ลมพัดใบไม่ปลิว ลิ่ว หลิว โอนเอนนัก แว่ว ดัง จัก จากแหล่งไกล ให้ หวลหา ลมแรง แรง พัด ได้ ตัวปลิวพา หัวใจ ข้าฯ ปลิวหล่น เก็บ ตามทาง เสียงสะอื้นไห้ ไว้ ใจระทึก พารู้สึก ไม่ดีหดหู่หมาง ยาม เสียงฟ้าเริ่มร้อง ดังครวญ คราง เปรี้ยง ปร้างปร้าง น่ากลัว ...."""__-----]////ไฟ พริบพราง อดทนไว้ อย่าใส่ใจ กับเสียงนั้น คงไม่ทันแน่หากใจเราตามไปด้วย หากแน่นิ่ง ปิดหูไว้ ให้สำรวย พายุ มาก็ผ่านไป แล้วดีเอง........................