อ้อมกอดดิน

แดดเช้า

เคยตะกายว่ายฟ้า ....................................เก็บดาว
หวังก่อเพริศแพรวพราว...........................ซาบซึ้ง
เป็นหนึ่งซึ่งห้วงหาว...................................เลอเลิศ
เกี่ยวกิ่งดาวแห่งบึ้ง...................................บ่อห้วงราตรี
หลง ... ตีค่าเลิศล้ำ.....................................ดาววาว
หลง ... เทิดฟ้าสูงพราว..............................เพริศไว้
หลง ... กอบเกียรติก่อกราว........................ก้องเกริก
หลง ... เก็บมายาไว้..................................เชิดแก้วกลอยใจ
เกี่ยวกิ่งไกวแห่งฟ้า...................................พึงหวัง
ขอมุ่งฟ้าอย่าชัง..........................................แห่งข้า
ว่ายเวิ้งเก็บพลัง........................................หนุนกอบ ดาวนา
เพียงเด่นเป็นดาวจ้า.................................แจ่มแจ้งเกินใคร
พลั้ง ... เพียงใจมุ่งคว้า..............................ร่วงกราว
พลั้ง ... สิ่งหมายร่วงราว.............................เปล่าว้าง
พลั้ง ... เก็บสะเก็ดดาว..............................เพียงวาด ฝันเอย
พลั้ง ... ไขว่มายาสร้าง...............................หลอกห้วงใจตน
หล่นบนดินรับพื้น......................................โอบกาย
ดินอบอุ่นยังราย........................................ร่างล้อม
ซับแผลเจ็บเจียนตาย...............................หมายซบ ดินนา
เพียง ณ แห่งห้อมอ้อม...............................อุ้มชีพเพียงดิน
ผินหน้าหาพร่างฟ้า....................................ดาวตะกาย
ยลแห่งคนหลากหลาย...............................ว่ายว้าง
ดินยังซับใจคลาย......................................แผลเจ็บ
ดั่งประโลมจิตคว้าง....................................อย่าได้คว้าลม
"หยุดตะกายข่มข้า.....................................แดนดิน
ตีนเหยียบหมู่ต้นติณ.................................รากหญ้า
เหตุใดจึ่งหมายบิน....................................ตะกายย่าง สรวงเอย
ระลึกคุณดินหล้า........................................ซับซึ้งแรงหวัง"
ดินยังเตือนจิตคล้อง..................................ความคิด
รองรับซับชีวิต...........................................โอบอุ้ม
เกิดก่อกับดินติด.......................................เดินวิ่ง
ตายมิดมอดคับคุ้ม.....................................หล้าล้อมกายฝัง
เลิกหวังว่ายคว้าว่าง..................................พราวดาว
แรงเก็บเพียงเรื่องราว..............................แห่งนี้
ณ สิ่งตรงหน้าคราว....................................ปัจจุ บันกาล
เพียงมุ่งหมายแจ่มชี้..................................จิตแจ้งจารจริง
นิ่ง ... เพียงหยุดไขว่คว้า...........................ทะยาน
นิ่ง ... ดั่งรู้เหตุการณ์.................................ซ่อนเร้น
นิ่ง ... เพียงซับตำนาน...............................ลึกล่วง
นิ่ง ... แนบสัมผัสเฟ้น...............................เลือกล้ำคำธรรม
ฉ่ำลิ้มรสหล้าล้ำ..........................................ปานสรวง
ย่อมยิ่งกว่าลมกลวง...................................ห้วงฟ้า
จรดรสแห่งดินรวง.....................................หวานนัก
จึ่งละเลิกเกริกคว้า.....................................เกียรติก้องมาครอง
หวนมองหาภาคพื้น...................................ดินดอน
ดินย่อมรับตะกอน.....................................ชีพได้
เพียงชีพมอดม้วยมรณ์..............................ดินโอบ คืนนา
แหล่งก่อเกิดปลอบไข้................................ดับสิ้นสลายหมอง
ครองคารวะแด่พื้น....................................ดินดาน
แม่แห่งกัปป์กัลป์กาล................................มากถ้วน
เกิดดับโลกเนิ่นนาน.................................ขานสดับ
ดินดุจผืนรองม้วน.....................................แมกไม้สรรพสรรค์.				
comments powered by Disqus
  • กอกก

    6 ตุลาคม 2548 23:39 น. - comment id 524358

    41.gif ขอชื่นชม อ้อมกอดดิน...
    รักผืนดิน กลิ่นดิน เข้าเต็มหัวใจเชียว...
    
