เหตุทุกข์ดั่งลมท่องภูผา วิญญาณถิ่นพสุธาล่องลิ่ว เนืองนิจใจหนักยังปลิดปลิว เหิมหิวหิ้วเริงใจไร้วีแวว หากชีวีข้านี้พอเลือกได้ จะรักษาดวงใจให้เจ้าแก้ว ถึงวันนี้ขวัญตาข้าเจ็บแล้ว กลางแนวกลางไฟโศก - นรกใด เหนื่อยหนักนักแล้วชีวีที่ผ่านพ้น เพียงหนึ่งคนความต้องการที่เหลือใฝ่ หรือหนึ่งความต้องการข้ามากไป บางอย่างต้องชดใช้ - มากกว่านี้ กอดชีพสองดวงใจไว้ดั่งแก้ว ทุกอย่างวางมอบแล้วในถิ่นที่ สืบวันด้วยคุณงามความดี ลมโลกรานราวี - วิปลาส เอาเลยเจ้าจอมมารใจชั่ว ตัวกูไม่เคยกลัวดั่งคนขลาด ดวงใจกบฏใคร่ ในภพชาติ ขอปลดทาสแสนทุกข์แม้สุขพลบ ............................................. 27/เมษา/46
9 ตุลาคม 2548 15:07 น. - comment id 525310
สามารถ กับ ปลิดปลิว เป็นงานเก่าเอามาโพสเก็บไว้เท่านั้นครับ
9 ตุลาคม 2548 15:39 น. - comment id 525325
ดี คับเยี่ยมคับ
9 ตุลาคม 2548 16:39 น. - comment id 525342
ดีค่ะ จะได้มาแบ่งปันให้ข้าพเจ้าได้อ่านด้วย
10 ตุลาคม 2548 07:54 น. - comment id 525459
10 ตุลาคม 2548 11:37 น. - comment id 525531
เป็นงานเก่าน่ะครับ เป็นอารมณ์ในตอนนั้นแย่ๆครับ คุณชลกานต์ ผมสังเกตว่าคุณเฟ้นคำที่ใช้อย่างมากชื่นชมคุณตรงนี้ครับ ผมเองมีแต่หัวใจ ไม่ขยันนัก เก็บใส่คลังคำไว้เยอะๆนะครับ วันหลังผมอาจจะขอยืมมาใช้มั่ง ขอบคุณอีกครั้งครับ
10 ตุลาคม 2548 13:23 น. - comment id 525588
10 ตุลาคม 2548 14:45 น. - comment id 525622
สวัสดีค่ะ คุณธรรม ที่ชลกานต์ชอบหาคำ ก็คงเพราะชอบเพ้อเจ้อน่ะคะ อะไรก็ไม่รู้ แต่มีท่านผู้รู้ก็คอยแนะนำ อย่าให้เลอะเทอะเกินไป เค้าบอกว่า ล้ำลึก กะเลอะเทอะ มันก่ำกึ่งกันมากเหลือเกิน อิอิ แต่ชลกานต์ก็ค่อนข้างไปทางเลอะเทอะบ่อยๆเลย
10 ตุลาคม 2548 15:13 น. - comment id 525635
มาอ่านงานที่ดีค่ะ