1. จึงนอนหนุนตักเพราะรักคุณ อบอุ่นคุ้นในใจเสมอ แววตาจริงใจที่ได้เจอ รักนั้นจึงเอ่อท้นหัวใจ 2. แรมรอนมาไกลในชีวิต หมายพบมิ่งมิตรในวันใหม่ เมื่อพบก็ไม่หมายกรายไกล ฝากใฝ่ให้ช่วยชูช่วยดูแล 3. ความฝันอันแสนธรรมดา คิดว่าคงไม่ทำให้ย่ำแย่ แต่กระนั้นก็เจียมหัวใจแจ กลัวคุณรังแกแลเกลียดชัง 4. แม้นคุณหยันใจไม่อาทร ก็คงต้องจรไปอีกครั้ง ชีวิตเร่ร่อนจรจัดจัง แรมรอนเหลียวหลังแล้วช่างล้า 5. ชีวิตวันนี้ที่มีคุณ เอื้ออุ่นตอบรักชื่นนักหนา รับเถิดฝันชัดเต็มอัตรา ถ้วนด้วยศรัทธา แด่คุณ ฯ
16 ตุลาคม 2548 04:48 น. - comment id 527802
อรุณสวัสดิ์ครับมิตร ผมตื่นเช้ามาก เข้ามาอ่านแล้วก็อยากเขียน เขียนถ้อยคำที่อ่านเมื่อใดก็ได้ยิ้ม มีความสุข ผมอาจยิ้มเอง มีความสุขเอง ก็ไม่เป็นไร ส่วนถ้ามิตรของผมมีความสุข ได้ยิ้มด้วยนั่นก็ยิ่งทำให้หัวใจของผมปรีดานัก สวัสดีครับคุณอัลมิตรา คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ คุณร้อยแปดพันเก้า คุณดอกแก้ว คุณเพรง.พเยีย คุณนางสาวใบไม้ คุณธรรม คุณบัวกันต์ คุณมัท คุณตุ๊กตาไล่ฝน คุณชัยชนะ คุณผู้หญิงไร้เงา คุณมนต์กวี คุณร้อยฝัน คุณพุด คุณชลกานต์ คุณแดดเช้า และมิตรทุกท่านที่ผมยังไม่ได้เอ่ยนาม แล้วคุยกันอีกครับ
16 ตุลาคม 2548 05:03 น. - comment id 527806
ไม่มีชื่อเรา
16 ตุลาคม 2548 05:06 น. - comment id 527807
อรุณสวัสดิ์ครับคุณจิตรนัย ตื่นเช้าเหมือนกันนะครับ หรือว่ายังไม่นอน กินกาแฟเช้ากันครับ
16 ตุลาคม 2548 06:08 น. - comment id 527813
ยังไม่นอนขอรับ
16 ตุลาคม 2548 06:13 น. - comment id 527814
ผมเคยนอนเอาตอนเช้าเหมือนกัน ตอนนั้นเร่งปิดเล่มหนังสือพิมพ์ ไม่ได้นอนกันทั้งโรงพิมพ์ ผมเคยทำงานแบบฝึกงานช่วงสั้นๆในโรงพิมพ์ เครียดครับ เลยทำอยู่ได้ไม่นาน
16 ตุลาคม 2548 06:25 น. - comment id 527816
ชอบบรรยากาศยามค่ำคืน เย็น,เงียบ,สงบ,สงัด นาน ๆ จะได้อยู่สักทีขอรับ
16 ตุลาคม 2548 06:28 น. - comment id 527817
