การรอคอย เงียบหงอยเหงาล้ำเกินคำถาม ฝนหนึ่งผ่านไปไม้ผลิงาม ร่วงใบผ่านโมงยามหลายเวลา เผาะผล็อย น้ำตายังทิ้งรอยคอยคุณค่า ร่วงร้าวหนาวหัวใจไหววิญญาณ์ หวิวผวาหวั่นหวาม ... แทบปลิดปลิว ลมหนาว อีกระลอกบอกผ่าวเพียงแผ่วผิว เจ็บร้าวหนาวยะเยือกทุกรอยริ้ว คอยหวังหวิวปลิวมาจับกับสายลม ซึมซ่าน น้ำตาผ่านซุกซ้อนซ่อนขื่นขม หวั่นหวังหายละลายลับกับสายลม ปลิวเกินชมหวังวามความฝันคลาย แดดสาดแสง อีกฤดูแห่งฝันร้าวคราวคอยหมาย ร้อนร้ายแปลบแทบทุรนทนเจียนตาย หัวใจคล้ายปลิดร่วงจากห้วงใจ ว้าเหว่ เสียงกล่อมเห่การรอคอยเอนอ่อนไหว ระริกร่านซ่านซึมซึ้งภายใน เงียบ ... อาลัยฝันหายจากปลายฟ้า การรอคอย เร้นรอยเงาแรกแทรกคุณค่า หว่างหวิวปลิวซมจมน้ำตา ซ่อนเวลาระหว่างฝัน ... วันรอคอย. (๒๒ กันยายน ๒๕๔๑)
แดดเช้า 28 ก.ย. 2548 17:46 น. - ID 81681 
880
8
0
28 กันยายน 2548 17:48 น. - comment id 520585
ห่างหายไปจากบ้านกลอนหลังนี้ไปเป็นเวลา ๒ วันกว่าๆ เกือบจะ ๓ วันแล้ว และด้วยสัจจะปณิธานที่คิดไว้ว่า จะจากหายไปสักระยะประมาณ ๓-๔ วัน เพื่อกิจบางอย่างของจิตใจ และแล้ว ... ก็เกิดการค้นพบสิ่งภายในจิตใจขึ้นมาบางอย่าง นั่นก็คือ ความงามของการรอคอย ทำให้แดดเช้ารีบไปค้นหาบทกลอนเก่าๆ ของแดดเช้าที่สูญหายไปมากมายแล้วนั่น ส่วนหนึ่งยังถูกเก็บรักษาอยู่ในแฟ้มอย่างดี แม้จะไม่มีไฟล์บันทึกไว้ก็ตาม มันถูกซ่อนอยู่กับกองหนังสือกองมหึมา ที่วันนี้แดดเช้าเกือบเอาชีวิตไม่รอดด้วยกล่องหนังสือกล่องหนึ่งจะหล่นร่วงใส่ศีรษะของแดดเช้า แต่ยังมีความว่องไวอยู่บ้างที่ดันมันไว้ได้ทัน แล้วแดดเช้าก็ได้บทกวีบทนี้มาสมดังตั้งใจ ... พร้อมๆ กับรีบเปิดเครื่องแล้วคีย์ข้อมูลลงไปในคอมพิวเตอร์ ....... หลังจากที่กลับไปนิ่งจิตใจ ความแกว่งไกวภายในจิตเริ่มลดดีกรีการวนวุ่นลง หลังจากที่แดดเช้าไม่อาจจะควบคุมจิตใจตัวเองได้ให้มั่นนิ่งท่ามกระแสกระทบของผู้คนไม่ว่าในด้านงาม ด้านดี ด้านแรง หรือด้านใดๆ ก็ตาม และซึ่งถ้าแดดเช้ายังไม่เข้มแข็งพอที่จะรับแรงกระทบได้อีก แดดเช้าก็ต้องทำพิธีการ หักดิบ เช่นนี้อีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกว่าเข้าถึงความแกร่งเข้มในหัวใจอย่างแท้จริง แดดเช้าก็ยังจะรักษาสัจจะปณิธานไว้อยู่ดีที่จะไม่ออนไลน์พูดคุยกับใคร แม้จะนำบทกลอนมาลงไว้ให้เพื่อนๆ อ่านกันสักบทนี้ก็ตาม มีพลังมากมายที่ไหลหลั่งกลับมาพร้อมกับความสงบเงียบนิ่ง เป็นความงามของความเงียบ เป็นความง่ายของความลำพัง และดิ่งลึกตรึกเข้าไปสู่เนื้อแท้ภายในใจอย่างแท้จริง