...แสนเสียดายสายน้ำที่ฉ่ำเย็น เดี๋ยวนี้เป็นสายน้ำที่คล้ำหมอง มันแห้งหายไร้ค่าที่น่ามอง ไม่กล้าลองเล่นน้ำเพื่อฉ่ำใจ ขอขอบคุณอุ่นไอที่ได้พบ จะมิลบเลือนลาแม้คราไหน ถึงสายน้ำฉ่ำแรงเปลี่ยนแปลงไป จะเก็บไว้ครั้งหนึ่งเคยซึ้งกัน แม้วันนี้ที่เห็นกลายเป็นอื่น ความสุขชื่นกลับกลายร้ายมหันต์ คำว่าเพื่อนเลือนหายมากมายครัน มิตรภาพภาพนั้นเกิดสั้นลง กลอนก่อนจากฝากนิดมิตรภาพ คงเอิบอาบอิ่มใจให้ลุ่มหลง น้ำต่างสายหลายชั้นที่มั่นคง ไหลรวมส่งเป็นน้ำที่ฉ่ำเย็น คงเสียดายหลายอย่างอยากสร้างสรรค์ แต่หมดวันที่กล้าจะมาเห็น "มิตรภาพตราบสิ้นใจ" ไม่จำเป็น ขอกระเด็นจากจรบ้านกลอนไทย... ป.ล. "ลูกแมวหลงทาง"ผมไม่ลืมครับ...จะส่งไปให้ทางเมล์วันหลังถ้ายังรอ...(เสียดายครับ- ภาพลูกแมวน่ารักเอามาใส่เป็นภาพประกอบไม่ได้) "หนึ่งในร้อยสิ่งดีดี"...ผมจะเขียนให้จบเพื่อเก็บเอาไว้อ่านเอง... "เมนู...เพื่อนรัก"..."ของฝากจากเพื่อน"...และอีกหลายบทกลอนที่อยากทำ... ผมจะเขียนเอาไว้เพื่ออ่านคนเดียว....แทนมิตรภาพที่เคยได้... "ค้างคาวคืนคอน"..."ใบบอนแก้ว"...และ..."ที่รักของฉัน" คงปิดฉากด้วยกลอนบทนี้ ...สูญสิ้นสายน้ำมิตรภาพ... ขอขอบคุณเว็ปมาสเตอร์...และความกรุณาอย่าลบบทกลอนที่ผมตั้งใจขีดเขียน ออกนะครับเผื่อวันหนึ่งผมอาจเข้ามาอ่านเพื่อเติมเต็มในยามคิดถึงวันเก่าๆ ...โดยเฉพาะสมาชิกทุกๆคนที่อยู่ในทริประยอง...ผมขอขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับสิ่งดีๆที่มีให้ กับผม...จากกบในกะลาครอบอย่างผมมาเป็นกบนอกกะลาแม้จะมีเวลาเพียงน้อยนิด... สวัสดีครับ
16 ตุลาคม 2548 15:11 น. - comment id 524268
เฮ้ย...........เพ่หนุ่ย จารีบไปไหน จารีบไปไหน กลับมาดื่มชนแก้วกับผมก่อนดิ ......... มาทิ้งกันไปอย่างนี้ได้ไง .. วงเหล้าผมก็กร่อยดิ...............เฮ้อ...........