อ๋อ... เข้าใจแล้วครับ ผมก็จะอยู่ในเว็บอีกนิดก่อนออกไปทำงาน สบายดีครับ
16 ตุลาคม 2548 06:40 น. - comment id 527819
สุขกับงานนะขอรับ คารวะ
16 ตุลาคม 2548 07:39 น. - comment id 527821
สวัสดีมิ่งมิตร มาเสพถ้อยรอยลิขิตที่มิตรเขียน ผลิผลดลบันดาลงานพากเพียร น้อมใจเรียนคารวะมิตรกวี : ) สวัสดีค่ะ ... มาอ่านกลอนแต่เช้า ขอให้เช้านี้สดใสในใจคุณนะคะ
16 ตุลาคม 2548 13:05 น. - comment id 527859
สวัสดีครับ คุณก่อพงษ์ อ่านกลอนก็หายเหนื่อย อากาศเย็นๆก็ดูอุ่นขึ้น มีมิตรให้คิดถึง ผมเป็นได้แค่บทกลอนบทที่สองของคุณก่อพงษ์ เลยโดนใจ บทแรกคงเป็นได้แค่ความรู้สึกที่เคยเกิดขึ้นในหัวใจ อย่างน้อยก็ยังมีอดีตให้คิดถึง อ่านมาจนจบก็แอบอิจฉาคุณก่อพงษ์เล็กๆโดยเฉพาะบทสุดท้าย ผมไม่ทราบหรอกครับว่าอะไรคือแรงบันดาลใจของใครในการเขียนอะไรได้แบบนี้ แต่ไม่ว่าจะเขียนออกมาแบบไหน ก็ทำให้คนเขียนอะไรไม่เป็นอย่างผมได้ยิ้มทุกครั้ง ทำงานให้มีความสุขนะครับ ช่วงนี้ไม่ค่ยเห็นสหายธรรมเลย คงจะงานยุ่ง รักษาสุขภาพครับ
16 ตุลาคม 2548 15:59 น. - comment id 527892
วานนี้ .. มีคนบอกว่า หากเขาไปเยือนคุณก่อพงษ์ อัลมิตราจะไปด้วยไหม ? ไม่มีความลังเลในหัวใจ .. อัลมิตราบอกว่า ไป บางทีที่รู้สึกคว้างกลางเมืองใหญ่ ที่ซุกเพื่อให้ปลอบใจก็หาไม่เจอ ภาพที่อัลมิตรานึกออก เป็นภาพที่คุณก่อพงษ์เขียนบรรยายให้อ่าน บ้านที่อบอุ่น บ่อปลาที่รอให้อัลมิตราปูเสื่อนั่งตกปลา ใต้ต้นไม้ใหญ่ .. เรานั่งล้อมวงกันทานข้าว ด้านหลังฉากเป็นภูเขา ..( ว๊า นึกชื่อไม่ออก ภูพานใช่เปล่าหนอ) อัลมิตราไม่มีเครือญาติที่อยู่ชนบท เวลาไปท่องเที่ยว ก็พักที่โรงแรมหรือไม่ก็รีสอร์ท ความสุขมันคนละอย่างกันกับที่หลายต่อหลายคนกลับบ้าน กลับภูมิถิ่นฐานของตน อัลมิตรา ได้แต่ฝันว่า สักวัน .. อัลมิตราจะมีถิ่นฐานของตน และมีรูปแบบการดำเนินชีวิตเรียบง่าย เอาหัวใจมาแฉ แบบขาร๊อคเชียวนะ อัลมิตราเนี่ย ..
