วัยห้าขวบของเด็กน้อย เฝ้ารอคอยบิดาอยู่ทุกเย็น แต่ละวันบิดาทำงานไม่ว่างเว้น เหตุจำเป็นบิดาต้องทำงาน วันหนึ่งหนูน้อยคอยโอกาส เมื่อบิดากลับจากที่ทำงาน ท่าทางอ่อนเพลียน่าสงสาร จึงเข้าไปถามคุณพ่อครับ คุณพ่อครับทำงานได้เงินชั่งโมงละเท่าไร อ้าว มันเกี่ยวอะไรกับตัวเจ้านัก ที่ฉันทำงาน งานก็แสนหนัก เจ้ามาซักไซ เพื่อสิ่งใดกัน ทำงานชั่วโมงล่ะสามสิบบาท ไม่เคยขาดพลาดกันงานแต่ละวัน งานจำเป็นและรับผิดชอบของฉัน เจ้าถามถึงมันเพื่อต้องการสิ่งใด คุณพ่อครับผมขอยืมเงินสักสิบบาท เงินสิบบาทเจ้าเอาไปซื้ออะไร ของเล่น ตัวการ์ตูนเป็นเรื่องเหลวไหล ให้เจ้าไปทำการบ้านเป็นสิ่งที่ดี เด็กน้อยหน้าเสียเดินเลี่ยงออกไป พ่อรู้สึกเสียใจที่เห็นลูกเดินหนี พ่อเดินตามเข้าไปถามชวนชี้ เจ้านี้มีความจำเป็นอย่างไร เด็กน้อยยิ้มออกมาทั้งน้ำตา หนูสะสมเงินมาเพื่อที่จะได้ใช้ ซื้อเวลาหนึ่งชั่วโมงของพ่อนี้ให้ เพื่อพ่อจะได้อยู่กับหนูซักหนึ่งชั่วโมง
9 ตุลาคม 2548 16:51 น. - comment id 525346
แวะมาอ่านงานกลอนจ้า
9 ตุลาคม 2548 17:47 น. - comment id 525351
....
9 ตุลาคม 2548 22:05 น. - comment id 525405
.......... เหมือนคุณเรนค่ะ ที่อ่านแล้วน้ำตาซึม
10 ตุลาคม 2548 07:50 น. - comment id 525456
ซื้อเวลาหนึ่งชั่วโมง ที่จริงหนูน้อยคงอยากซื้อตลอดชีวิตนะคะ