15 ตุลาคม 2548 05:11 น. - comment id 527467
.....อ่ะน่ะๆๆ บ่นอารายๆ ยังม่ายแก่ จาบ่นทามมาย บ่นมากๆ เดี๋ยวแก่เร็วนะคะ ...... กลอนดีจัง อ่านแระ แอบอ่านตอนเจ้าของเผลอหลับนกอ่ะค่ะ คิก คิก
15 ตุลาคม 2548 07:14 น. - comment id 527477
เฮ้ยพี่หนุ่ย ... ไมเป็นงี้ล่ะพี่ ... เกิดอะไรขึ้น ????????? ... ทำไมต้องออกไปด้วยล่ะ .. เมื่อวานยังดี ๆ อยู่เลยไม่ใช่หรอคะ ... ไหนบอกกับเอมแล้วไงว่าจะอยู่ดูแลเอม .. แล้วทำไมไปดื้อ ๆ ไม่บอกไม่กล่าวเอมแบบนี้ละคะ ... พี่หนุ่ยไม่เอานะคะพี่หนุ่ย ... มิตรภาพถึงแม้จะจบลงกับคนบางคน ... แต่มีอีกหลายคนที่ยังมีมิตรภาพและความรักอยู่นะ เอมรู้ว่าพี่มีเหตุผลในการตัดสินใจ และเมื่อพี่ตัดสินใจแล้ว เอมอยากเคารพสิทธิ์ แต่ว่า ... ถ้าหากคนที่รักเอมไม่กลับมา ... เอมก็คงจะลาไปเหมือนกัน ... และบางคนก็อาจจะพอใจก็ได้ที่ลูกบ้านหายไปกรุ๊ปใหญ่ ... แต่ก็คงไม่สนใจความรู้สึกของใครหรอกนอกจากตัวเอง
15 ตุลาคม 2548 07:47 น. - comment id 527479
..มัย? ..ต้องไปด้วยคะ ....แบบเรนไม่เข้าใจ.. ก็มิตรภาพยังคงเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการ ..และงดงาม..ในความรู้สึก .. แค่เพียง.. บางสิ่งที่เราไม่รู้..มาปิดกั้น และเรนก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลยนะคะ .. เรนแค่..อยากให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม.. มีรอยยิ้ม..และมิตรภาพ .. ก้าวข้าม ความรู้สึกที่ทำร้ายเราตรงนั้น..ให้ได้ .. ที่นี่สอนให้เรนเข้มแข็ง กับครั้งหนึ่ง..ที่เรนเคยได้รับ.. เรนสัญญากับตัวเรนเอง.. เรนจะไม่ล้ม..และเรนจะไม่แพ้ .. กับสิ่งที่เรนไม่ได้ทำ .. ทุกสิ่ง..ถูกกำหนดที่ใจ .. ยิ้มกับเรนและผู้คนรอบข้าง..นะคะ .. เรนเชื่อว่า ..ทุกคนที่นี่ ..ไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้แน่นอน.. เรนแค่อยากให้ทุกอย่างจบลง.. และเริ่มต้นใหม่ .. กับความรู้สึกเก่า .. ความรัก.. ความเข้าใจ..และการให้อภัย บาดแผลที่เกิดขึ้น ..เป็นได้แค่เพียงความทรงจำที่เราจะต้องเรียนรู้และป้องกัน ว่า..สิ่งนั้นเกิดขึ้นได้..อย่างไร .. อาจเป็น..แค่ความรู้สึกของเรน.. เรนฝากระลึกถึง ..พี่ปรายและคุณลุงด้วยนะคะ.. เรนยังคงเชื่อมั่น..ในตัวของคุณลุง.. ทุกอย่างต้องมีเหตุผล .. ก็เพราะคุณลุงสอนเรนเองว่า .. โลกปัจจุบัน สังคมวุ่นวาย..และโหดร้ายสำหรับคนอ่อนแอ... จำไว้นะตัวซน..ไม่ว่าสิ่งใด จะคิดว่าดีหรือไม่ดี ถูกหรือไม่ถูก..ต้องตรองอย่างน้อยสามครั้ง.. และจับความคิดนั้น..ส่องกระจกเงา พิจารณาอีกมุมหนึ่งด้วย..อย่าใช้ใจในการตัดสิน ใช้สมองให้มากๆ.. ....... เรน..คิดถึงทุกคนนะคะ .. และเรนก็หวังว่า ..ทุกอย่างจะกลับมาเหมือน้ดิม.. .. เรนรักที่นี่ และเรนก็รักทุกคนที่นี่..เช่นกันคะ .. บ้านไทโพเอ็ม .. ที่คล้ายๆบ้านเรนเลย.. .. มู๋เอม..เรนก็คิดถึงนะคะ.... ยิ้มกับเรน.. น่า ..นะ....