16 ตุลาคม 2548 17:03 น. - comment id 527896
สวัสดีครับคุณจิตรนัย คุณแดดเช้า คุณร้อยแปดพันเก้า และคุณอัลมิตรา ขอบคุณในมิตรไมตรีครับ ----------------------------- แรงบันดาลใจในการเขียน หลายครั้งผมมาหาเอาในเว็บ อย่าง 2 - 3 บทที่ผมโพสต์ต่อ ๆ กันมานี่ก็เขียนหลังจากที่ได้อ่านงานของคุณอัลมิตราบ้าง ของมิตรท่านอื่น บ้าง รวมทั้งสรุปวิเคราะห์ความเป็นไปของเรื่องราวในเว็บ ที่ผมรับรู้แล้วเกิดความรู้สึกว่า จะต้องพูดอะไรบ้างเพื่อบอกมิตร ว่าผมอยู่ข้างเขา หรือพร้อมที่จะยืนเคียงเขา แต่ว่าผมก็มีพื้นหรือฐานความคิดอยู่ด้วยจำนวนหนึ่ง แบบที่เขาใช้คำว่า โลกทัศน์- ชีวทัศน์ นั่นแหละครับ เมื่อเอาสองส่วนมารวมกัน ก็กลายเป็นงาน ที่ตัวผมผู้เขียนเองพอใจที่ได้บอกออกไป ซึ่งผมก็เชื่อว่ามิตรของผมรู้ เราอยู่ในโลกที่อ้างว้างพอแรงแล้ว เราไม่ควรทำร้ายกัน จนต้องตัดเพื่อนออกไปจากชีวิต คุณเห็นด้วยไหมครับ เพราะถ้าต้องทำเช่นนั้น แม้เป็นทางเลือกสุดท้ายหรือไม่ก็ตาม มันก็เป็นความปวดเจ็บที่จะอยู่ในใจเราไปจนที่เราต้องคืนลมหายใจให้แก่โลก ผมยังไม่อยากเขียนบทกวีบทเจ็บบทสุดท้ายแบบนั้น แล้วคุยกันอีกครับคุณร้อยแปดพันเก้า -------------------------------- ทักทายคุณอัลมิตราครับ ผมเดาว่า เหตุการณ์เมื่อวานที่คุณอัลมิตราพูดถึง น่าจะมีคุณธรรม หรือไม่ก็คุณกอนกูยอยู่ด้วย ที่เดาไปเช่นนั้นก็เพราะ ทั้งคุณธรรมและคุณกอนกูยเป็นมิตรที่ผมเคยได้พูดคุยด้วย กับเคยได้เกริ่นชวนมาแวะบ้าน เมื่อนานมาแล้ว ผมยินดีมากครับที่จะได้ต้อนรับมิตร คุณอัลมิตรา คุณธรรม คุณกอนกูย อย่างน้อยผมก็มีข้าวในยุ้งเอง มีปลาในบ่อ ที่คิดว่ากินได้หลายวัน พืชผักก็ยังหาเอาแถวนั้นได้ด้วย พวกเครื่องดื่มของกินของแกล้ม ในตลาดก็เลือกเอาได้ตามใจนิยม รอบรรยากาศดี ๆ ช่วงหนาวและข้าวไกวรวงสีทอง เป็นคลื่นไล่กันไกลออกไป - ใช่ครับฉากหลังเป็นภูพาน เวลานั้น เหมาะและงดงามที่สุด ให้คุณธรรมเอากีตาร์ไปด้วยนะครับ ผมจะร้องเพลงบทคุ้นให้ฟัง สำหรับฝันของคุณมิตรา เป็นจริงได้แน่ครับ
16 ตุลาคม 2548 19:30 น. - comment id 527912
มาสวัสดีคุณก่อพงษ์ค่ะ บรรยากาศน่าจะคล้าย ๆ กับที่บ้าน ผิดกันที่ติดบ่อปลา ไม่ได้เป็นทุ่งนา แต่เป็นสวนมะขามหวาน กับมะม่วงหลากพันธุ์ ข้างหลังนั้นเป็นเทือกเขาดงพญาเย็น ค่ะ
