เสาะแสวงแสงชโลมโถมชีวิต หมายรู้ทิศทาบทองส่องไสว กระจ่างพบทบทวนกระบวนใจ แจ่มแจ้งนัยไขขานกาลเวลา แสงสาดแล้วแก้วระยิบพริบกระจ่าง ยังหลงทางคว้าแสงแรงหนุนค่า ลืมก้มน้อมยอมนับรับเงาตรา หลังแสงจ้ามืดสงัดชัดคมเงา เงายังตรึงตอกตามทุกท่ามทิศ ยังแสงปิดให้มองส่องใจเขลา จึงยากรู้รอบด้านผ่านมัวเมา จิตหลบเคล้าซ่อนไว้ ... ไม่เคยรู้ เราไขว่คว้าควานแสงเพื่อแจ้งจิต แต่ไม่คิดค้นเงาขลาดเขลาอยู่ ซ่อนเบื้องลึกตรึกซ้ำไม่จำดู หลงแสงครู่สาดทอดล้างบอดมัว ฉัน ... อีกคนค้นหากระจ่างชีวิต เบิกดวงจิตรับแสงแจ้งทิศทั่ว มิก้มมองเงาหลังยังพันพัว เมาเกลือกกลั้วหลงใหล ... ไม่รู้เลย ฉันหลงแสงแห่งฝันตะวันพุ่ง ฉันจึงมุ่งเดินหน้าอย่างผ่าเผย ฉันหลงใหลดอกไม้ไหวรำเพย ฉันจึงเอ่ยบอกรักทักโลกนี้ ฉันลืมตนค้นเงาไม่เคยพบ จึงซ่อนหลบมุมนิ่งอิงแสงสี แล้วปลาบปลื้มดื่มด่ำล้ำความดี ไม่รู้จักเลวมีที่ทั่วไป แง่มุมโลกโศกสุขในทุกด้าน ฉันยังหวานซ่านซึ้งตรึงใจไหว หลงโลกลวงทะลวงซ้ำกระหน่ำใจ หลงหลับใหลไฟแสงแห่งชีวิต เงาทาบมัวสลัวลางยามห่างแสง ย่อมแจ่มแจ้งคมลึกมิติปิด คมแห่งแสงแทงทะลุปรุแจ่มคิด ทะลุจิตลึกเร้นเห็นสิ่งจริง โลกใช่เพียงมีแสงแจ้งสว่าง ณ เบื้องล่างห่างไกลในทุกสิ่ง มีเงามืดยืดยาวราวซ่อนอิง อาจแนบนิ่งไหวเคลื่อนเหมือนเล่นกล หากหลงแสงแรงจ้ามากระทบ แสงย่อมกลบทุกสิ่งยิ่งสับสน โลกจึงยุ่งมุ่งหมายทำลายวน เปลือกปลอมปนหม่นหมางสิ้นทางไป จึงรู้จักแสงเงาทั้งเว้าลึก จึงรู้สึกรอบด้านอันพล่านไหว จึงสำนึกผลึกประสาน หวาน-ขมใน จึงล่วงชัดในใจได้เที่ยงแท้ เสาะแสวงแสงแจ้งแห่งชีวิต เงายังติดตามตนบนบาดแผล ลืมคมเงาแง่คมคิดถูกปิดแปร หลงแสงแผ่หลงตัวตนหลงวนใจ.
8 ตุลาคม 2548 16:52 น. - comment id 525099
ชอบท่อนนี้จังเลยค่ะ เสาะแสวงแสงแจ้งแห่งชีวิต เงายังติดตามตนบนรอยแผล ลืมคมเงาแง่คมคิดถูกปิดแปร หลงแสงแผ่หลงตัวตนหลงวนใจ ชอบจังๆ
8 ตุลาคม 2548 19:30 น. - comment id 525121
นึกว่าจะมาแบบอารมณ์เพลง แสงและเงาของอู๋โฟร์ท ที่ไหนได้ คนละฟิวเลยเจ๊ ฉันหลงคอยรอยแสงแห่งหิ่งห้อย เจ้าดาวน้อยบินได้ตามใจหวัง แม้นแสงน้อยนั้นนิดกระจิ๊ดจัง แต่ก็ยังมีแสงแห่งตัวตน...
8 ตุลาคม 2548 19:48 น. - comment id 525129
อันแสงทองส่องทางสว่างจิต ที่มืดมิดมองเห็นทางสว่างใส แสงเงาทาบตามติดไม่ห่างไกล แสงขาวใสวิ่งวนปนขาวดำ เรื่องนี้ดีมากๆจ๊ะน้องสาวได้แง่คิดที่ดีจริงๆ คนเรามีขาวกะดำต้องเข้าใจอีกมากจ๊ะ ชอบมากๆๆบทนี้เนี้ย
9 ตุลาคม 2548 12:08 น. - comment id 525286
อืม ..ม ..สื่อความหมายในบทกวีได้ดีด้วยดิคะ .. ฉันหลงแสงแห่งฝันตะวันพุ่ง ฉันจึงมุ่งเดินหน้าอย่างผ่าเผย ฉันหลงใหลดอกไม้ไหวรำเพย ฉันจึงเอ่ยบอกรักทักโลกนี้.. เรนชอบความหมายของบทนี้จัง.. ..