เก้าอี้ตัวเก่า กับหนังสือในคืนเหงาที่เธอให้ โทรศัพท์ไถ่ถามความเป็นไป เธอยังจำได้อยู่ไหมหรือลืมแล้ว รอยยิ้มหวานหวาน คมค้อนคอยโฉบผ่านให้ใจแป้ว มดดำเดินเรียงเป็นแถวแถว ใครบางคนยังเคยแซวว่าหวานคำ บ่ายจนย่ำเย็น เป็นเพื่อนคุยเย้าเล่นจนเกือบค่ำ ใครนะใครที่คอยแต่พูดย้ำ ที่ฝืนคุยทุกคำน่ะฝืนใจ ยังจำได้หรือเปล่า กระซิบเบาฝากถามความสงสัย หรือลืมแล้วด้วยว่าร้างมาห่างไกล หนังสือสวยเล่มใหม่ให้ใครยืม