16 ตุลาคม 2548 21:48 น. - comment id 527939
สวัสดีครับคุณร้อยฝัน กินข้าวมื้อเย็นหรือยังครับ วันนี้แฟนผมทำต้มยำปลาให้กินกะข้าวกล้อง นานๆถึงกินข้าวเจ้ากันน่ะครับ ก็อร่อยดี ที่คุณร้อยฝันอธิบาย ผมนึกไปถึงเพชรบูรณ์ หรือไม่ก็ลพบุรีนครสวรรค์นะครับ
16 ตุลาคม 2548 23:33 น. - comment id 527994
มีคนฝากมาบอกว่า .. \" จะเตรียมไปครับ แต่ว่าจะเป็นกีตาร์โปร่ง หรือ กีตาร์ไฟฟ้า ดี.. และฝากถามอีกนิดว่า ที่บ้านของคุณก่อพงษ์ มีหนังสือเพลงคาราวานมั๊ย ..ถ้ามี..รับรองว่า แจมกันได้ทั้งคืน ฮา .. สงสารเป็ดไก่จัง ต้องทนหนวกหู เช้ารุ่งขึ้นไก่ที่บ้านของคุณคงขันเป็นร๊อค \" ตอนนี้เขาอยู่ในที่ห้อง(ของเขา) เขาฝากอิจฉาลมหนาวด้วย อัลมิตราก็รับจ้างคีย์ข้อความแทนเขา แต่ไม่เป็นไร ไม่เหนื่อย.. เต็มใจ เพราะว่า อัลมิตราคิดตังค์เขาเป็น record ค่ะ เพลงบทคุ้นอยากฟังจังค่ะ ฮา .. แบบฮาอีกนิด มีคนเขาฝากบอก (ฝากอีกแล้ว) อยากได้ยินเสียงคุณก่อพงษ์ใจจะขาด .. ยิ่งนึกภาพตอนเป่าแคนด้วยแล้ว ( ว่าแต่ว่า .. ใช้หูเป่าเหรอ เขาบอกมางี้นะ) อย่าลืม !!..เหล้าอุเรณูนครต้องเตรียมไว้ด้วยนะคะ .. เข้ากับบรรยากาศดีแท้ .. ดีไม่ดี คืนนั้นอาจเกิดปรากฏการณ์ประหลาด ที่สาวลูกกรุงลุกขึ้นมาเซิ้งแบบลูกทุ่ง .. ว่าแต่ว่า อัลมิตราต้องหัดนุ่งผ้าซิ่นก่อนมั๊ยเนี่ย .. ไม่มั่นใจเล้ย สงสัยต้องแอบใส่กางเกงขาสั้นไว้ข้างใน ไม่งั้นมีเฮกลางวงแน่ ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า ... พอดีกว่า .. หัวเราะลั่นบ้านแล้วแหง๋เลย รู้น๊า .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
16 ตุลาคม 2548 23:49 น. - comment id 527996
มาทักทายกันดึกๆครับ เอากีตาร์โปร่งแล้วกัน จะได้เล่นไกลบ้านคนได้สะดวกหน่อย หนังสือเพลงค่ายเก็บไว้ให้แล้วครับคาราวานก็จะยืมหลานมานะครับ จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ได้ ไก่และวัวที่บ้านฟังคาราบาวกะผมประจำ ส่วนคาราวานผมฟังเองคนเดียว อยากฟังแคนหรือครับ ไว้ผมไปตลาดอินโดจีนเดี๋ยวหามาเปิดให้ฟัง ผมยังไม่เก่งถึงขั้นเล่นพิณแคนฉิ่งเองคนเดียวแบบตัวละครในเรื่องที่ผมเคยเขียน เรื่องอะไรน๊า..