เขียนจดหมายฟายน้ำตาท้าลารัก คนอกหักคนหม่นคนขี้หึง อยากระบายความช้ำจึงรำพึง อย่าเพิ่งขึ้งร้างลาสุดอาลัย หากผิดใจขอโทษอย่าโกรธหนา คนอยากลาคือคนพร่ำน้ำตาไหล ฉันเสียใจที่ผิดคิดน้อยไป วอนคนไกลอย่าเคืองเรื่องผ่านมา ฉบับสุดท้ายเขียนไปใจแทบขาด ไม่สามารถทำอย่างสร้างภาษา คำรำพันคนโหยไห้ไร้ราคา ตัดพ้อว่าเขาไม่รักหักอกเรา ตอนเขียนไปตั้งใจว่าจะลารัก จะขอหักหัวใจให้ลืมเขา ปล่อยคนไกลที่ใจห่างเลือกทางเอา ฉันคนเศร้าคนแพ้เจ็บแน่นอน คนอย่างฉันนั้นโง่ขี้โม้นัก มัวแต่ปักหัวใจยากไถ่ถอน เจ็บก่อนจากยังห่วงหายังอาวรณ์ ใจรุ่มร้อนไม่อยากให้มีใครแทน เขียนจดหมายฟายน้ำตาแทบอาสัญ รักบาดบั่นดวงใจให้เจ็บแสน ต่อแต่นี้เหลือแต่เคียดเกลียดฝังแน่น คนหวงแหนห่วงหาจำลาไกล
20 กันยายน 2548 14:34 น. - comment id 473160
สวัสดีค่ะคุณสลักเสลา เขียนจดหมายตัดสายรักหักอกตน ยอมหมองหม่นทนช้ำสะอื้นไห้ ไม่เหลือแล้วสิ่งที่ว่ารอยอาลัย ขอตัดใจยอมห่างหลีกทางเธอ... ถอยหลังก็เจ็บ เดินหน้าต่อก็เจ็บ อยากทำอะไรที่ไม่รู้สึกแบบนี้เลยค่ะ..ก็เขาไม่รักอยู่ดีค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงช่างฝัน เขียนลาเขามาหลายฉบับแล้วค่ะคุณเหมียว จนเขาบอกว่า จดหมายฉบับสุดท้ายของวันนี้ อิอิ แต่ยังมีหลายฉบับนะคะที่เขียนแล้วไม่ได้ส่ง สงสารตัวเองจังค่ะ อิอิ แต่ไม่เป็นไรนะคะ...จะเข้มแข็งค่ะ
15 กันยายน 2548 11:43 น. - comment id 515337
เขียนจดหมายป้ายน้ำตาเวลาเศร้า ด้วยว่าเขาไม่ห่วงหาอุราฉัน จึงได้ย้ำพร่ำคำเอ่ยเผยรำพัน ยังยืนยันรักที่ให้ได้แค่เธอ จึงขอเอ่ยลงท้ายก่อนลายเซ็น รักขอเน้นคงไว้ให้เสมอ แม้เธอจากพรากจรตอนละเมอ ชื่อที่เจอคือเธอแน่แท้ที่มี สวัสดีจ๊ะน้องสาว เศร้าจัง แต่เอ เมื่อคืนยังเสียงใสอยู่เลยมิใช่หรือ อิอิ คิดถึงเสมอนะจ๊ะ
15 กันยายน 2548 11:05 น. - comment id 515348
