เมฆขาวบางบางบนท้องฟ้า แม้หนาพอเอาวาจาไปฝากซ่อน ก็หวั่นกลัวว่าเมื่อแดดนั้นแผดร้อน จะเผยคำเว้าวอนให้เขาเห็น ร่มเงาหนาทึบของดงไม้ ดอกใบก้านก่ายดูร่มเย็น ทึบพอจะะเอารักไปหลบเร้น ก็หวั่นลมพัดเอนจะเผยใจ คิดถึง คิดถึง ดังเผือกร้อน จะนั่งนอนไม่รู้วางไว้ตรงไหน บ้านช่องห้องหอประตูใด เอาไปวางแอบไว้ก็ไม่มิด เมฆขาวบางบางที่กลางฟ้า ฉันหลับตาข่มตาไม่สนิท จากค่อยคืบค่อยเคลื่อนทีละนิด รอยคิดถึงก็เกินปิด เกินซ่อนรอย..
หมอกจาง 13 ก.ย. 2548 14:29 น. - ID 81006 
1185
3
0
13 กันยายน 2548 14:37 น. - comment id 514784
เกินซ่อน.....ชอบจัง เวลาเราเล่นซ่อนหา เราไม่เคยซ่อนได้เก่งเลย เพื่อนหาไม่เคยเกินห้านาที พอเราหาคนอื่น...หาไม่เคยเจอเลย ไม่ชอบเล่นซ่อนหาที่สุดเลย สงสัยจะเกินซ่อนจริงๆๆๆๆๆ อาการเดียวกันบ่อยนะคะ
13 กันยายน 2548 15:01 น. - comment id 514788
ไม่ได้อยากซ่อนละมั้ง...
13 กันยายน 2548 15:06 น. - comment id 514791
เคยซ่อนเหมือนกัน..แต่ก็ซ่อนไม่มิดซักทีความคิดถึงนะ... ***แวะมาทักทายครับ
13 กันยายน 2548 20:58 น. - comment id 514872
เพียงพลิ้ว.. เด็กๆผมชอบเล่นซ่อนหานะ ถึงแอบไม่เก่งที่สุด แต่ก็ไม่ค่อยแย่เท่าไร เจอตัวเกือบเป็นคนท้ายๆทุกทีแต่ซ่อนหานี่ก็แปลกนะ คนที่ซ่อนมิดชิดไปจนใครหาไม่เจอ ก็มักจะไม่สนุก ต้องแบบหมิ่นเหม่ลับล่อ ว่าจะเจอหรือไม่เจอ อันนั้นแหละที่สนุก
นี่ก็ซ่อนอยู่นาคุณละอง.. ..ว่าแต่ว่ามาผิดบ้านป่าวเนี่ย ธรรมดาคุณละองอยู่อีกบ้านนี่
ซ่อนยากเนาะคุณบินเดี่ยว.. หรือบางทีจะไม่ตั้งใจซ่อนอย่างคุณละองแกว่าก็ไม่รู้..
13 กันยายน 2548 21:21 น. - comment id 514877
หน้าส่วนตัว
..เกินซ่อนใจที่ปวดร้าว..
แอบนั่งเหงา..คนเดียวริมหน้าต่าง
เขียนจดหมาย ก็เลือนลาง..
หมึกสีจาง ..เก๊าะไม่ชัดเจน..
แอบเหงาตัดพ้อดาว..
อยากฟังเรื่องเล่า ..ที่ไม่ซ่อนเร้น..
ก็ดาวทำให้..อารมณ์เย็น ..
เรนตื่นเต้น..ทุกครั้งที่ได้ฟังดาวเล่า..นิทาน
แบบเรนขออนุญาต..แจมงานพี่หมอกจางนะคะ ..
..
แบบเรนแต่งอาจเห้ย.. เห่ย..
แต่ก็ไม่เชยนะขอบอก ..อิอิอิ ..
อยากเขียนเส้นที่ไร้ขอบ ..
วาดท้องฟ้า ..สีชมพู ..
....
13 กันยายน 2548 21:58 น. - comment id 514884
อยากเขียนเส้นที่ไร้ขอบ วางบนกรอบที่ไร้กรงกั้น จะวาดดาว..วาดพระจันทร์ แผ่นฟ้าระบายฝัน..กว้างไกลสุดตา น่าน..มาแจมกลับ ของเรนไม่เห่ยหรอก.. แต่ของพี่น่ะ..เห่ยของแท้ เนาะ ว่ามะ
16 กันยายน 2548 13:57 น. - comment id 516041
คิดถึงใครอ่ะพี่ คนเรานี่ก็แปลกเน๊อะ จะหลบจะซ่อนทำไม๊. . .กะความรู้สึกตัวเอง เครียดจัง. . .เลยมาหากลอนอ่าน งานเยอะเลยพี่ แง แง . . .ช่วยหน่อยจิ
. . .
20 กันยายน 2548 22:52 น. - comment id 517153
พี่ก็งานเยอะเหมือนกันเลยนก.. ท่าทางจะเยอะกว่าซะด้วย เอาเป็นว่านกเสร็จงานนกแล้วมาช่วยพี่จะดีกว่า..
7 กันยายน 2552 18:05 น. - comment id 1035971
เคยมีนักเรียน2คนเป็นเพื่อนกัน >>ทั้ง2สนิทกันมาก >>ไปไหนไปด้วยกัน >>สุขด้วยกัน >>ทุกข์ด้วยกัน >>ทั้งสองเรียนที่เดียวกัน >>อยู่หอพักเดียวกัน >>เรียนปีเดียวกัน >>เรียนห้องเดียวกัน >>นอนด้วยกัน >>มีวันหนึ่งเพื่อนคนหนึ่งป่วย >>และเขาอยากทานก๋วยเตี๋ยว >>เพื่อนอีกคนจึงไปซื้อให้ >>และเมื่อซื้อเสร็จก็รีบกลับ >>แต่ระหว่างทาง >>เกิดอุบัติเหตุขึ้น >>เขาเสียชีวิต >>แต่ด้วยความรักเพื่อน >>วิญญาณของเขาก็นำก๋วยเตี๋ยวมาให้เพื่อนและตายไป >>ทำให้เขาหมดห่วงและตายอย่างสงบสุข >>ได้รับข้อควา มนี้แล้วต้องโพสซ้ำ 20 กระทู้ ไม่ใช่ 20 >>copyถ้าไม่ทำ ตามจะเกิดอุบัติเ หตุ อีก 7 ชม.นับถอยหลัง >>
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
