ทรายเม็ดน้อยมีค่ามากกว่าฉัน ถึงลืมกันไปได้อย่างง่ายดาย หลงเหลือให้เห็นเป็นสิ่งสุดท้าย คือรูปถ่ายให้ไว้เป็นเพื่อนกัน หายห่างจากไปไม่บอกกล่าว สิ่งใดเล่าโกรธเคืองให้กับฉัน เข้าทักทายง้อคืนดีอยู่ทุกวัน ทำไมผันแปรไปใจของเธอ ขอบอกกล่าวความจริงให้ได้รู้ เพราะได้คู่คนใหม่เหมาะสมเสมอ เป็นคนที่รู้ใจใฝ่ละเมอ เพียงเธอตอบฉันมาว่าทำไม.
22 กันยายน 2548 07:42 น. - comment id 517696
บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม บางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขำ อยากจำ กลับลืม อยากลืม กลับ จำ มีบางสิ่งที่ทำให้ต้องเหินก่าง บอกตามทางว่าใจไม่ไปไหน อยู่ที่เธิอเท่านั้น ไม่อยากไป หากมีใครมาขวาง ขอไปเอง
22 กันยายน 2548 08:00 น. - comment id 517700
เปลี่ยนแปลงแปรปรวนเหตุผลโลก อย่าโศกสุขคล้อยเคลื่อนถาม นิ่งถึงจึงรู้นิยาม เหตุใดกลางท่ามความเปลี่ยนแปลง หากคิดวุ่นวายหลายหลาก เครียดมากสับสนไม่แจ่มแจ้ง นิ่งเถิด ... เปิดตาดูการแสดง จึงชัดทุกแห่งที่เป็นไป
22 กันยายน 2548 08:47 น. - comment id 517718
บางทีอยากรู้ว่าทำไม แม้ว่าจะรู้ไปแล้วจะเจ็บปวดกว่าเดิมก็ตาม
22 กันยายน 2548 09:36 น. - comment id 517733
แวะมาอ่าน..หลังเหตุการณ์น้ำลดลงแล้วครับผม
22 กันยายน 2548 14:16 น. - comment id 517814
ทรายเม็ดนี้มีค่ามากกว่าหรือ อาจจะคือสิ่งน้อยนิดคิดแปรผัด สิ่งล้ำค่ามากกว่าเพชรนับเม็ดพัน คือใจนั้น ค่ามากมาย กว่าทรายล้านทะเล แง้ๆ แต่งแบบงงๆอะค่าพี่ไร วันนี้มึนหัวมาก แต่อยากอ่าน
22 กันยายน 2548 16:59 น. - comment id 517876
แวะมาอ่านค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่า...ทำไม
22 กันยายน 2548 19:43 น. - comment id 517902
เมื่อ...รักมักเอ่ยเอื้อน ว่าภักดิ์ คู่...อื่นใดไม่รัก ไม่แจ้ง แล้ว... ใจจิตแปรพักตร์ หมายอื่น ย่อม... สุดกลืนฝืนแหย้ง หลั่งน้ำ ตาไหล ไม่... อาจคิดไขว่คว้า เธอคืน คลาด... เคลื่อนเปลี่ยนเป็นอื่น บ่คุ้น แคล้ว... กันกลับทำรื่น เริงร่า กัน... จิตกันใจหวุ้น เหว่ว้า หาเธอ