15 ตุลาคม 2548 08:09 น. - comment id 527481
มิตรภาพระหว่างพี่ชาย...กับน้องสาวเหมือนเดิมนะคะ
15 ตุลาคม 2548 08:25 น. - comment id 527486
ถึง .. ผู้ชายอ่อนไหว ในคืนหนึ่ง ที่ฉันเคยคุยถึงเรื่องใฝ่ฝัน สัมผัสศรัทธามาผูกพัน รู้จักกันในนามความคำนึง ละเมียด ละเอียด ละออ จนทดท้อต่อชีวิตคิดไม่ถึง เขาจะลาจากไปคล้ายรำพึง ขอสักซึ้งหนึ่งคำความเข้าใจ หากเปิดตา เปิดหู เปิดดูโลก สิ่งไกวโบกโยกย้ายย่อมกรายไหว หากเพียงใช้สมองคิดถูกผิดไกว ย่อมหลั่งไหลไปตามท่ามใจคิด ความจริง ... หนึ่งเดียว เหนี่ยวให้ชัด นิ่งเพียงซึ้งหนึ่งสัจศรัทธาสิทธิ์ หากสมองต้องเลื่อนไหลในทุกทิศ สับสนผิดย่อมพลั้ง พังหวังทอ ถึง ... ผู้ชายอ่อนไหว ในคืนฝัน เคยคุยกันหลากหลายสายมิตรก่อ ในวันนี้ไม่มีคำไม่มีรอ หากล้าพอเชิญเธอพัก ... อย่าหนักใจ สวัสดีค่ะ ... ยินดีที่ได้เคยคุยกัน สัมผัสได้ถึงความรู้สึกละเอียดอ่อนของคุณนะคะ ถ้าจะจากไป ... เราจากกันด้วยดี ถ้าจะกลับมา ... ขอให้กลับมาด้วยความเข้าใจ
15 ตุลาคม 2548 10:05 น. - comment id 527501
เคารพในการตัดสินใจของคุณคอน ไม่รั้ง ไม่ถามเหตุผล เพราะหนึ่งคนคิด ไม่จำเป็นต้องเหมือนร้อยคนคิด
15 ตุลาคม 2548 10:40 น. - comment id 527512
รอสุภาพบุรุษคนเข็นแพนะ
15 ตุลาคม 2548 11:03 น. - comment id 527521
..๏ ฝากเธอด้วยดอกไม้.......มวลพรรณ ฝากส่งค่าความฝัน..............เลิศล้ำ ฝากยิ้มอย่างตื้นตัน.............แก้มอาบ รินหลั่งมาเป็นน้ำ................จากห้วงหัวใจ ฯ
15 ตุลาคม 2548 11:15 น. - comment id 527533
บางสิ่ง บางอย่าง ไม่เข้าใจ...
15 ตุลาคม 2548 11:46 น. - comment id 527553
ทุกอย่างเกิดขึ้น..ตั้งอยู่..และดับไป...มีพบ...ก็ต้องมีพราก....มีเจอ...ก็ต้องมีจาก....เป็นสัจจธรรมแห่งชีวิต.....เราเคารพในการตัดสินใจ..ของคุณหนุ่ยค่ะ..แต่สิ่งที่เหลืออยู่คือ...ความรู้สึกที่ดี...ความประทับใจ..ความเสียสละแก่เพื่อนพี่น้องในไทยโพเอ็ม...จะตราตรึงไว้ในใจตลอดกาล.... ...ขอให้คุณหนุ่ย..โชคดี..และจะรอคอยการกลับมาอีกครั้งค่ะ...
15 ตุลาคม 2548 12:01 น. - comment id 527565
ยังรักและปรารถนาดีเสมอค่ะ
15 ตุลาคม 2548 12:14 น. - comment id 527575
คิดถึงกันบ้างน่ะค่ะ..