มาฟายน้ำตาด้วยค่ะน้องกานต์ เขียนจดหมายฟายน้ำตาอำลารัก เพิ่งประจักษ์รักเรานี้มีแต่ขม ไม่เคยชื่นดวงแดมีแต่ตรม ทุกข์ระทมเศร้าใจในรักเธอ ใช้น้ำตาแทนหยาดหมึกจารึกจด รักทรยศจรดอักษรย้อนเสนอ เขียนคำว่าอาลัยมากหากพบเจอ รักเสมอแม้นเธอนั้นปันดวงใจ คำลงท้ายป้ายน้ำตาแทนค่ารัก จำใจหักรักเราเขาผลักไส ต่อแต่นี้ยอมช้ำย้ำทรวงใน ยังอภัยให้เขาแม้เราตรม เขียนจดหมายฟายน้ำตาพาโศกศัลย์ ถ้อยรำพันน้อยใจยาพาขื่นขม เก็บความหลังฝังทรวงลวงอารมณ์ ทุกข์ทับถมฝังลึกผนึกใจ เคาะสนิมอยู่อ่ะน้องรัก โทษทีนะที่อาจเพี้ยนๆไปบ้าง บายจ้า แอบเล่นเครื่องชาวบ้านเขา คอมพี่พังอ่ะน้อง
15 กันยายน 2548 11:11 น. - comment id 515349
เขาไม่ตอบช่างเขาเถิดเจ้าขา เสียน้ำตาทำไมให้ขื่นขม แค่ผู้ชายคนหนึ่งซึ่งโง่งม ไม่เหมาะสมกับน้องอย่าข้องเลย..*** ถึงว่าสิ..ว่าทำไมน้ำท่วมบ้านท่วมเมืองอยู่ในขณะนี้... น้ำตาหมูน้อยมหัศจรรย์นี่เอง... เลิกร้องได้แล้วล่ะหนู...เอ๊ย หมู... คิดถึงนะหัวใจ... สวัสดีค่ะ
15 กันยายน 2548 08:26 น. - comment id 515404
แวะมาทักทายยามเช้าค่ะ จดหมายฉบับสุดท้ายพร้อมสายรัก สื่อนำชักสืออักษรสื่อความหมาย เขียนด้วยหยาดน้ำตาร่วงหล่นมิเว้นวาย ใจหล่นหายไปกับสายน้ำฝนพร่ำ
15 กันยายน 2548 08:28 น. - comment id 515407
สายใยรักปักมั่นเพียงข้างเดียว อีกข้างเกี่ยวผูกพันไม่มั่นติด ยังคงมั่นพยายามผูกชีวิต ให้สายใยผูกสนิทอีกฝั่งนั้น แต่โยงใยไปปลายสายไม่แน่น โยงอีกแสนล้านหนยังทนฝัน เชือกไม่ผูกพันไม่ติดคิดกดดัน มีเพียงฉันผูกปมใจไว้ข้างเดียว มาทักทายค่ะ จดหมายที่ไม่ได้รับการตอบ เหมือนเราพูดคนเดียว เหมือนเชือกเกี่ยวเพียงข้างเดียว อีกข้างส่งไปเขาไม่ผูกไม่พันกับใจของเขาเลย เศร้าจัง ... สายรักที่ไร้เยื่อใย
15 กันยายน 2548 08:40 น. - comment id 515415
สวัสดีค่ะ พี่กานต์ สุดท้ายก็แพ้ใจตัวเองอ่ะนะ.... คิดถึงนะค่ะ....
15 กันยายน 2548 09:04 น. - comment id 515440
น้องช้าง พี่เอากะลังมา พร้อมผ้าเช็ดตัว เช็ดน้ำตาซะ รองน้ำตาไว้ด้วย จะได้ไปล้างจาน คิดถึงนะ
15 กันยายน 2548 09:34 น. - comment id 515456
จดหมายเอ๋ยยามอ่านใจหวั่นไหว สะท้อนไปให้รำพึงคำนึงหา ผิดหรือถูกไม่ใช่ใช้กาลเวลา ยิ่งพร่ำมาใจแยกแทบแตกสลาย. อิอิแก้วประเสริฐ.
15 กันยายน 2548 09:38 น. - comment id 515458
ผิดซองอะป่าว...อิอิ...