อ๋อ..::เสียงและภาพอันแคล้สสิก::- ฮา เหล้าอุเรณูนครมีแยะไป ไวน์ผลไม้พื้นบ้านจากตลาดกลางภูพานก็มีให้ชิมเยอะ แต่เวลากินนี่ผมชอบกับแกล้มมากกว่า ดีกรีทำให้กินแกล้มอร่อยและคุยสนุก ที่ผมประทับใจก็คือวิสกี้กับหนังวัวเผาแล้วทุบกินกะข้าวเหนี่ยวและแจ่วปลาร้าสับ -แค่คิดก็น้ำลายจะสอเลยครับ ฮ่า ๆ สาวลูกกรุงจะลุกขึ้นรำเซิ้งหรือครับคงน่าดูแหละ เขาใส่ยีนส์รำซิ่งกันแยะไป เอิ๊กๆ
17 ตุลาคม 2548 10:08 น. - comment id 528026
ชอบบทกลอนบทนี้มากค่ะ มองเห็นภาพพี่พงษ์นอนหนุนตักสาวคนนั้นด้วยดิคะ อ่านไปก็อินไปกับบท นึกถึงภาพยนต์ที่มีฉากหนุ่มสาวนั่งพรอดรักกันข้าง ๆ กองฟางข้าวค่ะ เดือนตุลาคมเป็นเดือนที่จะเริ่มเข้าสู่หน้าหนาว แต่เดือนตุลาปีนี้ยังไม่มีทีท่าว่าจะหนาวเลยค่ะ เช้า ๆ ที่ตื่นขึ้นมาใส่บาตรก็มีหมอก แต่พอสายมาหน่อยก็ร้อนแล้วค่ะ ที่ขอนแก่นแม้จะไม่มีบรรยากาศเหมือนบ้านพี่พงษ์ หากแต่ก็อบอุ่นค่ะ อบอุ่นเหมือนนอนหนุนตักใครบางคนเลยค่ะพี่พงษ์ อยากจะไปทานปลาเผาหน้าเตาผิง ที่นั่งอิงด้วยคนรัก แต่เสียดายที่คนรัก ของน้องนั้นช่างอยู่ไกล อยากไปด้วยนะคะพี่พงษ์ สกลนครเคยไปมาสองสามครั้งค่ะ เคยไปเที่ยวตลาดอินโดนจีน เคยไปทำบุญที่วัดหลาย ๆ วัดซึ่งมัทจำชื่อไม่ค่อยได้ ตลอดรายทาง ตั้งแต่หนองคาย ไปจรดนครพนม ใช้เวลาเดินทางทั้งหมด 5 วัน คิดถึงมิตรอย่างพี่พงษ์นะคะ แค่ได้เข้ามาอ่านก็มีความสุขแล้วค่ะ
17 ตุลาคม 2548 12:51 น. - comment id 528100
มาเคาะประตูทักทายช้าไปหน่อย แต่ก็มาด้วยความตั้งใจค่ะ .
17 ตุลาคม 2548 14:44 น. - comment id 528255
มาทักทายคุณมัทตอนบ่ายสองแก่ๆครับ ผมดีใจครับที่พูดคุยกับคุณมัทอีก ความรักกับความเข้าใจ ในบรรยากาศอย่างไรๆก็คงมีความสุขนะครับ หรูหราหรือเรียบง่ายก็ขอให้จริงใจไว้ก่อน เห็นด้วยไหมครับ ตอนนี้อากาศยังร้อนมากครับ ต้นข้าวก็ยังกลมเป็นส่วนใหญ่คือยังไม่ถอกรวง อาจมีบ้างที่เป็นข้าวเบาออกรวงเก็บเกี่ยวแล้ว แต่ปีนี้ก็ถือว่าน้อยมากๆ ผมชวนคุณมัทด้วยนะครับ ถ้าได้วันเวลาเหมาะแน่นอนแล้ว ผมจะแจ้งมา ผมคงปลื้มใจมากที่ได้ต้อนรับคุณมัท มิตรที่เอื้อเฟื้อผมมาตลอด ผมดีใจที่ได้ทำให้คุณมัทมีความสุขบ้าง แม้จะเล็กน้อยเพียงใดก็ตาม ด้วยไมตรีนะครับ ------------------------------ ทักทายคุณเพรง.พเยียด้วย ยินดีมากครับที่คุณแวะมาทักทาย แล้วคุญกันอีกครับ