คลื่นซัดโหมเข้าโถมหาดสาดชายฝั่ง ฟ้าร้องดังเลื่อนลั่นสนั่นไหว มืดมัวหม่นดินน้ำฟ้ายิ่งล้าใจ ทดท้อแท้อย่างใครใครเคยบอกมา ซุกตัวใต้ผ้าห่มเหมือนซมไข้ ยิ่งเบื้อใบ้หลบไปไม่พบหน้า หมดแรงเดินมีแต่เศร้าเคล้าน้ำตา เหมืนดั่งซ่อนกายาใต้ฟ้าดำ ไม่เข้าใจทำไมจึงต้องทุกข์ แต่ยามสุขสั้นนักมักถลำ คราวทุกข์ท้อทดใจไม่ได้ทำ จึงต้องช้ำกล้ำกลืนฝืนอดทน มรสุมผ่านพัดมาท้ามนุษย์ จะกล้าก้าวฤาหยุดฉุดรั้งผล กล้าพอไหมให้คิดพินิจตน ยอมอับจนหรือจะสู้ให้รู้ที บ้าน ๒๗ ๑ กันยายน ๒๕๔๘
9 กันยายน 2548 14:33 น. - comment id 513508
จงหยัดยืนสู้ต่ออย่าท้อแท้ ยามพ่ายแพ้อย่าท้อรอความหวัง ขอก้าวเดินด้วยใจในพลัง อย่าหยุดยั้งถากถางฝันมุ่งมั่นไป...
9 กันยายน 2548 14:48 น. - comment id 513519
นี่แหละครับคือชีวิตมนุษย์แหละครับ แก้วประเสริฐ.
9 กันยายน 2548 15:06 น. - comment id 513526
คลื่นซัดสาดซู่สู่ฝั่ง ฟ้าร้องก้องดังสนั่นไหว มืดหม่นดินฟ้าล้าใจ ซมไข้ซุกตัวมัวเมา ซุกตัวมัวแต่ร่ำไห้ บ้าใบ้มืดลับอับเฉา หมดแรงเพราะทุกข์ทำเอา ต้องเศร้าต้องช้ำกล้ำกลืน ต้องกล้าต้องคิดพินิจใหม่ อย่าให้โศกเศร้าต้องฝืน เมื่อกล้าอดทนจนฟื้น จะยืนหยัดสู้รู้ตน เมื่อสุขชื่นชมสมรัก ยากนักจักลืมปลื้มผล เก็บไว้ในกายใจตน ท้าฝนท้าฟ้ากล้าตาย
9 กันยายน 2548 16:36 น. - comment id 513596
มรสุม....เมื่อผ่านมา....ก้อจะผ่านไปค่ะ......
9 กันยายน 2548 17:49 น. - comment id 513638
มรสุมรุมมาธรรมดาโลก สุขโศกธรรมชาติวาดให้ จะคิดเปลี่ยนสิ่งที่เป็นทำไม ดูความเป็นไปย่อมพบสุขที่แท้จริง : ) ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปค่ะ เราก็ใช้ชีวิตตามปกติธรรมดาของเรา แก้อะไรได้ก็แก้ แก้ไม่ได้ก็เป็นไป สบายดีจริงๆ เนาะ มาทักทายค่ะ ขอให้มีความสุข
9 กันยายน 2548 19:24 น. - comment id 513675
... สู้ค่ะยังเยาว์สู้ สู้ เรามาสู้พร้อมกัน มาอยู่เป็นเพื่อนนะจ๊ะยังเยาว์คนดี
9 กันยายน 2548 21:55 น. - comment id 513760
:)
9 กันยายน 2548 23:27 น. - comment id 513840
มีคนกล่าวไว้ว่าความสุขไม่มีอยู่จริง ถ้าเรารู้สึกใกล้เคียงเช่นนั้น หมายความว่า ขณะนั้นทุกข์มันน้อย โต้คลื่นผ่านมรสุม เรื่องร้ายใดรุม ให้กลุ้มให้หมองหัวใจ พังงาจับประคองไว้ หัวเรือมุ่งไป เข็มทิศแห่งใจยังตรง มุ่งมั่นตามจุดประสงค์ แกร่งกล้ามั่นคง อย่าแพ้ดิ่งลงธารา
9 กันยายน 2548 23:35 น. - comment id 513846
\"กล้าพอไหมให้คิดพินิจตน ยอมอับจนหรือจะสู้ให้รู้ที\" ผมชอบช่วงนี้มากขอรับ สุดท้ายแล้วต่อให้มีอะไรมากระทบ แล้วเราโฟกัสที่ข้างในใจเรา แทนที่จะอ้างฟ้าฝน ย่อมทำให้ลดหรือทุเลาความทุกข์ไปได้บ้างอย่างแน่นอน
10 กันยายน 2548 06:25 น. - comment id 513886
มาอีกรอบ
10 กันยายน 2548 10:27 น. - comment id 513915
ค่ะ คงมีให้เลือกสองทางจริง ๆ ยอมแพ้ หรือสู้ต่อ... ภาพงามจังค่ะ