกลับมารักแม่แทนเลยวุ้ยเรา ) แม่จิ๋งเอมไปทานข้าวล่ะคะชักจาหิวมั๊ก ๆ ๆ ... บ๊าย บายจ้า ... .......
20 ตุลาคม 2548 13:14 น. - comment id 530483
พี่คนนั้น ? คนไหนค่ะน้อง ... สงสั๊ย สงสัย อ่ะ ๆ ... ม่ะกวนแระ แวะมาทักทายนะคะ มาเดินในสวนเลอะเทอะไปหมดแล้วค่ะ
20 ตุลาคม 2548 13:56 น. - comment id 530500
ค้างคาวเอ๋ยเคยบินล่องท่องฟากฟ้า ในนภาค่ำคืนคืนสว่างไสว บางครั้งมืดจืดจางใยร้างไกล บัดนี้ไซร้มีจันทร์ดาวเฝ้าอาวรณ์ ถูกแล้วลูกถูกผิดคิดสิ่งนี้ ขอโทษมีที่สิ้นสุดดุจพระสอน องคุลิมาลย์ผ่านตัณหามาร้าวรอน ทิ้งดาบผ่อนห่อนสู่หมู่แนวธรรม ยังสำเร็จเป็นอรหันต์นิพพานเข้า ดุจตัวเจ้าทิ้งความเศร้าก้าวพ้นข้าม ทั้งตัวเราตัวเขามิติดตาม สร้างนิยามความสงบพบทางเดิน เป็นพี่ชายเขาย่อมอภัยให้นวลน้อง คอยประคองเช็ดเหงื่อจนคนสรรเสริญ ประทับใจไร้มารยามาล่วงเกิน คงบังเอิญเขามีงานพานต้องทำ พ่อดีใจแม่เจ้าไร้ซึ่งความทุกข์ เหมือนดั่งปลูกไม้งามความเลิศล้ำ อยู่ในสวนสุจิตราดาวดึงส์ซึ้งใจจำ นางฟ้านำอัลมิตราฟ้าเบิกบาน. ฟ้าสว่างกลางนภาก็ครานี้ ทุกชีวีมีแต่สุขทุกข์ละหาน บ้านกลอนไทยกลับสู่คู่เบิกสราญ เป็นตำนานผ่านแล้วเหมือนครูอาจารย์. แก้วประเสริฐ.
20 ตุลาคม 2548 19:58 น. - comment id 531664
ง่า... เพิ่งมาอ่านกลอนอ้อนวันนี้ ใครเป็นใครทะเลาะอะไร ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง.. มัวแต่ยุ่งเรื่องตัวเองจนไม่ทราบเรื่อง ในนี้ ก็ขออภัยด้วยแล้วกัน แวะมาทักทายน้องค่ะ ขอให้ทุกคนมีความสุข
20 ตุลาคม 2548 20:10 น. - comment id 531666
ทะเลาะกันไปใยให้มัวหมอง ร่วมปรองดองรักใคร่สมัครสมาน คนคือคนมีผิดถูกในสันดาน เทียวประจานกันไปไม่พ้นตัว
20 ตุลาคม 2548 20:53 น. - comment id 531680
เอม คงยืนยันคำนี้ หนึ่งคนคิด ไม่จำเป็นต้องเหมือนร้อยคนคิด เห็นด้วยกับพี่จิ๋งนะ
20 ตุลาคม 2548 09:26 น. - comment id 535707
เออ....กลับมาก็ดีแล้ว ชงเหล้าให้พี่แก้วซิ น้ำแข็งไม่ต้อง โซดาไม่เอา เอาแต่เหล้าเพียวๆ อ้าว ...แล้วจาเรียกว่าชงทำไมล่ะเนี่ย
20 ตุลาคม 2548 09:49 น. - comment id 535732
สวัสดีค่ะน้องเอม... มาชื่นชมดอกไม้มิตรภาพอย่างชื่นใจค่ะ ..
20 ตุลาคม 2548 09:59 น. - comment id 535739
นั่นแหละน้องเอม...ถูกต้องแล้วครับ แวะมาดูหัวใจดีดีของน้อง
20 ตุลาคม 2548 10:12 น. - comment id 535744
เธอ ทำเบบนี้ได้อย่างไร อายุปานนี้แล้ว ถูกหรือผิด เธอรู้อยู่แก่ใจนะ ไม่จำเป็นต้องก้มหัวให้ใคร โดยเฉพาะคนที่ผิด แต่เธอกลับทำ ... ..... กลับคำไปมา เธอทำร้ายใจใครต่อใครมากมาย รู้ไหม เราหนึ่งคนที่มองเธอผิดไป ... ไม่เป็นไร ดีใจนะ ที่ได้รู้จักตัวตนคนเสียที .... ขอบคุณเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ได้เปิดเผยตัวตนคนบางคนได้ดี .....
20 ตุลาคม 2548 11:41 น. - comment id 535767
ดีแล้วเอม คิดสองเรื่องหลักคือ ทำงานหาตังค์ให้คุณพ่อคุณแม่กับน้องที่บ้าน กับเรียนหนังสือเพื่อตัวเองในอนาคต เรื่องอื่น ๆ อย่าให้มีผลกับชีวิตเรา ถ้าเครียดก็แวะมานะเอม
3 พฤศจิกายน 2548 22:13 น. - comment id 536611
คิดถึงเจ้าเฝ้าถวิลชีวินหมอง น้ำตานองหลั่งมาว่าขื่นขม มิให้เจ้าต้องสับสนทนระทม จึงจำข่มตัดสวาท มิอาจเลือน.. ถึงวันนี้ขอเจ้าอย่าเศร้าหมอง ทางครรลองชีวิตขีดสเมือน กลีบกุหลาบพรมลาดคราบาทเยือน ใจย้ำเตือนสู่จุดหมายปลายทางงาม.. งามใจ งามความคิด มุ่งมั่นเพื่อสู่จุดหมาย... หนอนสีทองว่ายวนบนผืนน้ำ เหมือนดื่มด่ำแสงจันทร์อันทอแสง วะวิบไหวใจกลับกลายคล้ายสิ้นแรง เสแสร้งแกร่งกลบเกลื่อนทุกเดือนเพ็ญ.. คิดถึงเช่นกันนะ..