    36.gif36.gif แถมให้อีก 2 ดอก...
    
    สวัสดีค่ะ
    36.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 ตุลาคม 2548 23:41 น. - comment id 524359

    รูปสวย  โคลงไพเราะและความหมายดีมากเลยค่ะ
    
    แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • น้ำตานาง

    7 ตุลาคม 2548 01:07 น. - comment id 524377

    36.gif นางมาจากดินที่พยายามเป็นดาว พอเผลอตัวก็ลืมตัวเผยความเป็นดินทุกทีสิน่า
    46.gif ล้อเล่นจ้ะ แค่ชอบคำว่าอ้อมกอดดินมาก ๆๆๆๆ
    
    59.gif..................
    36.gif..................
  • นางสาวใบไม้

    7 ตุลาคม 2548 07:38 น. - comment id 524386

    ...แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ...36.gif
  • พี่ดอกแก้ว

    7 ตุลาคม 2548 10:43 น. - comment id 524469

    ความสามารถในการเขียนและวางสาระ..อ่านด้วยความชอบและชื่นชมค่ะ11.gif
  • ชลกานต์

    7 ตุลาคม 2548 11:37 น. - comment id 524496

    เอ.. ไปแนะนำโคลงพี่ไรไก่หน่อยเดียว
    กลายเป็นอารมณ์โคลงมาเป็นชุดเลยนะเจ๊
    4.gif เพราะด้วยเนี้อหาถ้อยคำค่ะ
  • sodasasa

    7 ตุลาคม 2548 12:08 น. - comment id 524503

    อ้อมกอดดินนี่ช่างอบอุ่นจังเลยนะคะพี่รุ่งขา 11.gif  เพราะจังเลยเจ้าค่
  • ธรรม ทัพบูรพา

    7 ตุลาคม 2548 12:57 น. - comment id 524523

    ครั้งหนึ่งหน้าหนาว-ในที่ห่างไกล ปี 2542  เป็นปีที่หนาวมาก เชิงเขาริมโขงอากาศเกือบแตะ 0 องศา
    
    เช้าหนาว อันหนาวเหน็บ ลมเย็นน่ากลัว อากาศรอบตัวเย็นเยียบ  ท้องฟ้าเหมือนใสเหมือนกำลังจะกลายเป็นน้ำแข็ง
    
    ผมนั่งลงรับรู้และสัมผัสไออุ่นจากดิน มันยังคงอุ่นมาตลอดคืน 36.gif
    
    มาเปิดอ่านไปเรื่อยๆครับ สบายดีนะคุณอัลมิตรา
  • ธรรม

    7 ตุลาคม 2548 12:58 น. - comment id 524524

    ขอโทษ คุณแดดเช้าด้วยครับ36.gif
  • ๏ ปกากะญอ ๏

    7 ตุลาคม 2548 13:24 น. - comment id 524562

    ลงจาก.....ยอดดอย 
    
                 ฉันเอาความรักมาให้ ...
    
                  ฉันเอา  36.gif  มาฝาก ...
    
    
             
    2.gif  ..... ปกากะญอ......   2.gif
  • ไรไก่

    7 ตุลาคม 2548 15:00 น. - comment id 524609

    แวะมาอ่านผลงานยอดเยี่ยมของน้องแดด
    และเก็บไว้เป็นแนวทางการเขียนจ๊ะ
    ขอบคุณหลายเด้อเจ้า
  • พี่พุด

    7 ตุลาคม 2548 17:25 น. - comment id 524710

    16.gif36.gif
    พี่พุดรักบทนี้มากค่ะ
    ต้องอ่านหลายๆเลยค่ะอิอิ
    
    ชื่นใจจังค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน