ยิ่งดิ้นยิ่งทำให้จะจมลึก ความรู้สึกยากจะหยุดเสน่หา เหมือนถูกตรึงเอาไว้ด้วยมนตรา ไขว่คว้าเพื่อปรารถนาให้แก่ตน ความรู้สึกช่างแสนเห็นแก่ตัว ลืมดีชั่ว ลืมกลัว ลืมหมองหม่น ลืมนึกถึงใจผู้อื่นที่วุ่นวน เห็นแก่ตัวเห็นแก่ตนจนฝ่ายเดียว อยากจะดับไฟร้อนก่อนจะสาย อยากทำลายความคิดที่หวาดเสียว อยากจะเปิดปากบอกเสียจริงเชียว อย่ามาเกี่ยวข้องกันกับฉันเลย
คะน้า 28 ธ.ค. 2544 11:02 น. - ID 8087 
18403
4
0
28 ธันวาคม 2544 12:30 น. - comment id 27694
สังคมเราทุกวันนี้ยิ่งมีคนประเภทนี้มากเท่าไร บ้านเมืองคงแย่ เนอะ คะน้า โดยเฉพาะความรัก
28 ธันวาคม 2544 12:45 น. - comment id 27706
อืม...นั่นสิคะถ้าคนเราลดความเห็นแก่ตัวลงสักนิดเราก็จะได้เจอมิตรแท้ที่จริงใจ
28 ธันวาคม 2544 15:49 น. - comment id 27724
อ่านะ .. บทจะตัดรักตัดสวาท รึเปล่าเนี่ย.. (ล้อเล่นน่ะครับ) .. บางทีความเห็นแก่ตัว โดยเฉพาะในเรื่องความรักนี่ ..มันอาจหมายถึงการสร้างเกราะป้องกันตนเองจากความเจ็บปวดก็เป็นได้นะครับ ..จากคนที่ไม่จริงใจกับเรา มีไว้บ้างคนดีเนาะ..เห็นด้วยกับผมมั๊ย ^_^
28 ธันวาคม 2544 16:00 น. - comment id 27729
ตอนที่เขียน อารมณ์ไหน ฉันไม่รู้ แต่อ่านดู พอจะทราบ กระจ่างใส ใจเธอคง คิดจะจาก ห่างฉันไป ไม่เป็นไร ฉันนั้นเป็น แค่ส่วนเกิน
28 ธันวาคม 2544 16:04 น. - comment id 27732
เธอบรรยาย ว่าไฟร้อน อยากจะดับ อยากจะตัด ความสัมพันธ์ ที่หวาดเสียว จงรีบดับ ตัดสัมพันธ์ เร็วเร็วเชียว ไปอย่าเหลียว กลับมามอง ฉันโศกา
11 มกราคม 2545 23:26 น. - comment id 29947
ปากกับใจอาจไม่ตรงกันนัก เรื่องความรักพูดไปให้สับสน เพราะเป็นเรื่องเข้าใจกันสองคน ก็อย่าหม่นหมองไปให้ใจเหงา อาจบางทีมีบางคนที่หม่นกว่า ด้วยเพียงว่าหลายมีคนสนใจเขา แต่ในใจที่แท้มีแต่เรา และต้องเศร้าเพราะเราไม่เห็นแก่ตัว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
