เธอจะรับรู้ถึงความเสียใจนี้ . . รึเปล่า หัวใจบางเบา ถูกทำร้ายจนแทบไม่มีเรี่ยวแรงเหลือ น้ำตาหยดใส-ใส ร่วงหล่นลงมา อย่างไม่เหลือเฟือ อยากให้มีความสงสารจุนเจือ ส่งมาเผื่อคนเจ้าน้ำตา เพียงอยากให้เธอยกโทษให้ . . เท่านั้น ความผิดที่ได้ทำ ฉันเสียใจ อยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม คำขอร้อง จากคนที่สำนึก แค่อยากให้เธออภัย โปรดอย่าทำลายหัวใจ โดยการเปลี่ยนไป ได้ไหมเธอ อย่าให้ฉันต้องเจ็บไปมากกว่านี้เลย . . คนดี ทรมานเหลือเกินตอนนี้ ที่เธอมีสายตาชาเฉย สิ่งที่ฉันต้องทำคืออะไร ฉันถึงจะไม่เห็นสายตาที่เฉยเมย ถ้าได้เธอกลับมาเหมือนเคย ฉันจะทำมันเลย เพียงแค่อย่าทำเป็นเฉย เฉย เหมือนไม่มีอะไร . . ค้างคา อ ย า ก ใ ห้ เ ร า คื น ดี ไ ด้ มั้ ย นี่ คื อ คำ อ้ อ น ว้ อ น จ า ก หั ว ใ จ . . ที่ รั ก เ ธ อ . .
11 ตุลาคม 2548 15:55 น. - comment id 525975
อานู๋น้อยเอ้ย...สงสารลูกกะตาลุงหน่อยนะทีหลังเอาสีเข้มๆหน่อยนะจะได้อ่านออก..แบบว่าลุงแก่เลี้ยวอะ...
13 ตุลาคม 2548 12:25 น. - comment id 526767
ได้สิค่ะ.. อิอิ.. แป้งแวะมาทักทายค่ะ.. มาช้าไปไม่ว่ากันนะ กลอนน่ารักดีค่ะ... ++
13 ตุลาคม 2548 21:13 น. - comment id 526995
ขอบจัยทั้งคู่มากเรยจร้า ^ ^
19 ตุลาคม 2548 00:13 น. - comment id 528546
ย๋า นัสมาช้ามากๆๆๆ ให้อภัยป้ะคะ กลอนเพราะค่า แบบว่าอมเศร้า กะ..แง๊
12 พฤศจิกายน 2548 21:05 น. - comment id 534814
ขอบจัยจ้านัส อิอิ ^^