15 กันยายน 2548 09:54 น. - comment id 515468
อ่านจดหมายทายท้าว่าลารัก ทำอกหักรักหมองน้องคนหึง แค่ระบายความช้ำพร่ำรำพึง ก็พอซึ้งเท่านี้..เท่านี้พอ อย่าเพียรพร่ำร่ำไห้อาลัยหา เพียงน้ำตาของเจ้าเท่านี้หนอ สะทกใจสะเทือนจิตน้ำตาคลอ วอนอย่าพ้อ..จากคนไกล..ใจยังคนึง
15 กันยายน 2548 10:17 น. - comment id 515484
เขียนจดหมายพ่ายแพ้แก่ทางรัก คนอกหักคนนี้มีแต่ช้ำ เพราะรักหลงคนผิดติดบ่วงกรรม โดนเขาทำย่ำยีที่หัวใจ เฝ้าหลงรักภักดีมีเสมอ มอบแด่เธอไม่พะวงหรือสงสัย ทั้งสัตย์ซื่อถือมั่นสัมพันธ์นัย ทั้งอภัยให้เธอเสมอมา เขียนจดหมายฟายน้ำตาอำลาแล้ว รักหมดแววสวยสดหมดฝันหา แต่นี้คงเหลือรอยช้ำกับน้ำตา ไว้รักษาใจนี้ที่อ่อนแอ
15 กันยายน 2548 10:30 น. - comment id 515489
อย่าเศร้านะ เลือดหลายหยดปนหมึกจารึกไว้ เขียนลงในกระดาษอนาถแท้ ข้อความนัยคือใจคนไม่แล พิษบาดแผลขอจบลงตรงผู้รับ
15 กันยายน 2548 12:57 น. - comment id 515518
เขียนจดหมายสำนึกตรึกความผิด ขอตัดจิตหักใจไม่ครวญหา ส่งสาส์นบอกคนไกลตัดใจลา แต่สุดท้ายกลายเป็นว่าแค้นเหลือเกิน เขียนยังไงเนี่ยหมูน้อย....ขึ้นต้นก็ดูเป็นนางเอกดีนี่นา ทำไมลงท้ายเป็นจอมเกเรไปได้ล่ะ
15 กันยายน 2548 13:44 น. - comment id 515533
ภาพคนดื้อนี่น่ารักเนอะ เหมือนตัวจริงยังกะแกะขากับแกะดำแน่ะ อิอิ ตกลงว่าสุดท้ายจริงๆไหมจ๊ะหรือแค่ล้อเล่น บอกมาเลย
15 กันยายน 2548 14:05 น. - comment id 515547
มิน่าเล่าฝนตกมาไม่หยุด ตกเป็นชุดคืนค่ำจ้ำจรดเช้า เพียงพลิ่วเขียนจดหมายอย่างไม่เพลา น้ำตาเจ้าหลั่งนองเต็มคลองเลย มาอ่านจดหมายลาโลก เอ้ยยย...ลารัก ฉบับสุดท้ายครับ
15 กันยายน 2548 14:07 น. - comment id 515548
จดหมายรัก..บ้างดิ... ถึงคุณ...ที่รัก ขออนุญาตเรียกคุณว่า ที่รัก...ขออนุญาตมาบอกรักคุณ ...
15 กันยายน 2548 16:44 น. - comment id 515632
สวัสดีค่ะคุณไรไก่ ฉบับสุดท้ายสายน้ำตาคนล้ารัก เพิ่งประจักษ์ว่ารักคุดสุดจะฝืน คิดถึงเขานอนช้ำทนกล้ำกลืน นั่งสะอื้นเขียนจดหมายฟายน้ำตา ขอบคุณนะคะที่มากทักทาย สวัสดีค่ะคุณแดดเช้า ฉบับสุดท้ายแต่จดหมายใช่สายรัก มิอาจหักลืมความหลังครั้งเคยซึ้ง เขาเมินห่างแต่ฉันล้าเกินคว้าดึง คนขี้หึงผู้แพ้แย่คนเดียว ฉบับสุดท้ายสายน้ำตาท้าเลิกกัน อกสะบั้นขาดคนแลคนแลเหลียว ไม่มีแล้วคู่ครองคนข้องเกี่ยว ต้องเปล่าเปลี่ยวหัวใจวันไร้คุณ... ขอบคุณค่ะที่มาทักทายคนเศร้า คนที่อยากผูกเหนื่อยกว่าคนคอยแกะเชือกนะคะ....