หลายครั้งแล้วที่ปณิธานแทบจะล้มเหลว แต่ด้วยอานุภาพแห่งการระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสังฆเจ้า แล้ว แดดเช้าจะต้องข่มดวงจิตภายในให้ได้ เพื่อที่จะได้ค้นพบสิ่งวิเศษอันยิ่งใหญ่ จึงไม่ไหวตามอารมณ์ความต้องการ ความอยากและความปรารถนาที่คุกรุ่นภายในห้วงใจ ในอันที่จะเข้ามาเที่ยวเล่นในบ้านกลอนแห่งนี้ และยังได้ผลงานอีกหลายบท ซึ่งหลังจากครบกำหนดที่แดดเช้าตั้งใจแล้ว จะนำมาให้อ่านกันค่ะ โดยเฉพาะ ความงามแห่งการรอคอย .... และ ความงามท่ามความเงียบ นี่ช่างงดงามเสียเหลือเกิน แล้วจะนำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ ขอให้ทุกคนมีความสุข .... ทิ้งข้อเขียนไว้เพียงเท่านี้ แล้วรอคอยวันพรุ่งนี้ ช่วงเวลาหลังตะวันตกดินนะคะ ขอบคุณค่ะ ด้วยความคิดถึง แดดเช้า (รัศมีตะวัน)
28 กันยายน 2548 18:48 น. - comment id 520620
จะรอรับชมความงดงามที่แบ่งบานขึ้นในจิตใจนะคะ ^^
28 กันยายน 2548 19:32 น. - comment id 520629
กลอนเพราะมากเลยค่ะ ขอเข้ามาอยู่ในกระแสของการรอคอยด้วยอีกคนค่ะ
29 กันยายน 2548 01:37 น. - comment id 520736
ขอให้พบสิ่งที่ดี
29 กันยายน 2548 03:50 น. - comment id 520748
ยินไหมไส้เสียงใจสวรรค์ รัศมีจันทร์ซ่อนซน กระตุกสาย ประโคมดนตรีให้ผ่อนคลาย บอกความหมายเงียบสงบใช่กลบใจ
29 กันยายน 2548 06:26 น. - comment id 520759
บางที การได้ปล่อยความคิดไปท่ามความเงียบระหว่างการรอคอย....ให้ความรู้สึกดี สงบและงดงามในความรู้สึกเสมอ .
29 กันยายน 2548 07:29 น. - comment id 520779
เป็นการรอคอยท่ามกลางความงาม และความเงียบสงบของดวงจิตที่มิหวั่นไหวตามคลื่นที่มากระทบจนถึงเวลาที่กำหนด ครบวาระสัญญาใจ มาเป็นกำลังใจให้น้องสาวจ้า
29 กันยายน 2548 08:33 น. - comment id 520815
รอคอยบางทีสุข บางทีทุกข์เกินทนไหว ทนต่อไปเถิดใจ ไหนไหนก็เต็มใจรอ
29 กันยายน 2548 09:45 น. - comment id 520841
มาแว้ว พี่รุ่งกลับมาแว้ว คิดถึงจัง อ่านกลอนนี้แล้วหายคิดถึง พี่รุ่งหายไปไหนมาอะคะ อยากคุยด้วยนะคะ แต่ว่าเอ็มยังออนไม่ได้ กลอนนี้น้องชอบมากเลยอะ เพราะอะเพราะ คิดถึงงๆๆๆๆๆๆๆ
29 กันยายน 2548 13:14 น. - comment id 520941
ยินดีต้อนรับกลับครับ...
29 กันยายน 2548 17:17 น. - comment id 521090
ว่าจะโพสตอบของเจ๊ เนตก็ดีๆเสียๆ นี่เข้ามารอบนี้ต้องรีบโพสก่อน เดี๋ยวเสียอีกเข้าไม่ได้ ก็ตั้งใจรอคอยเจ๊อยู่นะเจ้าค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
