โหวกเหวกโวยวายให้หงุดหงิด บรรยายกาศเป็นพิษอยู่รอบตัว คิดไปคิดมาช่างน่าปวดหัว อยู่ อยู่ก็เกิดกลัวความวุ่นวาย จะมาคุยอะไรกันตอนนี้ ฟังแล้วเวียนหัวเต็มที่เลยสหาย โอ๊ย! เบา เบากันหน่อยมีคนกำลังจะตาย อยากนั่งหลับตาสบาย สบาย ผ่อนคลายตัว ขออะไรมากไปใช่ไหมเพื่อน ถึงได้ทำเสียงเตือนดังระรัว ฟังไปไม่ได้ศัพท์ชักจะมั่ว แค่บ่นหน่อยเดียวทำเสียงรัวให้ตกใจ
16 กันยายน 2548 11:45 น. - comment id 515958
แต่งประชดคัยอ่ะเปล่าแอมอิอิ
16 กันยายน 2548 11:58 น. - comment id 515969
บรรยากาศการพูดจาพาสุขสันต์ ในห้องเรียนมีเธอฉันปันห่วงหา ลืมยางลบลืมดินสอลืมปากกา ขอเมื่อไหร่ให้ทุกคราก็คือเธอ ใจดีจัง ขอยืมยางลบ ดินสอ ปากกาทีไรก็ให้ยืมทุกที อิอิ คิดถึงนะค่ะ
16 กันยายน 2548 12:06 น. - comment id 515975
หนุกหนาน น่า เงียบ ๆ เดี๋ยวก็เบื่อนะ
16 กันยายน 2548 12:56 น. - comment id 516001
เคยใช้ชีวิตใกล้ชิดเด็กๆ มาก่อน เหนื่อยมากมากเชียวเวลาเด็กๆ งองแง แต่ก็น่ารัก คุณatm น่ารักไหม มาทักทายขอเป็นเพื่อน
16 กันยายน 2548 13:33 น. - comment id 516023
วันนี้ในห้องทำงานก็วุ่นวาย...กะอีแค่ตะขาบตัวเล็กๆตัวเดียว(ไม่รุมาได้งัย)หญิงๆทั้งหลายก็กระเจิงไปคนละทิศพร้อมเสียงหวีดประมาณ95-100 เดซิเบล..อิอิ..
16 กันยายน 2548 15:18 น. - comment id 516075
พี่ปรายเป็นคนคุยเก่ง... พอวันไหนขี้เกียจคุย ไม่ได้อารมณ์เสียหรือโกรธใครด้วยนะ โห... ต้องคอยตอบคำถามว่า วันนี้เป็นอะไรไป... หากห้องน้อง atm เงียบๆ ไป คุณครูอาจจะตกใจก็ได้นะ... มาทักทายกันนนตอนบ่ายๆ ค่ะ... สวัสดีค่ะ
16 กันยายน 2548 19:45 น. - comment id 516156
หะ หะ หะ ... อ่านแล้วคิดถึงสมัยเรียนจังค่ะ .. วุ่นวายแบบนี้ แต่คิดถึงอีกทีก็สนุกดีเหมือนกันนะคะ แวะมาทักทายจ้า ....
17 กันยายน 2548 00:02 น. - comment id 516206
ไม่เรียนเหรอมานั่งแต่งกลอนอะ
17 กันยายน 2548 20:39 น. - comment id 516419
+! นาถ เองจ้า ประชดนาถละมั้งจ๊ะ ... อิอิ ล้อเล่นนะจ๊ะ +! ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากนะคะที่ไม่เคยลืมกัน ... จะมายืมเครื่องเขียนอีกเมื่อไหร่ได้เสมอเลยนะคะ ...อิอิ คิดถึงเช่นกันค่ะ +! แม่จิตร ถ้าเงียบก็คงเหงาๆจริงๆแหละค่ะพี่ยศ แอมก็แค่เปรยเล่นๆเองน๊า ... อิอิ +! น้ำตานาง เป็นเด็กก็งานที่อาจารย์สั่งเยอะแยะทำจนเหนื่อยจริงๆค่ะ แต่เห็นว่าผู้ใหญ่ที่ทำงานน่าจะเหนื่อยกว่าหรือไม่คะ?... ขอบคุณนะคะที่เข้ามาชม +! บินเดี่ยวหมื่นลี้ ตะขาบตัวเดียวก็ทำให้คนกลัวได้แหะ ... อิอิ ... ผู้หญิงก็แบบนี้แหละค่ะ (แต่ไม่ทุกคนนะค๊า) +! กอกก ดีใจมีคนช่างพูดเข้ามาเป็นเพื่อนคนขี้เหงาด้วย...ขอบคุณนะคะ +! ทะเลใจ วัยเรียนก็มีทั้งสนุก สุข และเศร้า นั่นแหละค่ะปะปนกันไป...ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย ^^ +! ... เรียนซิคะ...ถึงได้มีเวลามานั่งแต่งกลอนไง
18 กันยายน 2548 11:16 น. - comment id 516505
ของเรนแค่ที่คุณครู ..บอกว่า.. โห้ยย ฉาน นน..เบื่อนกกระจอกแตกรัง..อิอิอิ แบบบางทีเรนก็แอบเกาหัวฟู .... ไมร่า ..ต้องเป็นนกกระจอกแตกรัง.. อิอิอิ เรนแวะมาทักทาย .. เขียนได้น่ารักจัง.. แบบเรนเข้าใจคุณนะ ..
19 กันยายน 2548 01:03 น. - comment id 516602
+! rain.. ขอบคุณนะคะที่เข้าใจ...อิอิ แต่ช่วงเวลานี้มีเพื่อน มีคนคอยให้กำลังใจ คิดแล้วก็มีความสุขดีนะคะ