ที่จริงเป็นฉบับสุดท้ายของวันมากกว่าค่ะ... สวัสดีค่ะน้องมะกรูด แมงกุ๊ดจี่ นั่นสิคะน้องสาว ไม่เคยชนะใจตัวเองได้สักครั้งค่ะ คนนั้นบอกว่าคนดื้อไม่เคยโตค่ะ สงสัยจะจริงมั้งคะ ขอบคุณนะคะ คิดถึงคือกันเด้อ สวัสดีค่ะพี่อ้อย ร้อยฝัน เอาโอ่งแดงเลยดีกว่าไหมคะ อิอิ กะละมังไม่พอแล้วค่ะ น้ำตาเยอะค่ะ ล้างจานก็ไม่ได้ค่ะ เค็มไปค่ะ ขอบคุณค่ะพี่ช้าง น้องช้างก็คิดถึงค่ะ สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ เขียนจดหมายบอกลาแล้วใจแก้วเจ็บ ไม่อาจเก็บอาการหม่นคนอ่อนไหว ต่อแต่นี้พี่ห่างน้องคนของใจ สะอื้นไห้โหยหารอยอาลัย ขอบคุณนะคะคุณลุง สวัสดีค่ะคุณตาบินเดี่ยวฯ ไม่ผิดซองค่ะ ถึงตัวแน่ๆ แต่ไม่ตอบ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณนะคะคุณตา สวัสดีค่ะคุณท่องเมฆา เขียนจดหมายถึงคนไกลไห้โหยหา เอ่ยคำลาเพราะคนดีมีใครอื่น มิอยากจากมิอยากช้ำหรือกล้ำกลืน นั่งทนฝืนเขียนจดหมายสายน้ำตา สื่ออักษรจากใจอาลัยรัก คนเจ็บหนักคือคนเพียรเขียนภาษา เจ็บเถิดใจทุกข์แบดิ้นให้ชินชา เจ็บให้ล้า...แล้วลืม...ไม่ปลื้มคุณ ขอบคุณมากค่ะ เคยได้รับจดหมายฉบับสุดท้ายบ้างไหมคะ สวัสดีค่ะคุณโป๊ยเซียน คนอาภัพคนรันทดเขียนจดหมาย ส่งถึงชายคนดีที่โหยหา เขียนตัดพ้อท้อรักแล้วแก้วขอลา คนปลายฟ้าห่างเหินเกินใจยอม คนที่ร้องคนหมองหม่นคนลิขิต ทางชีวิตต่อไปไร้รักหอม นอนสะอื้นขื่นขมใจตรมตรอม วันนี้พร้อมเผยอหน้าลารักคุณ เขียนฉบับสุดท้ายสิ้นสายใย แอบโหยไห้รอยซบอกอบอุ่น บัดนี้ลาแล้วรักรสละมุน กลิ่นโศกกรุ่นแต้มจดหมายสายน้ำตา ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ของคุณมากๆสำหรับบทกลอนค่ะ สวัสดีค่ะน้องยศ แม่จิตร เขียนจดหมายท้ายสุดรักคุดแล้ว ขอปลูกแห้วกลางใจกินให้หนำ เจ็บครานี้มิใช่ใครอื่นทำ ผลของกรรมเหล่านั้น...ฉันคนเดียว พี่ไม่เศร้าแล้วก็ได้ค่ะ ไปร้องเพลงเผื่อพี่ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะคะน้องชาย สวัสดีค่ะพี่อุ๊ คนเมืองลิง เขียนจดหมายฟายน้ำตาอาวรณ์เขา รักครั้งเก่าฝันสลายมลายสูญ ความสัมพันธ์ท่วมใจไห้อาดูร คนเกื้อกูลเหมือนเก่าเราไม่มี เขียนจดหมายตัดสายรักที่หนักใจ กลับร่ำไห้ไม่อยากลาจากหนี แม้บอกเลิกรักเสมอเธอคนดี แม้จะลี้ห่างไกลไม่เปลี่ยนแปลง เขียนจดหมายสุดท้ายแล้วพี่แก้วจ๋า แม้จากลายังรักชายไม่หน่ายแหนง มากแค่ไหนไม่สามารถอาจแสดง ฟ้าคงแกล้งให้เราห่างแยกทางกัน เขียนจดหมายป้ายน้ำตาจากหน้าน้อง ขอเกี่ยวข้องเคียงใจแค่ในฝัน สิ่งดีดีในความจริงทุกสิ่งอัน ตัวน้องนั้นจะเก็บไว้จะไม่ลืม สวัสดีค่ะพี่อุ๊ขา นี่ขนาดเคาะสนิมนะคะ แบบนี้คงได้กินรีไวๆๆๆๆๆๆๆแล้วมั้งคะ อิอิ คิดถึงค่ะพี่สาว...