ค่ำคืนนี้ฉันมองไม่เห็นจันทร์ เมฆาใหญ่นั่นบดบังช่างน่าชังจริง ไร้แสงจันทร์ฉันไร้แสงมองทุกสิ่ง ฉันหยุดนิ่งไม่ทำสิ่งที่มุ่งหวัง คืนไร้จันทร์ฉันนั้นดั่งไร้พลัง อยู่ในภวังค์แห่งความมืดสลัว ลมเอื่อยๆทำให้ฉันนั้นหวาดกลัว ความมืดมัวทำฉันกลัว..จนตัวสั่น วอนเมฆาอย่าบดบังจันทราฉัน โปรดหยุดยั้งสิ่งที่ยังทำฉันกลัว ฉันไม่อยากตกอยู่ในความมืดมัว ไม่อยากกลัวสิ่งสลัวมืดมัวนั้น
19 กันยายน 2548 21:29 น. - comment id 516945
ยามค่ำคืนยืนดูจันทร์ก็พลันเศร้า เพราะเมฆเฝ้าจันทร์ไว้ฉันไม่เห็น แม้นแสงดาวก็ไม่จับรับรำเค็ญ เหมือนดั่งเป็นภาพฝันที่ฉันกลัว คืนนี้ฝนตกหนัก เลยมองไม่เห็นจันทร์เหมือนกันค่ะ
19 กันยายน 2548 21:30 น. - comment id 516946
บางคืนเหงาเศร้าตรมฤทัย สุดจะฝืนกล้ำกลืนน้ำตา มองทองฟ้าก็ไม่เห็นแม้แต่ดวงจันทร์ อ้างว้างเหลือเกิน
20 กันยายน 2548 01:51 น. - comment id 517002
ฤาไม่เห็นดวงจันทราในครารัก เมฆทายทักก็ไม่ชินไม่ยินเสียง เพราะความรักบดบังทั้งสำเนียง รักบ่ายเบี่ยงสายตาให้พร่าไป