15 ตุลาคม 2548 13:00 น. - comment id 527590
เออ อยู่ดี ๆ ก็มาลา นึกเหรอว่าจะหนีพ้น ขอให้ปีนเสาไฟให้สนุกนะ มีความสุขกับงานที่ทำนะน้อง แล้วก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย คิดถึงจะโทรหา ไง ๆ ก็หนีพี่ไม่พ้น
15 ตุลาคม 2548 14:00 น. - comment id 527619
มิตรภาพบางครั้งอาบฉาบเล่ห์ร้าย ให้จิตใจอ่อนไหวไปเสมอ หากเหนื่อยนักก็หยุดพักจักพบเจอ ลมอุ่นอุ่นจากใจเพ้อไม่เก้อดาย ขอพบเจอสิ่งสรรค์พลันเป็นสุข ขอสนุกสุขใจไม่ห่างหาย ขอชมชื่นความเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ห่างกลายจากเพื่อนบิดเบือนกัน ความเป็นจริงทุกสิ่งใดที่ในโลก อาจดูโศกไปบ้างอย่างห่างหัน ขอเพียงเธอมีความรักพักใจพลัน เหน็ดเหนื่อยนั้นจะหายได้ในบัดดล ***อย่างน้อยคุณก้อได้ทำอะไรที่ใฝ่ฝัน เพื่อคนที่คุณรักและมีความหมายต่อคุณสำเร็จแล้ว ยินดีด้วยน่ะค่ะ...
15 ตุลาคม 2548 20:45 น. - comment id 527685
บางกบนั้นแม้ออกนอกกะลา แต่สมองกับสองตาคงฝ้าเฉย ด้วยความคิดติดหัวอย่างตัวเคย กระไรเลยออกไปใช่จะดี - ขนาดในกะลาเล็กเล็กนั้น - กบเพื่อนกันปันข้อมูลพูนสักขี - ยังไม่รู้ไม่เข้าใจว่าไหนดี - แล้วจะมีประโยชน์อะไรออกไปเคว้ง
15 ตุลาคม 2548 21:21 น. - comment id 527696
กบในกะลาออกมาตัวมันก็ขาวสะอาด เคยเห็นไหม กบที่เขาเลี้ยงในกะลาน่ะ ไม่เหมือนสัญชาติคางคกที่อยากเป็นกบ แต่เป็นไม่ได้ เป็นได้แต่คางคก ชเลีย ไม่ต้องห่วงเขา ห่วงตัวเองเถิ๊ด อะ อ๊ะ อย่ามาต่อปากต่อคำนะ ไม่ชอบจริงๆ พวกถากเขาไปทั่ว คุณที่รักของฉันเขาไปทำอะไรให้ ต้องมาเหน็บเขาด้วย
15 ตุลาคม 2548 22:22 น. - comment id 527726
อิ อิ. จุ๊ๆๆๆ.. อย่าเอ็ดไป กำลังหาเรื่องลบกระทู้ บาดใจ
15 ตุลาคม 2548 22:25 น. - comment id 527729
15 ตุลาคม 2548 23:12 น. - comment id 527771
15 ตุลาคม 2548 23:14 น. - comment id 527773
ดีแล้วล่ะออกไปอยู่นอกกะลา ดีกว่าอยู่ในกะลามืดๆ บางทีการว่ายน้ำแต่ท่ากบซะจนเคยไม่มีอะไรตื่นเต้น ถ้าอยากจะเปลี่ยนท่าว่ายน้ำเป็นกรรเชียงบ้างอาจจะได้อะไรใหม่ๆ ไปเถิดถ้าคุณไปแล้วมีความสุขใจกว่าที่เป็นอยู่
16 ตุลาคม 2548 00:24 น. - comment id 527796
คงไม่มีใครลืม คุณหนุ่ยหรอกครับ คิดถึงก็แวะเวียนมาเยี่ยมเพื่อนฝูงบ้าง ผมเข้าใจว่าทุกสิ่งยอมมีดเริ่มและจบสิ้น หากในวันหน้าอยากให้คุณหนุ่ยกลับมาที่นี่ อีกครั้ง เสียดายครัยที่จะไม่ได้อ่าน งานเขียนดีๆอีก ไม่ได้เจอเพื่อนที่เคยอำกันในบทกลอนอีก ก็ไม่หมดไปสักทีน่ะคนป่วนนี่ เอาเถอะ ขอให้โชคดี คุณค้างคาวคืนคอน ใบบอนแก้ว ที่รักของฉัน