จะรออ่านกลอนพี่อุ๊นะคะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะพี่ปราย นางฟ้าคนสวยกอกก น้ำตาหล่นบนจดหมายตัดสายรัก เจ็บดานดักในใจใครคนหมอง ไม่มีแล้วอ้อมกอดพรอดประคอง ร้องต้องร้องครั้งสุดท้ายฟายน้ำตา ขอบคุณค่ะพี่ปราย ก็กานต์เห็นแถวนี้แล้งนี่คะพี่ปรายขา ก็เลยร้องให้ชุ่มชื้นหน่อยค่ะ พี่ปรายว่าว่าเขาเลยนะคะ เขาน่ารักออกค่ะ กานต์ทำตัวเองนะคะพี่สาว สวัสดีค่ะพี่ตูน เขียนจดหมายลารักที่หนักอก น้ำตาตกสะอื้นไห้อาลัยเขา วันพรุ่งนี้ขาดคนเคียงมีเพียง ยิ้มหน้าเศร้าฝังใจ...คนไม่รัก คนบอกลาน้ำตาร่วงตกห้วงโศก เผชิญโลกด้วยตนคนเสียหลัก ลาแล้วลาคู่เชยคนเคยภักดิ์ จำต้องหักใจลาแม้อาวรณ์ ขอบคุณค่ะพี่ตูน ไม่เศร้าแล้วค่ะ แกล้งเศร้าไปงั้นเองค่ะ แกล้งเศร้าให้ เหงาใจค่ะ สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้วที่แสนดี ด้วยทั้งรักและถึงแก่นใจ ลืมไม่ได้คนเคยซึ้งจึงเขียนหา เพราะน้องงอนพี่ไม่ง้อท้ออุรา จึงขอลาทั้งที่ใจอาลัยชาย.... พี่ดอกแก้วคะ ก็หมูกานต์ไม่โตสักทีไงคะ ยังเป็นคนดื้ออยู่เลยค่ะ เลยเป็นไม่ได้ค่ะ คงเป็นได้แค่ตัวตลกค่ะ อิอิ ขอบคุณนะคะพี่สาว กานต์สบายดีแล้วค่ะ แม้ว่าตากฝนอยู่บ่อยๆ เดี๋ยวก็จะเดินทางอีกแล้วค่ะพี่ดอกแก้ว ขอบคุณมากนะคะพี่สาวคนดี สวัสดีค่ะคุณคิม รักนะ แน่นอนที่สุดจ้า ยังไงกานต์ก็น่ารักที่สุดอยู่แล้ว อิอิ ขอบคุณจ้า สวัสดีค่ะคุณภูวดินทร์ น้ำตาฟ้าน้ำตาคนไหลปนกัน โลกเรานั้นเลยท่วมมีน้ำหลาย หากร้องแล้วคนชุ่มใจไม่เสียดาย ร้องจนตายให้ชาวไร่ได้ทำกิน ขอบคุณค่ะที่มาอ่านจดหมายลารัก..สุดท้ายแต่ปาก อิอิ สวัสดีค่ะพี่ไอซ์ ไอดาโฮ จดหมายรักเหรอคะพี่ไอซ์ มีค่ะ แต่กานต์เขินจัง ไม่ให้อ่านหรอกค่ะ อิอิ ให้อ่านแต่จดหมายฉบับนี้พอแล้วค่ะ หมูเขินนี่คะ แล้วจดหมายพี่ไอซ์ล่ะคะมีไหม ขอกานต์อ่านบ้างสิคะ ขอบคุณนะคะพี่ไอซ์
15 กันยายน 2548 16:57 น. - comment id 515642
คิดถึงจังจ้าน้องกานต์.... พี่ดาว่า..บางที..บางที...เขาอาจไม่มีเวลาตอบก้อได้นะค่ะ... ไม่ได้เจอกานนานเป็นอย่างไรบ้างค่ะ..ได้แต่ถามข่าวคราวจากน้องตูน..เห็นบอกว่างานยุ่ง...พักผ่อนบ้างนะค่ะน้องรัก.... ความห่วงใยส่งไปให้ได้รับป่าววววว
15 กันยายน 2548 17:04 น. - comment id 515645
สวัสดีคะพี่ดา กัลลดา พี่ดาขา กานต์ก็คิดถึงค่ะ ค่ะ เขาก็บอกอย่างนี้ค่ะ ว่าไม่มีเวลา งานเริ่มลงตัวแล้วค่ะพี่ดาขา สบายดีทั้งกายและหัวใจค่ะตอนนี้ แล้วพี่ดาล่ะคะเป็นอย่างไรบ้าง ได้รับความห่วงใยเต็มๆเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะพี่ดาคนสวยใจดี
15 กันยายน 2548 17:07 น. - comment id 515647
แอบเข้ามาหอมแก้มก่อนไป...อิอิ..นี่แน่...
