.... มุ่นมวยผม เหน็บจำปี ที่ศีรษะ ประจงปะ แป้งร่ำ น้ำปรุงหอม กลิ่นกำซาบ นาสา น่าดมดอม เป็นกลิ่นดอก พยอม หอมไปไกล .... แล้วรีบมา หาพี่ ที่หน้าบ้าน เราเรียกขาน ว่าลาน มะขามใหญ่ ต้นสูงชัน เสียดฟ้า สูงกว่าใคร กิ่งก้านใบ แผ่สาขา น่ารื่นรมย์ .... ได้ยินเสียง จู้ฮุกกรู อยู่ที่ไหน นกเรียกคู่ หรือไร ส่งเสียงขรม ใบไม้พริ้ว ปลิวไหว ตามแรงลม มีรักห่ม ไม่เคยหนาว ร้าวรานใจ .... พี่จ๋าพี่ ดูวิหค ที่ผกผิน นกร่อนบิน เรียกหาคู่ อยู่เสียงใส แม้นพี่ไป อยู่แห่งหน ตำบลใด จะหอบรัก ติดตามไป ไม่แรมรา.
31 ธันวาคม 2544 22:37 น. - comment id 28109
แล้วเธอก็มุ่นมวยมาหาพี่ ดูสิ สวยศอ คอระหง แก้มนวล พักตร์นาง ช่างบรรจง พี่หลง จนพลั้งเพ้อ เผลอเพียงชม จะผิวปากเป็นเสียงวิหคใส ยังเพี้ยนเป็นเสียงไก่ใจจะล่ม จะฝากรัก ก็แทบบ้า น้ำตาระทม ้เกลียดลม ที่พร่ำพัด ขัดจังหวะ
1 มกราคม 2545 03:29 น. - comment id 28128
แหม... น่าอิจฉาจังเลยนะ.. อิอิ