15 กันยายน 2548 17:32 น. - comment id 515667
เป็นความเศร้าที่สวยงามมากเลยค่ะ
15 กันยายน 2548 17:50 น. - comment id 515682
ใจเย็นดิกานต์... เสียใจมาก ระวังผ่ายผอมนะ..
15 กันยายน 2548 20:29 น. - comment id 515738
อ่า .. เศร้าจังพี่กานต์ .. ว่าแต่ .. ที่ไม่ได้รับตอบ .. ลืมติดแสตมป์หรือเปล่าคะ .. ....................... ปล. โอ๋ ๆๆๆๆๆๆ .. ยังไงก็คิดถึงนะคะ ..
15 กันยายน 2548 22:59 น. - comment id 515836
หลับตานึกภาพ....... เดาได้ว่า จดหมายฉบับนี้ต้องมีร่องรอยแห่งน้ำตา เป็นดวงเปรอะเป็นแน่แท้ ต่อให้ไม่ต้องเขียนอะไรลงไป กระพ้มว่าคนรับย่อมรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นแน่....เฮ้อ....... T_T
15 กันยายน 2548 23:16 น. - comment id 515842
..เศร้าจัง..แบบงัยดีนา .. ก็แบบเรน..อาสาจะถาม.. จดหมายลายมือก็งาม.. เพราะเหตุใด ใครคนนั้น จึงลืม .. เรนคิดถึง .. นะคะ ..
16 กันยายน 2548 01:50 น. - comment id 515856
มามะยังเยาว์จะปลอบ
16 กันยายน 2548 09:25 น. - comment id 515882
สวัสดีค่ะพี่ดา กัลลดา เอียงแก้มให้พี่สาวหอมค่ะ อิอิ ให้กานต์หอมคืนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะพี่ดา สวัสดีค่ะคุณโซดาซ่าซ่า เป็นความเศร้าที่ฝังใจค่ะ ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่พี่ชาย ดาร์ ไซด์ ออฟ ไมด์ ค่า ใจเย็นก็ได้ค่ะ ไม่เชื่อพี่ชายแล้วจะเชื่อใครล่ะคะ ว่าไหม ยิ่งเศร้ายิ่งสวย อิอิ จริงๆน้า ขอบคุณค่ะพี่ชาย สวัสดีค่ะน้องเบญ ชมอักษร ไม่ลืมติดแน่นอนค่ะ ที่สำคัญเขาได้รับด้วยล่า พี่เศร้าได้ แต่น้องเบญห้ามเศร้านะคะ ให้พี่เศร้าคนเดียวพอจ้า คิดถึงจ้าสาวน้อย ขอบคุณมากค่ะ สวัสดีค่ะคุณสุญญากาศ อย่าถอนหายใจเลยนะคะ มันเป็นแค่อดีตแล้วค่ะ คนเขียนก็หายเศร้าแล้วนะคะ ยิ้มได้แล้วค่ะ น้ำตาจากใจ..ไม่มีค่าอะไร กับคนไม่รักค่ะ ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะคุณน้องเรนที่น่ารัก ถ้าน้องเรนเจอเขาแล้ว อย่าลืมถามให้พี่นะคะน้องเรนจัง พี่ก็อยากรู้เหมือนกันค่ะ..ทำไมลืม ขอบคุณค่ะน้องเรนจัง พี่กานต์คิดถึงน้องเรนกับเด็กชายคนนั้นเสมอค่ะ สวัสดีค่ะคุณยังเยาว์ เขาไม่ปลอบ ให้ยังเยาว์ปลอบก็ได้เนอะ อิอิ ขอบคุณมากค่ะ
17 กันยายน 2548 14:14 น. - comment id 516351
อ่านจดหมายฉบับสุดท้าย...พร้อมสายรัก ยังแน่นหนักห่วงหาแทบอาสัญ อยากตัดพ้อต่อว่าล้าชีวัน แม้นห่างไกลเธอนั้น...ฉันอาวรณ์ ถ้าถอยหลังไม่ได้...ก็ต้องเดินหน้าต่ออ่ะนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ.......
18 กันยายน 2548 09:25 น. - comment id 516480
เขียนลามาหลายฉบับแล้วค่ะ.. แต่ยังไม่มีฉบับสุดท้ายเสียที... หลัง ๆ เลยเลิกเขียน.. แหะ แหะ... เข้มแข็งนะคะคุณ...